ῥυσός: Difference between revisions
καὶ ἐχθροὶ τοῦ ἀνθρώπου οἱ οἰκιακοὶ αὐτοῦ → and a man's foes shall be they of his own household (Micah 7:6, Matthew 10:36)
(36) |
(6) |
||
| Line 21: | Line 21: | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=και [[ῥυσσός]], -ή, -όν, Α<br />[[γεμάτος]] ζάρες, [[γεμάτος]] [[ρυτίδες]], ζαρωμένος, ρυτιδιασμένος («ῥυσὸς [[μαστός]]», Σωρ.).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> Η λ. <i>ῥῡσός</i> / [[ῥυσσός]] ανάγεται, [[κατά]] μία [[άποψη]], στο θ. <i>Fῥῡ</i>- με σημ. «[[τραβώ]], [[ζαρώνω]]» (<b>πρβλ.</b> [[ἐρύω]] [Ι], <i>ῥῡτήρ</i>) και έχει σχηματιστεί με εκφραστικό [[επίθημα]] -(<i>σ</i>)<i>σός</i> που απαντά σε λέξεις της καθημερινής γλώσσας (<b>πρβλ.</b> <i>βλαι</i>-<i>σός</i>, [[γαμψός]]). Η [[σύνδεση]], [[ωστόσο]], με το [[ἐρύω]] δεν μπορεί να ερμηνευθεί γλωσσολογικά (<b>βλ. λ.</b> <i>έρύω</i> [Ι]). Κατ' [[άλλη]] [[άποψη]], ο τ. <i>ῥῡσός</i> συνδέεται με λατ. <i>r</i><i>ū</i><i>ga</i> «[[ρυτίδα]]», λιθουαν. <i>ra</i><i>ū</i><i>kas</i>, με τα οποία παρουσιάζει σημασιολογική [[τουλάχιστον]] [[σχέση]]]. | |mltxt=και [[ῥυσσός]], -ή, -όν, Α<br />[[γεμάτος]] ζάρες, [[γεμάτος]] [[ρυτίδες]], ζαρωμένος, ρυτιδιασμένος («ῥυσὸς [[μαστός]]», Σωρ.).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> Η λ. <i>ῥῡσός</i> / [[ῥυσσός]] ανάγεται, [[κατά]] μία [[άποψη]], στο θ. <i>Fῥῡ</i>- με σημ. «[[τραβώ]], [[ζαρώνω]]» (<b>πρβλ.</b> [[ἐρύω]] [Ι], <i>ῥῡτήρ</i>) και έχει σχηματιστεί με εκφραστικό [[επίθημα]] -(<i>σ</i>)<i>σός</i> που απαντά σε λέξεις της καθημερινής γλώσσας (<b>πρβλ.</b> <i>βλαι</i>-<i>σός</i>, [[γαμψός]]). Η [[σύνδεση]], [[ωστόσο]], με το [[ἐρύω]] δεν μπορεί να ερμηνευθεί γλωσσολογικά (<b>βλ. λ.</b> <i>έρύω</i> [Ι]). Κατ' [[άλλη]] [[άποψη]], ο τ. <i>ῥῡσός</i> συνδέεται με λατ. <i>r</i><i>ū</i><i>ga</i> «[[ρυτίδα]]», λιθουαν. <i>ra</i><i>ū</i><i>kas</i>, με τα οποία παρουσιάζει σημασιολογική [[τουλάχιστον]] [[σχέση]]]. | ||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''ῥῡσός:''' -ή, -όν (*ῥύω=[[ἐρύω]]), ρυτιδωμένος, ζαρωμένος, [[ξηρός]], τσαλακωμένος, πτυχωμένος, σε Ομήρ. Ιλ., Ευρ. κ.λπ.· ῥυσὸν [[ἐπισκύνιον]], λέγεται για το [[κατσούφιασμα]], τη [[συνοφρύωση]], το [[αγριοκοίταγμα]], σε Ανθ. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 01:32, 31 December 2018
English (LSJ)
ή, όν,
A shrivelled, wrinkled, Il.9.503, E.El.490, Ar.Pl.266, Pl. R.452b; ῥυσὰ σαρκῶν πολιᾶν καταδρύμματα the tearing of old wrinkled flesh (cf. ῥυτίς), E.Supp.49 (lyr.); ῥ. βουλευτήρια, prob. = ῥυσοὶ βουλευταί, Theopomp.Com.75; μαστός Sor.1.88; ἕλκος Gal.10.404; ῥυσότερον βαλλαντίων πρόσωπον Alciphr.3.55; ῥ. ἐπισκύνιον AP6.64 (Paul. Sil.); also of fruits, etc., [ἀκρόδρυα] ἰσχνὰ καὶ ῥ. Plu.2.735d; ἐλαῖαι Archestr.Fr.7; σῦκα Philostr.Im.1.31.—The forms ῥυσσός, ῥυσσαίνομαι, etc., are freq. in codd.
