ἐπιγελάω: Difference between revisions
Ἴση λεαίνης καὶ γυναικὸς ὠμότης → Feritas leaenae quanta, tanta et feminae → Der Löwin Wildheit ist die selbe wie der Frau
m (Text replacement - "μετὰ" to "μετὰ") |
m (Text replacement - "(*UTF)(*UCP)(?s)Medium diacritics=(\w+)(άω)(?s)(.*)btext=(-ῶ)" to "Medium diacritics=$1$2$3btext=$1ῶ") |
||
| (13 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=epigelao | |Transliteration C=epigelao | ||
|Beta Code=e)pigela/w | |Beta Code=e)pigela/w | ||
|Definition=fut. | |Definition=fut. ἐπιγελάσομαι [ᾰ] [[LXX]] ''Pr.''1.26:<br><span class="bld">A</span> —[[laugh approvingly]], γέλασαν δ' ἐπὶ πάντες Ἀχαιοί Il.23.840, cf.[[Plato|Pl.]]''[[Phaedo|Phd.]]'' 62a, X.''Ap.''28, etc.; ἐ. χορείαις = [[smile upon]], Ar.''Th.''979(lyr.); τινὶ σκ ώψαντι [[Theophrastus|Thphr.]] ''[[Characters|Char.]]''2.4: abs., <b class="b3">κύματα ἐπιγελᾷ</b> [[break with a plashing sound]], Arist.''Pr.''931a35; <b class="b3">στόματα ἐπιγελῶντα</b>, of the mouths of rivers, Str.1.4.2([[si vera lectio|s.v.l.]]); λόγοι ἐπιγελῶντες = [[pleasant]] [[word]]s, Plu.2.27f.<br><span class="bld">2</span>. metaph., [[sparkle on]] the [[surface]], ἐπεγέλασέ τις ὕλη τῷ μίγματι Herm. ap. Stob.1.49.44.<br><span class="bld">II</span>. = [[ἐπεγγελάω]], [[LXX]] ''Pr.''1.26, Gal.6.234, Luc. Bis Acc.5; <b class="b3">τῷ δυστυχοῦντι</b> Chiloap.Stob.3.1.172. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0932.png Seite 932]] (s. [[γελάω]]), dabei, darüber lachen; Ar. Th. 978; Plat. Phaed. 62 a; Xen. u. A.; λόγοι ἐπιγελῶντες, freundliche Reden, Plut. aud. p. 7; verlachen, verspotten, τινί, Arr. An. 4, 12, 3; Luc. – Uebtr., τὸ [[κῦμα]] ἐπιγελᾷ Arist. probl. 23, 1. 24, wie στόματα ἐπιγελῶντα Strab. XI p. 501, mit starkem Wellenschlage. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0932.png Seite 932]] (s. [[γελάω]]), dabei, darüber lachen; Ar. Th. 978; Plat. Phaed. 62 a; Xen. u. A.; λόγοι ἐπιγελῶντες, freundliche Reden, Plut. aud. p. 7; verlachen, verspotten, τινί, Arr. An. 4, 12, 3; Luc. – Uebtr., τὸ [[κῦμα]] ἐπιγελᾷ Arist. probl. 23, 1. 24, wie στόματα ἐπιγελῶντα Strab. XI p. 501, mit starkem Wellenschlage. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=[[ἐπιγελῶ]] :<br /><b>1</b> [[rire]], [[sourire]] <i>abs.</i><br /><b>2</b> rire de, se moquer de, τινι.<br />'''Étymologie:''' [[ἐπί]], [[γελάω]]. