ἐπίξυνος: Difference between revisions
From LSJ
ἡγούμενος τῶν ἡδονῶν ἀλλ' οὐκ ἀγόμενος ὑπ' αὐτῶν → of his pleasures he was the master and not their servant
(5) |
mNo edit summary |
||
(18 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=epiksynos | |Transliteration C=epiksynos | ||
|Beta Code=e)pi/cunos | |Beta Code=e)pi/cunos | ||
|Definition= | |Definition=ἐπίξυνον, ''poet.'' for [[ἐπίκοινος]], ἐ. ἄρουρα a [[common]] [[field]], in which several persons have rights, Il.12.422. | ||
}} | |||
{{pape | |||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0967.png Seite 967]] poet. = [[ἐπίκοινος]], z. B. [[ἄρουρα]], ein [[Gemeindefeld]], Il. 12, 422. | |||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ος, ον :<br />[[possédé en commun]].<br />'''Étymologie:''' [[ἐπί]], [[ξυνός]]. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''ἐπίξῡνος:''' [[находящийся в общем владении]], [[общественный]] ([[ἄρουρα]] Hom.). | |||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''ἐπίξῡνος''': -ον, ποιητ. ἀντὶ [[ἐπίκοινος]], ἐπιξύνῳ ἐν ἀρούρῃ, «κοινοὺς τοὺς ὅρους ἐχούσῃ» (θ. Γαζῆς), Ἰλ. Μ. 442· πρβλ. [[ἐπινομία]]. | |||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=[[ἐπίξυνος]], -ον (ποιητ. τ. του [[ἐπίκοινος]]) (Α) [[ξυνός]]<br />αυτός που ανήκει σε πολλούς [[μαζί]] («[[ἐπίξυνος]] [[ἄρουρα]]», <b>Ομ. Οδ.</b>). | |||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''ἐπίξῡνος:''' -ον, ποιητ. αντί [[ἐπίκοινος]], [[κοινός]], [[συνήθης]], σε Ομήρ. Ιλ. | |||
}} | |||
{{mdlsj | |||
|mdlsjtxt=ἐπί-ξῡνος, ον poet. for [[ἐπίκοινος]],]<br />a [[common]], Il. | |||
}} | }} |
Latest revision as of 15:29, 6 November 2023
English (LSJ)
ἐπίξυνον, poet. for ἐπίκοινος, ἐ. ἄρουρα a common field, in which several persons have rights, Il.12.422.
German (Pape)
[Seite 967] poet. = ἐπίκοινος, z. B. ἄρουρα, ein Gemeindefeld, Il. 12, 422.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
possédé en commun.
Étymologie: ἐπί, ξυνός.
Russian (Dvoretsky)
ἐπίξῡνος: находящийся в общем владении, общественный (ἄρουρα Hom.).
Greek (Liddell-Scott)
ἐπίξῡνος: -ον, ποιητ. ἀντὶ ἐπίκοινος, ἐπιξύνῳ ἐν ἀρούρῃ, «κοινοὺς τοὺς ὅρους ἐχούσῃ» (θ. Γαζῆς), Ἰλ. Μ. 442· πρβλ. ἐπινομία.
Greek Monolingual
ἐπίξυνος, -ον (ποιητ. τ. του ἐπίκοινος) (Α) ξυνός
αυτός που ανήκει σε πολλούς μαζί («ἐπίξυνος ἄρουρα», Ομ. Οδ.).
Greek Monotonic
ἐπίξῡνος: -ον, ποιητ. αντί ἐπίκοινος, κοινός, συνήθης, σε Ομήρ. Ιλ.