ἐπισμυγερός: Difference between revisions
(1ab) |
m (Text replacement - "<b class="b2">([\w]+)<\/b>" to "$1") |
||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=epismygeros | |Transliteration C=epismygeros | ||
|Beta Code=e)pismugero/s | |Beta Code=e)pismugero/s | ||
|Definition=ή, όν, <span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> <b class="b2">gloomy, sad</b>, Ἀχλύς <span class="bibl">Hes.<span class="title">Sc.</span>264</span>; αἶσα <span class="bibl">A.R. 4.1065</span>.—Hom. has only the Adv. <b class="b3">-ρῶς, ἀπέτεισεν</b> | |Definition=ή, όν, <span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> <b class="b2">gloomy, sad</b>, Ἀχλύς <span class="bibl">Hes.<span class="title">Sc.</span>264</span>; αἶσα <span class="bibl">A.R. 4.1065</span>.—Hom. has only the Adv. <b class="b3">-ρῶς, ἀπέτεισεν</b> [[sadly]] did he pay for it, <span class="bibl">Od.3.195</span>; <b class="b3">ἐ. ναυτίλλεται</b> <b class="b2">at his peril, to his misfortune</b> doth he sail, <span class="bibl">4.672</span>, cf.<span class="bibl">A.R.1.616</span>.</span> | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Revision as of 15:35, 29 June 2020
English (LSJ)
ή, όν,
A gloomy, sad, Ἀχλύς Hes.Sc.264; αἶσα A.R. 4.1065.—Hom. has only the Adv. -ρῶς, ἀπέτεισεν sadly did he pay for it, Od.3.195; ἐ. ναυτίλλεται at his peril, to his misfortune doth he sail, 4.672, cf.A.R.1.616.
German (Pape)
[Seite 980] schmählich, schrecklich, jämmerlich, ἀχλύς Hes. Sc. 264; αἶσα Ap. Rh. 4, 1065. – Adv., ἐπισμυγερῶς ἀπέτισεν, schmählich büßte er, Od. 3, 194; ναυτίλλεται 4, 672; öfter bei Ap. Rh.
Greek (Liddell-Scott)
ἐπισμῠγερός: -ά, -όν, οἰκτρός, ἐλεεινός, πὰρ δ’ Ἀχλὺς εἱστήκει, ἐπισμυγερὴ καὶ αἰνὴ Ἡσ. Ἀσπ. Ἡρ. 264· αἶσα Ἀπολλ. Ρόδ. Δ. 1065. ― Ὁ Ὅμ. ἔχει μόνον τὸ ἐπίρρ., ἐπισμυγερῶς ἀπέτισεν,. οἰκτρῶς, ὀδυνηρῶς ἐπλήρωσεν, Ὀδ. Γ. 195· ἐπισμυγερῶς ναυτίλλεται, «ἐπὶ κακῷ τῷ ἐαυτοῦ, ἐπιπόνως» (Σχολιαστ.), «ἀθλίως, χαλεπῶς… παρέλκει δὲ ἡ ἐπὶ» (ὁ αὐτ.). Δ. 672.
French (Bailly abrégé)
ά, όν :
lamentable.
Étymologie: ἐπί, σμυγερός.
Greek Monolingual
ἐπισμυγερός, -ά, -όν (Α)
οικτρός, ελεεινός (α. «πάρ’ δ’ Ἀχλὺς εἱστήκει ἐπισμυγερή καὶ αἰνή», Ησίοδ.
β. «ἐπιομυγερή αἶσα», Απολλ. Ρόδ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < επί + σμυγερός «οδυνηρός, λυπηρός»].
Greek Monotonic
ἐπισμῠγερός: -ά, -όν, σκυθρωπός, οικτρός, ελεεινός, σε Ησίοδ.· επίρρ., ἐπισμυγερῶς ἀπέτισεν, οδυνηρά το πλήρωσε, σε Ομήρ. Οδ.· ἐπισμυγερῶς ναυτίλλεται, ταξιδεύει ιδία δαπάνη, στο ίδ.
Russian (Dvoretsky)
ἐπισμῠγερός: горестный, мучительный, страшный (Ἀχλύς Hes.).
Middle Liddell
ἐπι-σμῠγερός, ή, όν
gloomy, Hes.:—adv., ἐπισμυγερῶς ἀπέτισεν sadly did he pay for it, Od.; ἐπισμυγερῶς ναυτίλλεται to his cost doth he sail, Od.
