ἀρκετός

English (LSJ)

ή, όν,

   A sufficient, Chrysipp.Tyan. ap. Ath.3.113b, Ev.Matt.6.34, Herm. ap. Stob.1.49.44: c. inf., J.BJ3.6.3; of persons, satisfactory, ἀ. γενοῦ BGU33.5 (ii/iii A. D.); ἀρκετόν [ἐστι] it is enough, c. inf., AP9.749 (Oenom.). Adv. -τῶς Theol.Ar.38.

German (Pape)

[Seite 353] hinreichend, Chrysipp. bei Ath. III, 113 b; oft N. T.

Greek (Liddell-Scott)

ἀρκετός: -ή, -όν, ὡς νῦν, ἱκανός, Χρύσσιπ. Τυανεὺς παρ’ Ἀθην. 113Β, Εὐαγγ. κ. Ματθ. Ϛ΄, 34· ἰδίως, ἀρκετόν [ἐστι], ἀρκεῖ, μετ’ ἀπαρ., Ἀνθ. Π. 9. 749. ― Ἐπίρρ. -τῶς Ἐπιφάν, τ, 1, σ, 44Β, κτλ.

French (Bailly abrégé)

ή, όν :
suffisant.
Étymologie: ἀρκέω.

Spanish (DGE)

-ή, -όν
I 1suficiente, bastante, ἄρτος ... ἀρτυόμενος ... ἁλσὶν ἀρκετοῖς Chrysipp.Tyan. en Ath.1113b, πνεῦμα ἀρκετόν Corp.Herm.Fr.23.14, c. inf. ὡς οὔτε δέχεσθαι τοὺς πολεμίους ἀρκετὴν ἔχοι δύναμιν I.BI 3.130
•ἀρκετόν (ἐστι) es suficiente ἀρκετὸν οἴνῳ αἴθεσθαι κραδίην es suficiente inflamar el corazón de vino, AP 9.749 (Oenom.), c. dat. ἀρκετὸν τῇ ἡμέρᾳ ἡ κακία αὐτῆς bástele a cada día su propia maldad, Eu.Matt.6.34, c. εἰς y ac. ἀρκετὸν εἰς ὑπόμνησιν τῆς συνθέσεως A.D.Pron.100.2, ἀ. ... ἡ προκειμένη εἰς τὸ παραστῆσαι τὴν ὑπόλοιπον συνέμπτωσιν A.D.Synt.223.17.
2 de pers. autosuficiente, que se basta a sí mismo ἀ. γ[έ] νου sé autosuficiente e.d. trabaja, BGU 33.5 (II/III d.C.), ἀρκετοί ἐστε os bastáis, POxy.3407.24 (IV d.C.), cf. BGU 531.2.24 (II d.C.), c. part. pred. ἀ. γάρ ἐστιν Ἱερακίων προσκαρτερῶν PBremen 16.14 (II d.C.).
II adv. -ῶς suficientemente πανάρκεια ἀ. κεχορηγημένη Theol.Ar.38, αὐτὸ ἀ. ἐπέδειξεν Sch.Aristid.132.1.

English (Strong)

from ἀρκέω; satisfactory: enough, suffice (-ient).

English (Thayer)

ἀρκετη, ἀρκετόν (ἀρκέω), sufficient: Isaiah , 'Let the present day's trouble suffice for a Prayer of Manasseh , and let him not rashly increase it by anticipating the cares of days to come'; (on the neuter cf. Winer s Grammar, § 58,5; Buttmann, 127 (111))); ἀρκετόν τῷ μαθητῇ (A. V. it is enough for the disciple i. e.) let him be content etc., followed by ἵνα, Chrysippus of Tyana quoted in Athen. 3,79, p. 113b.)

Greek Monolingual

-ή, -ό (Α ἀρκετός, -ή, -όν) αρκώ
ο επαρκής, ο ικανοποιητικός
νεοελλ.
(με αποδοκιμαστική σημασία) αυτός ο οποίος ξεπερνά το συνηθισμένο όριο ή αυτό που πρέπει («έχει αρκετή πονηρία»)
αρχ.
το μέχρι το έσχατο όριο ανοχής, εκείνο που φτάνει πια.

Greek Monotonic

ἀρκετός: -ή, -όν, ικανός, επαρκής, ικανοποιητικός, σε Καινή Διαθήκη, Ανθ.

Russian (Dvoretsky)

ἀρκετός: достаточный Anth., NT.

Middle Liddell

sufficient, NTest., Anth.