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''ἐπιγελάω:'''<br /><b class="num">1</b> (добродушно, сочувственно) [[смеяться]], [[улыбаться]] (τινι Xen., Plat.; ἐπιγελάσας ἔφη Plut.);<br /><b class="num">2</b> [[журчать]] (τὰ κύματα ἐπιγελᾷ Arst.);<br /><b class="num">3</b> [[быть ласковым]], [[приветливым]] (λόγοι ἐπιγελῶντες καὶ φιλάνθρωποι Plut.);<br /><b class="num">4</b> [[насмехаться]], [[издеваться]] (τινὰ ἐπιγελῶντα οὐ φέρειν Luc.). | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ἐπιγελάω''': μέλλ. -άσομαι ᾰ, γελῶ ἐπιδοκιμάζων, ὡς τὸ [[προσγελάω]], Λατ. arrideo, ἀντίθετον τῷ [[ἐπεγγελάω]] (irrideo), γέλασαν δ’ ἐπὶ πάντες Ἀχαιοὶ Ἰλ. Ψ. 840, πρβλ. Πλάτ. Φαίδωνα 62A, Ξεν. Ἀπολογ. 28, κτλ.· ἐπ. τινί, γελῶ ἐπί τινι, Ἀριστοφ. Θεσμ. 979· τινι σκώψαντι Θεοφρ. Χαρ. 2. 3· ἀπολ., [[κῦμα]] ἐπιγελᾷ, ῥήγνυται μετὰ ἤχου φλοισβώδους, Ἀριστ. Προβλ. 23. 24· οὕτω, στόματα ἐπιγελῶντα, ἐπὶ τῶν ἐκβολῶν ποταμῶν, Στράβ. 501· λόγοι ἐπιγελῶντες, εὐχάριστοι, Πλούτ. 2. 27F. ΙΙ. = [[ἐπεγγελάω]], Λουκ. Δὶς Κατηγ. 5. | |lstext='''ἐπιγελάω''': μέλλ. -άσομαι ᾰ, γελῶ ἐπιδοκιμάζων, ὡς τὸ [[προσγελάω]], Λατ. arrideo, ἀντίθετον τῷ [[ἐπεγγελάω]] (irrideo), γέλασαν δ’ ἐπὶ πάντες Ἀχαιοὶ Ἰλ. Ψ. 840, πρβλ. Πλάτ. Φαίδωνα 62A, Ξεν. Ἀπολογ. 28, κτλ.· ἐπ. τινί, γελῶ ἐπί τινι, Ἀριστοφ. Θεσμ. 979· τινι σκώψαντι Θεοφρ. Χαρ. 2. 3· ἀπολ., [[κῦμα]] ἐπιγελᾷ, ῥήγνυται μετὰ ἤχου φλοισβώδους, Ἀριστ. Προβλ. 23. 24· οὕτω, στόματα ἐπιγελῶντα, ἐπὶ τῶν ἐκβολῶν ποταμῶν, Στράβ. 501· λόγοι ἐπιγελῶντες, εὐχάριστοι, Πλούτ. 2. 27F. ΙΙ. = [[ἐπεγγελάω]], Λουκ. Δὶς Κατηγ. 5. | ||
}} | }} | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''ἐπιγελάω:''' μέλ. -άσομαι [ᾰ],<br /><b class="num">I.</b> [[γελώ]] επιδοκιμαστικά, Λατ. [[arrideo]], σε Ομήρ. Ιλ., Αττ.<br /><b class="num">II.</b> = [[ἐπεγγελάω]], σε Λουκ. | |lsmtext='''ἐπιγελάω:''' μέλ. -άσομαι [ᾰ],<br /><b class="num">I.</b> [[γελώ]] επιδοκιμαστικά, Λατ. [[arrideo]], σε Ομήρ. Ιλ., Αττ.<br /><b class="num">II.</b> = [[ἐπεγγελάω]], σε Λουκ. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=fut. άσομαι<br /><b class="num">I.</b> to [[laugh]] approvingly, Lat. [[arrideo]], Il., [[ | |mdlsjtxt=fut. άσομαι<br /><b class="num">I.</b> to [[laugh]] approvingly, Lat. [[arrideo]], Il., [[Attic]]<br /><b class="num">II.</b> = [[ἐπεγγελάω]], Luc. | ||
}} | }} | ||
Latest revision as of 07:35, 29 May 2024
English (LSJ)
fut. ἐπιγελάσομαι [ᾰ] LXX Pr.1.26:
A —laugh approvingly, γέλασαν δ' ἐπὶ πάντες Ἀχαιοί Il.23.840, cf.Pl.Phd. 62a, X.Ap.28, etc.; ἐ. χορείαις = smile upon, Ar.Th.979(lyr.); τινὶ σκ ώψαντι Thphr. Char.2.4: abs., κύματα ἐπιγελᾷ break with a plashing sound, Arist.Pr.931a35; στόματα ἐπιγελῶντα, of the mouths of rivers, Str.1.4.2(s.v.l.); λόγοι ἐπιγελῶντες = pleasant words, Plu.2.27f.
