κηκάζω: Difference between revisions
Τέθνηκ' ἐν ἀνθρώποισιν πᾶσα γὰρ χάρις → Emortua omnis est hominibus gratia → Zu Grab getragen ist bei Menschen aller Dank
m (Text replacement - "<span class="sense"><p>" to "<span class="sense">") |
m (LSJ1 replacement) |
||
(6 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=kikazo | |Transliteration C=kikazo | ||
|Beta Code=khka/zw | |Beta Code=khka/zw | ||
|Definition=( | |Definition=(κηκαδεῖ [[Hesychius Lexicographus|Hsch.]]), [[abuse]], [[revile]], Lyc.1386. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Line 14: | Line 14: | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=[[κηκάζω]] (Α)<br />[[κακολογώ]], [[βρίζω]], [[ονειδίζω]] («κηκάζει<br /> | |mltxt=[[κηκάζω]] (Α)<br />[[κακολογώ]], [[βρίζω]], [[ονειδίζω]] («κηκάζει<br />λοιδορεῖ, χλευάζει», <b>Ησύχ.</b>).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> Ανάγεται πιθ. σε ΙΕ [[ρίζα]] <i>k</i><i>ā</i><i>k</i>- «[[περιγελώ]], [[κοροϊδεύω]]» που [[είναι]] [[προϊόν]] ηχομιμήσεων ([[πρβλ]]. <i>κήξ</i>, [[καχάζω]]) και συνδέεται με αρχ. άνω γερμ. <i>huoh</i><i>ō</i><i>n</i> «[[κοροϊδεύω]]», <i>huoh</i> «[[κοροϊδία]]»]. | ||
}} | }} | ||
{{etym | {{etym | ||
|etymtx=Grammatical information: v.<br />Meaning: [[abuse]], [[revile]] only aor. subj. [[κηκάσῃ]] (Lyc. 1386); [[κηκαδεῖ]] (<b class="b3">-άζει</b>?) [[λοιδορεῖ]], [[χλευάζει]] H.<br />Derivatives: [[κηκασμός]] [[abuse]], [[scorn]] (Lyc.); [[κηκάς]], <b class="b3">-άδος</b> f. [[abusing]], [[scorning]] ([[γλώσσῃ]] Call. Fr. 253), | |etymtx=Grammatical information: v.<br />Meaning: [[abuse]], [[revile]] only aor. subj. [[κηκάσῃ]] (Lyc. 1386); [[κηκαδεῖ]] (<b class="b3">-άζει</b>?) [[λοιδορεῖ]], [[χλευάζει]] H.<br />Derivatives: [[κηκασμός]] [[abuse]], [[scorn]] (Lyc.); [[κηκάς]], <b class="b3">-άδος</b> f. [[abusing]], [[scorning]] ([[γλώσσῃ]] Call. Fr. 253), perhaps as deriv. (Schwyzer 508), also as adjunct of [[ἀλώπηξ]] (Nic. Al. 185).<br />Origin: ONOM [onomatopoia, and other elementary formations]<br />Etymology: If from <b class="b3">*κακ-</b>, [[κηκάσῃ]] agrees with a westgerm. word, OHG [[huohōn]] [[mock]], [[scorn]], [[huoh]] <b class="b2">id.</b>; but this remains only a root equation (IE. <b class="b2">*kāk-</b>). Orig. prob. onomatopoetic, cf. the bird name [[κήξ]] (s. [[καύαξ]]) and [[καχάζω]]; s. also [[κακός]]. Cf. also Pok. 521 <b class="b2">*kak-</b> in names for [[crow]], [[raven]]. Hardly IE. | ||
}} | }} | ||
{{FriskDe | {{FriskDe | ||
