ἔφαλος: Difference between revisions
τοῦ θανόντος ἡ Δίκη πράσσει κότον → Justice seeks the grievance for the dead, Justice doth exact the dead man's due
(15) |
m (LSJ1 replacement) |
||
(22 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=efalos | |Transliteration C=efalos | ||
|Beta Code=e)/falos | |Beta Code=e)/falos | ||
|Definition= | |Definition=ἔφαλον, ([[ἅλς]] B) [[on the sea]], of seaports, Κήρινθόν τ' ἔφαλον Il.2.538, cf. 584, [[Sophocles|S.]]''[[Ajax|Aj.]]''190 (lyr.); οἰκία Philostr.''Im.''1.12; <b class="b3">ἡ ἔ.</b> (''[[sc.]]'' [[γῆ]]) [[the coast]], Luc.''Am.''7. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1112.png Seite 1112]] am Meere, am Meeresufer gelegen; von Städten, Il. 2, 538. 584; κλισίαι Soph. Ai. 190; ἡ [[ἔφαλος]], sc. γῆ, die Küste, Luc. Amor. 7; – auf dem Meere, [[ναῦς]], Meerschiff, Posidipp. bei Ath. XIII, 596 f. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1112.png Seite 1112]] am Meere, am Meeresufer gelegen; von Städten, Il. 2, 538. 584; κλισίαι Soph. Ai. 190; ἡ [[ἔφαλος]], ''[[sc.]]'' γῆ, die Küste, Luc. Amor. 7; – auf dem Meere, [[ναῦς]], Meerschiff, Posidipp. bei Ath. XIII, 596 f. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ος, ον :<br />[[situé près de la mer]], [[maritime]].<br />'''Étymologie:''' [[ἐπί]], [[ἅλς]]¹. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''ἔφᾰλος:''' [ἅλς I]<br /><b class="num">1</b> [[приморский]] ([[πτολίεθρον]] Hom.);<br /><b class="num">2</b> [[находящийся на берегу моря]] (κλισίαι Soph.).<br /><b class="num">II</b> ἡ (''[[sc.]]'' γῆ) берег, побережье, взморье Luc. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ἔφᾰλος''': -ον, (ἅλς) ὁ παρὰ τὴν θάλασσαν κείμενος, [[παράλιος]], ἐπὶ λιμένων. Κήρινθόν τ’ ἔφαλον Ἰλ. Β. 538, πρβλ. 584, Σοφ. Αἴ. 192· ἡ ἔφ. (δηλ. γῆ), ἡ παραλία, Λουκ. Ἔρωτ. 7. ΙΙ. ἐπὶ πλοίων, Ποσείδιππ. παρ’ Ἀθην. 596D. | |lstext='''ἔφᾰλος''': -ον, (ἅλς) ὁ παρὰ τὴν θάλασσαν κείμενος, [[παράλιος]], ἐπὶ λιμένων. Κήρινθόν τ’ ἔφαλον Ἰλ. Β. 538, πρβλ. 584, Σοφ. Αἴ. 192· ἡ ἔφ. (δηλ. γῆ), ἡ παραλία, Λουκ. Ἔρωτ. 7. ΙΙ. ἐπὶ πλοίων, Ποσείδιππ. παρ’ Ἀθην. 596D. | ||
}} | }} | ||
{{Autenrieth | {{Autenrieth | ||
