εὔφραστος: Difference between revisions
νόησε δὲ δῖος Ὀδυσσεὺς σαίνοντάς τε κύνας, περί τε κτύπος ἦλθε ποδοῖιν → godly Odysseus heard the fawning of dogs, and on top of that came the beat of two feet
(4) |
(2b) |
||
| Line 21: | Line 21: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''εὔφραστος:''' -ον ([[φράζω]]), [[εύκολος]] στην [[προφορά]] ή στην [[έκφραση]], [[ευπρόφερτος]], σε Αριστ. | |lsmtext='''εὔφραστος:''' -ον ([[φράζω]]), [[εύκολος]] στην [[προφορά]] ή στην [[έκφραση]], [[ευπρόφερτος]], σε Αριστ. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''εὔφραστος:''' легко выразимый, удобопроизносимый (τὸ γεγραμμένον Arst.). | |||
}} | }} | ||
Revision as of 21:16, 31 December 2018
English (LSJ)
ον, (φράζω)
A easy to make intelligible, Arist.Rh.1407b12; distinct, ὀπωπή D.P.171.
German (Pape)
[Seite 1107] leicht zu bemerken, wahrzunehmen, ὀπωπή D. Per. 171; leicht zu verstehen, oder leicht auszusprechen, neben δεῖ εὐανάγνωστον εἶναι τὸ γεγραμμένον Arist. rhet. 3, 5.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
facile à expliquer, à exprimer.
Étymologie: εὖ, φράζω.
Greek Monolingual
εὔφραστος, -ον (Α)
1. ευκολοπρόφερτος, και κατ' επέκτ. ευνόητος, κατανοητός, καταληπτός («δεῑ εὐανάγνωστον εἶναι τὸ γεγραμμένον καὶ εὔφραστον», Αριστοτ.)
2. σαφής.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ευ + -φραστος (< φράζω «ομιλώ, λέγω»), πρβλ. ά-φραστος, πολύ-φραστος].
Greek Monotonic
εὔφραστος: -ον (φράζω), εύκολος στην προφορά ή στην έκφραση, ευπρόφερτος, σε Αριστ.
Russian (Dvoretsky)
εὔφραστος: легко выразимый, удобопроизносимый (τὸ γεγραμμένον Arst.).