2. metaph., sparkle on the surface, ἐπεγέλασέ τις ὕλη τῷ μίγματι Herm. ap. Stob.1.49.44.
II. = ἐπεγγελάω, LXX Pr.1.26, Gal.6.234, Luc. Bis Acc.5; τῷ δυστυχοῦντι Chiloap.Stob.3.1.172.
German (Pape)
[Seite 932] (s. γελάω), dabei, darüber lachen; Ar. Th. 978; Plat. Phaed. 62 a; Xen. u. A.; λόγοι ἐπιγελῶντες, freundliche Reden, Plut. aud. p. 7; verlachen, verspotten, τινί, Arr. An. 4, 12, 3; Luc. – Uebtr., τὸ κῦμα ἐπιγελᾷ Arist. probl. 23, 1. 24, wie στόματα ἐπιγελῶντα Strab. XI p. 501, mit starkem Wellenschlage.
French (Bailly abrégé)
ἐπιγελῶ :
1 rire, sourire abs.
2 rire de, se moquer de, τινι.
Étymologie: ἐπί, γελάω.
Russian (Dvoretsky)
ἐπιγελάω:
1 (добродушно, сочувственно) смеяться, улыбаться (τινι Xen., Plat.; ἐπιγελάσας ἔφη Plut.);
2 журчать (τὰ κύματα ἐπιγελᾷ Arst.);
3 быть ласковым, приветливым (λόγοι ἐπιγελῶντες καὶ φιλάνθρωποι Plut.);
4 насмехаться, издеваться (τινὰ ἐπιγελῶντα οὐ φέρειν Luc.).
Greek (Liddell-Scott)
ἐπιγελάω: μέλλ. -άσομαι ᾰ, γελῶ ἐπιδοκιμάζων, ὡς τὸ προσγελάω, Λατ. arrideo, ἀντίθετον τῷ ἐπεγγελάω (irrideo), γέλασαν δ’ ἐπὶ πάντες Ἀχαιοὶ Ἰλ. Ψ. 840, πρβλ. Πλάτ. Φαίδωνα 62A, Ξεν. Ἀπολογ. 28, κτλ.· ἐπ. τινί, γελῶ ἐπί τινι, Ἀριστοφ. Θεσμ. 979· τινι σκώψαντι Θεοφρ. Χαρ. 2. 3· ἀπολ., κῦμα ἐπιγελᾷ, ῥήγνυται μετὰ ἤχου φλοισβώδους, Ἀριστ. Προβλ. 23. 24· οὕτω, στόματα ἐπιγελῶντα, ἐπὶ τῶν ἐκβολῶν ποταμῶν, Στράβ. 501· λόγοι ἐπιγελῶντες, εὐχάριστοι, Πλούτ. 2. 27F. ΙΙ. = ἐπεγγελάω, Λουκ. Δὶς Κατηγ. 5.
Greek Monotonic
ἐπιγελάω: μέλ. -άσομαι [ᾰ],
I. γελώ επιδοκιμαστικά, Λατ. arrideo, σε Ομήρ. Ιλ., Αττ.
II. = ἐπεγγελάω, σε Λουκ.
Middle Liddell
fut. άσομαι
I. to laugh approvingly, Lat. arrideo, Il., Attic
II. = ἐπεγγελάω, Luc.