German (Pape)
[Seite 853] (von ῥύω, also) eigtl. zusammengezogen, dah. zusammengeschrumpft, runzlig; Il. 9, 503; ῥυσῷ γέροντι, Eur. El. 490; frg. 495; ῥυσὰ σαρκῶν πολιῶν καταδρύμματα χειρῶν, Suppl. 50; Ar. Plut. 266; sp. D., ῥυσὸν ἐπ ισκύνιον Paul. Sil. 50 (VI, 64), wie in sp. Prosa, bei Plut. u. A. – Die Schreibung ῥυσσός scheint aus der prosodischen Unwissenheit Späterer entstanden; Jac. A. P. 60; Ach. Tat. 747; Seidler Eur. El. 485.
Greek (Liddell-Scott)
ῥῡσός: -ή, -όν, (ῥύω, ἐρύω) ἐρρυτιδωμένος, «ζαρωμένος», ῥυτιδωτός, Ἰλ. Ι. 503, Εὐρ. Ἠλ. 490, Ἀριστοφ. Πλ. 266, Πλάτ. Πολ. 452Β· ῥυσὰ πολιῶν σαρκῶν καταδρύμματα (πρβλ. ῥυτίς) Εὐρ. Ἱκέτ. 50· ῥ. βουλευτήρια, πιθ., = ῥυσοὶ βουλευταί, Θεόπομπ. Κωμικ. ἐν Ἀδήλ. 6· ῥυσότερον βαλλαντίου πρόσωπον Μένανδρ. ἐν Ἀδήλ. 117· ῥ. ἐπισκύνιον, ἐπὶ συνοφρυώσεως, Ἀνθ. Η. 6. 64· - ὡσαύτως ἐπὶ καρπῶν, κτλ., ἀκρόδυα ἰσχνὰ καὶ ῥ. Πλούτ. 2. 735D· ἐλαῖαι Ἀρχεστρ. παρ’ Ἀθην. 56C· σῦκα Φιλόστρ. 869. - Οἱ τύποι ῥυσσός, ῥυσσαίνομαι, κτλ., προῆλθον ἐξ. ἀγνοίας ὅτι τὸ υ ἦν φύσει μακρόν, πρβλ. Ἰακώψ. εἰς Ἀνθ. Π. σ. 60, Seidl. εἰς Εὐρ. Ἠλ. 485.
French (Bailly abrégé)
ή, όν :
resserré, contracté, d’où
1 renfrogné;
2 ridé.
Étymologie: R. Ῥυ tirer, contracter ; cf. ἐρύω.
Greek Monolingual
και ῥυσσός, -ή, -όν, Α
γεμάτος ζάρες, γεμάτος ρυτίδες, ζαρωμένος, ρυτιδιασμένος («ῥυσὸς μαστός», Σωρ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. Η λ. ῥῡσός / ῥυσσός ανάγεται, κατά μία άποψη, στο θ. Fῥῡ- με σημ. «τραβώ, ζαρώνω» (πρβλ. ἐρύω [Ι], ῥῡτήρ) και έχει σχηματιστεί με εκφραστικό επίθημα -(σ)σός που απαντά σε λέξεις της καθημερινής γλώσσας (πρβλ. βλαι-σός, γαμψός). Η σύνδεση, ωστόσο, με το ἐρύω δεν μπορεί να ερμηνευθεί γλωσσολογικά (βλ. λ. έρύω [Ι]). Κατ' άλλη άποψη, ο τ. ῥῡσός συνδέεται με λατ. rūga «ρυτίδα», λιθουαν. raūkas, με τα οποία παρουσιάζει σημασιολογική τουλάχιστον σχέση].
Greek Monotonic
ῥῡσός: -ή, -όν (*ῥύω=ἐρύω), ρυτιδωμένος, ζαρωμένος, ξηρός, τσαλακωμένος, πτυχωμένος, σε Ομήρ. Ιλ., Ευρ. κ.λπ.· ῥυσὸν ἐπισκύνιον, λέγεται για το κατσούφιασμα, τη συνοφρύωση, το αγριοκοίταγμα, σε Ανθ.
