ἄχνα: Difference between revisions
Χειμὼν κατ' οἴκους ἐστὶν ἀνδράσιν γυνή → Mulier marito saeva tempestas domi → Als ein Gewitter tobt im Haus dem Mann die Frau
m (Text replacement - "———————— " to "<br />") |
|||
| Line 6: | Line 6: | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=<b>(I)</b><br />η<br /><b>1.</b> [[αχνός]], [[ατμός]]<br /><b>2.</b> ελαφριά [[πνοή]], [[αναπνοή]]<br /><b>3.</b> <b>φρ.</b> «δεν [[βγάζω]] [[άχνα]]» — δεν μιλάω [[καθόλου]], [[σωπαίνω]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[αχνίζω]](ΙΙ), με υποχωρητικό σχηματισμό ( | |mltxt=<b>(I)</b><br />η<br /><b>1.</b> [[αχνός]], [[ατμός]]<br /><b>2.</b> ελαφριά [[πνοή]], [[αναπνοή]]<br /><b>3.</b> <b>φρ.</b> «δεν [[βγάζω]] [[άχνα]]» — δεν μιλάω [[καθόλου]], [[σωπαίνω]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[αχνίζω]](ΙΙ), με υποχωρητικό σχηματισμό ([[πρβλ]]. [[λαχτάρα]] <span style="color: red;"><</span> [[λαχταρίζω]], [[μαγάρα]] <span style="color: red;"><</span> [[μαγαρίζω]], [[φοβέρα]] <span style="color: red;"><</span> [[φοβερίζω]] <b>κ.ά.</b>)].<br /><b>(II)</b><br />[[ἄχνα]], η (<b>δωρ. τ.</b>) (Α)<br /><b>βλ.</b> [[άχνη]]. | ||
}} | }} | ||
Revision as of 15:55, 23 August 2021
German (Pape)
[Seite 418] ion. u. ep. ἄχνη (vgl. χνόη, λάχνη, lanugo), das von der Oberfläche eines Körpers sich Ablösende, Abgenommene, z. B. Il. 5, 499 im plur., Spreu; vgl. Ar. Vesp. 92, wo Schol. τὸ λεπτομερὲς τοῦ στάχυος. Bes. ἁλός, der Schaumdes Meeres, Od. 5, 403; ohne ἁλός 12, 238 u. öfter; κύματος Ap. Rh. 2, 571; ὕδατος 4, 1238; übh. Wasser, Dion. Per. 693. 981; πυρὸς ἄχνη Aesch. frg. 370, Rauch; οὐρανία, himmlischer Thau, Soph. O. C. 687; δακρύων, die im Auge perlenden Thränen, Tr. 844; οἰνωπός, der schäumende Wein, Eur. Or. 115. – Bei Philip. 20 (VI, 102) ist es der zarte Flaum der Quitte. – Bei Plut. χαλκίτιδος, Erzstaub, Symp. 3, 10 g. E.
French (Bailly abrégé)
dor. c. ἄχνη.
Greek Monolingual
(I)
η
1. αχνός, ατμός
2. ελαφριά πνοή, αναπνοή
3. φρ. «δεν βγάζω άχνα» — δεν μιλάω καθόλου, σωπαίνω.
[ΕΤΥΜΟΛ. < αχνίζω(ΙΙ), με υποχωρητικό σχηματισμό (πρβλ. λαχτάρα < λαχταρίζω, μαγάρα < μαγαρίζω, φοβέρα < φοβερίζω κ.ά.)].
(II)
ἄχνα, η (δωρ. τ.) (Α)
βλ. άχνη.