|ftr='''κηκάζω''': {*kēkázō}<br />'''Forms''': nur Aor. Konj. κηκάσῃ (Lyk. 1386) mit [[κηκασμός]] [[Schmähung]], [[Hohn]] (Lyk.); κηκαδεῖ (-άζει?) | |ftr='''κηκάζω''': {*kēkázō}<br />'''Forms''': nur Aor. Konj. κηκάσῃ (Lyk. 1386) mit [[κηκασμός]] [[Schmähung]], [[Hohn]] (Lyk.); κηκαδεῖ (-άζει?)· λοιδορεῖ, χλευάζει H.<br />'''Grammar''': v.<br />'''Meaning''': [[schmähen]], [[höhnen]]<br />'''Derivative''': Daneben, vielleicht als Ableitung (Schwyzer 508), [[κηκάς]], -άδος f. [[schmähend]], [[höhnend]] (γλώσσῃ Kall. ''Fr''. 253), auch als Beiwort der [[ἀλώπηξ]] (Nik. ''Al''. 185).<br />'''Etymology''': Wenn aus *κακ-, stimmt κηκάσῃ u. Verw. zu einem westgerm. Wort, ahd. ''huohōn'' [[spotten]], [[höhnen]], ''huoh'' [[Spott]], [[Hohn]]; die Gleichung kommt indessen über eine Wurzelidentifizierung (idg. ''kāk''-) nicht hinaus. Ursprünglich gewiß onomatopoetisch, vgl. den Seevogelnamen [[κήξ]] (s. [[καύαξ]]) und [[καχάζω]]; s. auch [[κακός]]. — Lit. bei Bq und WP. 1, 336.<br />'''Page''' 1,837-838 | ||
}} | }} |
Latest revision as of 09:28, 25 August 2023
English (LSJ)
(κηκαδεῖ Hsch.), abuse, revile, Lyc.1386.
German (Pape)
[Seite 1430] = κακίζω, schlecht machen, schmähen, schelten, τινά, Lycophr. 1386. Eigtl. vom Schreien der κήξ, Eust. Od. 1780, 20.
Greek Monolingual
κηκάζω (Α)
κακολογώ, βρίζω, ονειδίζω («κηκάζει
λοιδορεῖ, χλευάζει», Ησύχ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. Ανάγεται πιθ. σε ΙΕ ρίζα kāk- «περιγελώ, κοροϊδεύω» που είναι προϊόν ηχομιμήσεων (πρβλ. κήξ, καχάζω) και συνδέεται με αρχ. άνω γερμ. huohōn «κοροϊδεύω», huoh «κοροϊδία»].
Frisk Etymological English
Grammatical information: v.
Meaning: abuse, revile only aor. subj. κηκάσῃ (Lyc. 1386); κηκαδεῖ (-άζει?) λοιδορεῖ, χλευάζει H.
Derivatives: κηκασμός abuse, scorn (Lyc.); κηκάς, -άδος f. abusing, scorning (γλώσσῃ Call. Fr. 253), perhaps as deriv. (Schwyzer 508), also as adjunct of ἀλώπηξ (Nic. Al. 185).
Origin: ONOM [onomatopoia, and other elementary formations]
Etymology: If from *κακ-, κηκάσῃ agrees with a westgerm. word, OHG huohōn mock, scorn, huoh id.; but this remains only a root equation (IE. *kāk-). Orig. prob. onomatopoetic, cf. the bird name κήξ (s. καύαξ) and καχάζω; s. also κακός. Cf. also Pok. 521 *kak- in names for crow, raven. Hardly IE.
Frisk Etymology German
κηκάζω: {*kēkázō}
Forms: nur Aor. Konj. κηκάσῃ (Lyk. 1386) mit κηκασμός Schmähung, Hohn (Lyk.); κηκαδεῖ (-άζει?)· λοιδορεῖ, χλευάζει H.
Grammar: v.
Meaning: schmähen, höhnen
Derivative: Daneben, vielleicht als Ableitung (Schwyzer 508), κηκάς, -άδος f. schmähend, höhnend (γλώσσῃ Kall. Fr. 253), auch als Beiwort der ἀλώπηξ (Nik. Al. 185).
Etymology: Wenn aus *κακ-, stimmt κηκάσῃ u. Verw. zu einem westgerm. Wort, ahd. huohōn spotten, höhnen, huoh Spott, Hohn; die Gleichung kommt indessen über eine Wurzelidentifizierung (idg. kāk-) nicht hinaus. Ursprünglich gewiß onomatopoetisch, vgl. den Seevogelnamen κήξ (s. καύαξ) und καχάζω; s. auch κακός. — Lit. bei Bq und WP. 1, 336.
Page 1,837-838