μενεδήϊος: Difference between revisions
Μεγάλη τυραννὶς ἀνδρὶ πλουσία (τέκνα καὶ) γυνή → Duxisse ditem, servitus magna est viro → Gar sehr tyrannisiert die reiche Frau den Mann
m (LSJ1 replacement) |
|||
| (5 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=menediios | |Transliteration C=menediios | ||
|Beta Code=menedh/i+os | |Beta Code=menedh/i+os | ||
|Definition= | |Definition=μενεδήϊον, [[standing one's ground against the enemy]], [[staunch]], κραδίη Il.12.247, 13.228:—Dor. [[μενεδάϊος]] ''AP''7.208 (Anyt.). | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
| Line 14: | Line 14: | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ος, ον :<br />qui soutient | |btext=ος, ον :<br />[[qui soutient l'effort de l'ennemi]].<br />'''Étymologie:''' [[μένω]], [[δήϊος]]. | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=[[μενεδήϊος]], δωρ. τ. [[μενεδάϊος]], -ον (Α)<br />αυτός που δεν εγκαταλείπει τη [[θέση]] του [[κατά]] τη [[μάχη]], [[γενναίος]], [[ανδρείος]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> θ. <i>μεν</i>- (<b>βλ.</b> [[μένω]]) <span style="color: red;">+</span> [[δήϊος]] «[[εχθρικός]], [[φοβερός]]» ([[πρβλ]]. | |mltxt=[[μενεδήϊος]], δωρ. τ. [[μενεδάϊος]], -ον (Α)<br />αυτός που δεν εγκαταλείπει τη [[θέση]] του [[κατά]] τη [[μάχη]], [[γενναίος]], [[ανδρείος]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> θ. <i>μεν</i>- (<b>βλ.</b> [[μένω]]) <span style="color: red;">+</span> [[δήϊος]] «[[εχθρικός]], [[φοβερός]]» ([[πρβλ]]. [[αδήιος]])]. | ||
}} | }} | ||
{{lsm | {{lsm | ||
Latest revision as of 11:12, 25 August 2023
English (LSJ)
μενεδήϊον, standing one's ground against the enemy, staunch, κραδίη Il.12.247, 13.228:—Dor. μενεδάϊος AP7.208 (Anyt.).
German (Pape)
[Seite 132] den Feind erwartend, im Kampfe bestehend, ihm Stand haltend, Il. 13, 228 u. sp. D., wie Ap. Rh. 2, 114.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui soutient l'effort de l'ennemi.
Étymologie: μένω, δήϊος.
Greek Monolingual
μενεδήϊος, δωρ. τ. μενεδάϊος, -ον (Α)
αυτός που δεν εγκαταλείπει τη θέση του κατά τη μάχη, γενναίος, ανδρείος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < θ. μεν- (βλ. μένω) + δήϊος «εχθρικός, φοβερός» (πρβλ. αδήιος)].
Greek Monotonic
μενεδήϊος: -ον, αυτός που αντιστέκεται στον εχθρό, αυτός που εμμένει, σταθερός, σε Ομήρ. Ιλ.· Δωρ. -δάϊος, σε Ανθ.
Russian (Dvoretsky)
μενεδήϊος: не отступающий перед врагом, стойкий в бою (οὐ γάρ τοι κραδίη μ. οὐδὲ μαχήμων Hom.).
