φιλέορτος: Difference between revisions
ὡς οὐδὲν γλύκιον ἧς πατρίδος οὐδὲ τοκήων γίνεται, εἴ περ καί τις ἀπόπροθι πίονα οἶκον γαίῃ ἐν ἀλλοδαπῇ ναίει ἀπάνευθε τοκήων → More than all pleasures that were ever made parents and fatherland our life still bless. Though we rich home in a strange land possess, still the old memories about us cling.
(12) |
m (LSJ1 replacement) |
||
(11 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=fileortos | |Transliteration C=fileortos | ||
|Beta Code=file/ortos | |Beta Code=file/ortos | ||
|Definition=ον, < | |Definition=φιλέορτον, [[fond of feasts]], εἰρήνη Ar.''Th.''1147 (lyr.); Σύροι Hdn.2.7.9. | ||
}} | |||
{{pape | |||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-1276.png Seite 1276]] Feste liebend, Freund von Festen, Feiertagen, [[εἰρήνη]] Ar. Th. 1147. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''φιλέορτος:''' [[любящий праздники]] ([[εἰρήνη]] Arph.). | |||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''φῐλέορτος''': -ον, ὁ ἀγαπῶν τὰς ἑορτάς, [[εἰρήνη]] Ἀριστοφ. Θεσμοφ. 1147. | |||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=-η, -ο / [[φιλέορτος]], -ον, ΝΑ<br />αυτός που του αρέσουν οι γιορτές («ἔχουσα δέ μοι μόλοις εἰρήνην φιλέορτου», <b>Αριστοφ.</b>)<br /><b>νεοελλ.</b><br />αυτός που του αρέσει να πηγαίνει σε γιορτές και πανηγύρια.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>φιλ</i>(<i>ο</i>)- <span style="color: red;">+</span> -<i>έορτος</i> (<span style="color: red;"><</span> [[ἑορτή]]), [[πρβλ]]. [[ἀνέορτος]]]. | |||
}} | }} |
Latest revision as of 11:44, 25 August 2023
English (LSJ)
φιλέορτον, fond of feasts, εἰρήνη Ar.Th.1147 (lyr.); Σύροι Hdn.2.7.9.
German (Pape)
[Seite 1276] Feste liebend, Freund von Festen, Feiertagen, εἰρήνη Ar. Th. 1147.
Russian (Dvoretsky)
φιλέορτος: любящий праздники (εἰρήνη Arph.).
Greek (Liddell-Scott)
φῐλέορτος: -ον, ὁ ἀγαπῶν τὰς ἑορτάς, εἰρήνη Ἀριστοφ. Θεσμοφ. 1147.
Greek Monolingual
-η, -ο / φιλέορτος, -ον, ΝΑ
αυτός που του αρέσουν οι γιορτές («ἔχουσα δέ μοι μόλοις εἰρήνην φιλέορτου», Αριστοφ.)
νεοελλ.
αυτός που του αρέσει να πηγαίνει σε γιορτές και πανηγύρια.
[ΕΤΥΜΟΛ. < φιλ(ο)- + -έορτος (< ἑορτή), πρβλ. ἀνέορτος].