χῆρος: Difference between revisions
βωμὸν Ἀριστοτέλης ἱδρύσατο τόνδε Πλάτωνος, ἀνδρὸς ὃν οὐδ' αἰνεῖν τοῖσι κακοῖσι θέμις → Aristotle had this altar of Plato set up — Plato, a man whom the wicked dare not even mention in praise
m (Text replacement - "(*UTF)(*UCP)( [ὁἡ]) ([\p{Cyrillic}\s]+) ([a-zA-Z:\(])" to "$1 $2 $3") |
mNo edit summary |
||
| (2 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=chiros | |Transliteration C=chiros | ||
|Beta Code=xh=ros | |Beta Code=xh=ros | ||
|Definition=v. [[χήρα]]. | |Definition=[[widower]], [[bereaved]]; v. [[χήρα]]. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
| Line 14: | Line 14: | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext= | |btext=χῆρος, χήρα, χῆρον :<br /><b>1</b> [[dépouillé]], [[vide]] ; avec un gén. : privé <i>ou</i> dépouillé de;<br /><b>2</b> <i>particul.</i> privé d'un parent <i>seul. au fém. et ion.</i> [[χήρη]], <i>et spécial.</i> [[privée d'un mari]] : [[χήρη]] τινός IL privée d'un mari, [[veuve]] ; ἡ [[χήρα]], la veuve.<br />'''Étymologie:''' R. Χα, s'écarter ; cf. [[χωρίς]], [[χάζομαι]]. | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
Latest revision as of 13:12, 21 May 2024
English (LSJ)
German (Pape)
[Seite 1354] 3, auch 2 Endgn, beraubt, entblößt, entbehrend, τινός, στελεοῦ χῆρον φάρσος Phani. 4 (VI, 297); δρυμοὶ χῆροι Antiphan. 6 (IX, 84); bes. des Gatten od. der Gattinn beraubt, verwittwe't, Wittwer, Wittwe; Hom. nur im fem., s. oben χήρα; χῆρον λέχος Ap. Rh. 3, 662; auch der Eltern beraubt, verwais't, στυγναὶ ὄψεις χήρων μελάθρων Eur. Alc. 865. – Die Wurzel ist χα'Ω, verwandt mit χῆτος u. ä., lat. careo.
French (Bailly abrégé)
χῆρος, χήρα, χῆρον :
1 dépouillé, vide ; avec un gén. : privé ou dépouillé de;
2 particul. privé d'un parent seul. au fém. et ion. χήρη, et spécial. privée d'un mari : χήρη τινός IL privée d'un mari, veuve ; ἡ χήρα, la veuve.
Étymologie: R. Χα, s'écarter ; cf. χωρίς, χάζομαι.
Russian (Dvoretsky)
χῆρος:
1 опустевший, осиротевший (μέλαθρα Eur.; δόμος Anth.);
2 лишенный (τινος Anth.).
II ὁ вдовец Arst.
Greek (Liddell-Scott)
χῆρος: -α, -ον, ἴδε ἐν λ. χήρα ΙΙ. ΙΙ. χῆρος, ὁ, ἴδε ἐν λ. χήρα Ι. 3.
Greek Monolingual
(I)
-ήρα, -ον, και ποιητ. τ. θηλ. χήρη, Α
μτφ. έρημος, στερημένος (α. «χῆρος βίος», Καλλ.
β. «χήρα εὐνή», Καλλ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < χήρα. Το επίθ. έλαβε μτφ. τη σημ. «στερημένος, έρημος»].
(II)
ο / χῆρος, ΝΜΑ
άνδρας που έχει χάσει την σύζυγό του και παραμένει άγαμος.
[ΕΤΥΜΟΛ. Ουσιαστικοποιημένος τ. του επιθ. χῆρος.
Greek Monotonic
χῆρος: -α, -ον,
I. βλ. χήρα II· II. χῆρος, ὁ, βλ. χήρα I.
Mantoulidis Etymological
Ἀπό τό οὐσ. χήρα, ἀπό ρίζα χα-, ἴδια μέ τῶν λέξεων: χῆτος (=ἔλλειψη), χωρίς, χατέω (=ἔχω ἀνάγκη). Παράγωγα ἀπό ἴδια ρίζα: χηρεύω (=στεροῦμαι), χηρεία, χήρευμα, χήρευσις, χήρειος, χηρικός, χηροσύνη, χηρόω -ῶ (=ἐρημώνω, στερῶ).