|auten=([[ἅλς]]): [[situated]] on the [[sea]], | |auten=([[ἅλς]]): [[situated]] on the [[sea]], [[epithet]] of [[maritime]] cities, Il. 2.538, 584. (Il.) | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=[[ἔφαλος]], -ον (Α)<br /><b>1.</b> αυτός που βρίσκεται [[δίπλα]] στη [[θάλασσα]], ο [[παράλιος]] (α. «Κήρινθόν τ' ἔφαλον», <b>Ομ. Ιλ.</b><br />β. «[[ἔφαλος]] [[οἰκία]]», Φιλόστρ.)<br /><b>2.</b> <b>το θηλ. ως ουσ.</b | |mltxt=[[ἔφαλος]], -ον (Α)<br /><b>1.</b> αυτός που βρίσκεται [[δίπλα]] στη [[θάλασσα]], ο [[παράλιος]] (α. «Κήρινθόν τ' ἔφαλον», <b>Ομ. Ιλ.</b><br />β. «[[ἔφαλος]] [[οἰκία]]», Φιλόστρ.)<br /><b>2.</b> <b>το θηλ. ως ουσ.</b> ἡ [[ἔφαλος]] (ενν. <i>γῆ</i>)<br />η [[παραλία]], η [[ακτή]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>επί</i> <span style="color: red;">+</span> -[[άλος]] (<span style="color: red;"><</span> <i>ἅλς</i> «[[θάλασσα]]»), [[πρβλ]]. [[αμφίαλος]], [[πάραλος]]]. | ||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''ἔφᾰλος:''' -ον (ἅλς), [[παραλιακός]], [[παράλιος]], λέγεται για λιμάνια, σε Ομήρ. Ιλ., Σοφ. | |||
}} | |||
{{mdlsj | |||
|mdlsjtxt=ἔφ-ᾰλος, ον [ἅλς]<br />on the sea, of seaports, Il., Soph. | |||
}} | }} |
Latest revision as of 10:53, 25 August 2023
English (LSJ)
ἔφαλον, (ἅλς B) on the sea, of seaports, Κήρινθόν τ' ἔφαλον Il.2.538, cf. 584, S.Aj.190 (lyr.); οἰκία Philostr.Im.1.12; ἡ ἔ. (sc. γῆ) the coast, Luc.Am.7.
German (Pape)
[Seite 1112] am Meere, am Meeresufer gelegen; von Städten, Il. 2, 538. 584; κλισίαι Soph. Ai. 190; ἡ ἔφαλος, sc. γῆ, die Küste, Luc. Amor. 7; – auf dem Meere, ναῦς, Meerschiff, Posidipp. bei Ath. XIII, 596 f.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
situé près de la mer, maritime.
Étymologie: ἐπί, ἅλς¹.
Russian (Dvoretsky)
ἔφᾰλος: [ἅλς I]
1 приморский (πτολίεθρον Hom.);
2 находящийся на берегу моря (κλισίαι Soph.).
II ἡ (sc. γῆ) берег, побережье, взморье Luc.
Greek (Liddell-Scott)
ἔφᾰλος: -ον, (ἅλς) ὁ παρὰ τὴν θάλασσαν κείμενος, παράλιος, ἐπὶ λιμένων. Κήρινθόν τ’ ἔφαλον Ἰλ. Β. 538, πρβλ. 584, Σοφ. Αἴ. 192· ἡ ἔφ. (δηλ. γῆ), ἡ παραλία, Λουκ. Ἔρωτ. 7. ΙΙ. ἐπὶ πλοίων, Ποσείδιππ. παρ’ Ἀθην. 596D.
English (Autenrieth)
(ἅλς): situated on the sea, epithet of maritime cities, Il. 2.538, 584. (Il.)
Greek Monolingual
ἔφαλος, -ον (Α)
1. αυτός που βρίσκεται δίπλα στη θάλασσα, ο παράλιος (α. «Κήρινθόν τ' ἔφαλον», Ομ. Ιλ.
β. «ἔφαλος οἰκία», Φιλόστρ.)
2. το θηλ. ως ουσ. ἡ ἔφαλος (ενν. γῆ)
η παραλία, η ακτή.
[ΕΤΥΜΟΛ. < επί + -άλος (< ἅλς «θάλασσα»), πρβλ. αμφίαλος, πάραλος].
Greek Monotonic
ἔφᾰλος: -ον (ἅλς), παραλιακός, παράλιος, λέγεται για λιμάνια, σε Ομήρ. Ιλ., Σοφ.
Middle Liddell
ἔφ-ᾰλος, ον [ἅλς]
on the sea, of seaports, Il., Soph.