σκλάβος: Difference between revisions
From LSJ
Ὅσον ζῇς, φαίνου, μηδὲν ὅλως σὺ λυποῦ· πρὸς ὀλίγον ἐστὶ τὸ ζῆν, τὸ τέλος ὁ χρόνος ἀπαιτεῖ. → While you live, shine; have no grief at all; life exists only for a short while, and time demands its toll.
(37) |
m (Text replacement - ">" to ">") |
||
Line 1: | Line 1: | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=ο, Ν, θηλ. σκλάβα ΝΜ<br /><b>1.</b> [[δούλος]] («και [[τώρα]] πως κατάντησαν σκλάβοι στους Αρβανίτες», δημ. [[τραγούδι]])<br /><b>2.</b> [[αιχμάλωτος]]<br /><b>3.</b> αυτός που βρίσκεται στην απόλυτη [[εξουσία]] κάποιου<br /><b>4.</b> [[δέσμιος]], [[υποχείριος]] («κι έχε με της ομορφιάς σου σκλάβο», Γρυπ.)<br /><b>μσν.</b><br /><b>το θηλ.</b> <i>ἡ σκλάβα</i><br />[[παλλακίδα]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> μσν. εθν. <i>Σκλαβηνός</i> «[[Σλάβος]]» (<span style="color: red;"><</span> <i>Στλάβος</i>, με [[τροπή]] του -<i>τ</i>- σε -<i>κ</i>-, <b>πρβλ.</b> [[αντλώ]] | |mltxt=ο, Ν, θηλ. σκλάβα ΝΜ<br /><b>1.</b> [[δούλος]] («και [[τώρα]] πως κατάντησαν σκλάβοι στους Αρβανίτες», δημ. [[τραγούδι]])<br /><b>2.</b> [[αιχμάλωτος]]<br /><b>3.</b> αυτός που βρίσκεται στην απόλυτη [[εξουσία]] κάποιου<br /><b>4.</b> [[δέσμιος]], [[υποχείριος]] («κι έχε με της ομορφιάς σου σκλάβο», Γρυπ.)<br /><b>μσν.</b><br /><b>το θηλ.</b> <i>ἡ σκλάβα</i><br />[[παλλακίδα]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> μσν. εθν. <i>Σκλαβηνός</i> «[[Σλάβος]]» (<span style="color: red;"><</span> <i>Στλάβος</i>, με [[τροπή]] του -<i>τ</i>- σε -<i>κ</i>-, <b>πρβλ.</b> [[αντλώ]] > [[αγκλώ]], [[στιλβώνω]] > [[σκλιβώνω]]) [[επειδή]] οι Σλάβοι ακολουθούσαν ως υποτακτικοί λαούς που εξεστράτευαν. Η σημ. «[[αιχμάλωτος]], [[δούλος]]» μαρτυρείται ήδη από τον 8ο μ.Χ. αιώνα (<b>πρβλ.</b> αγγλ. <i>slave</i>)]. | ||
}} | }} |
Latest revision as of 15:30, 15 January 2019
Greek Monolingual
ο, Ν, θηλ. σκλάβα ΝΜ
1. δούλος («και τώρα πως κατάντησαν σκλάβοι στους Αρβανίτες», δημ. τραγούδι)
2. αιχμάλωτος
3. αυτός που βρίσκεται στην απόλυτη εξουσία κάποιου
4. δέσμιος, υποχείριος («κι έχε με της ομορφιάς σου σκλάβο», Γρυπ.)
μσν.
το θηλ. ἡ σκλάβα
παλλακίδα.
[ΕΤΥΜΟΛ. < μσν. εθν. Σκλαβηνός «Σλάβος» (< Στλάβος, με τροπή του -τ- σε -κ-, πρβλ. αντλώ > αγκλώ, στιλβώνω > σκλιβώνω) επειδή οι Σλάβοι ακολουθούσαν ως υποτακτικοί λαούς που εξεστράτευαν. Η σημ. «αιχμάλωτος, δούλος» μαρτυρείται ήδη από τον 8ο μ.Χ. αιώνα (πρβλ. αγγλ. slave)].