Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

exposco: Difference between revisions

From LSJ

Ζῆν οὐκ ἄξιος, ὅτῳ μηδὲ εἷς ἐστι χρηστὸς φίλοςLife is not worth living if you do not have at least one friend.

Democritus, DK 68b22
(2)
m (Text replacement - "(?s)({{Lewis.*?}}\n)({{.*}}\n)({{LaEn.*?}}$)" to "$3 $1$2")
Tags: Mobile edit Mobile web edit
Line 1: Line 1:
{{LaEn
|lnetxt=exposco exposcere, expoposci, - V :: request, ask for, demand; demand the surrender of
}}
{{Lewis
{{Lewis
|lshtext=<b>ex-posco</b>: pŏposci, 3, v. a.,<br /><b>I</b> to [[ask]] [[earnestly]], to [[beg]], [[request]], to [[entreat]], implore ([[rare]] [[but]] [[class]].).<br /><b>I</b> In gen.: [[quam]] (misericordiam) [[ipse]] non implorat, ego [[autem]] repugnante hoc et [[imploro]] et [[exposco]], * Cic. Mil. 34, 92: [[signum]] proelii, Caes. B. G. 7, 19, 4; for [[which]], absol.: exposcentibus militibus, id. B. C. 3, 90 fin.: pacem precibus, Liv. 1, 16, 3; 3, 5, 14; so, pacem deorum exposcentes, Just. 18, 6: ut acrius exposcerent quae sciebant negaturum, Tac. H. 4, 19: victoriam ab diis, Caes. B. C. 2, 5, 3; for [[which]]: [[quod]] deos immortales [[inter]] nuncupanda vota expoposci, Liv. 7, 40, 5. —With inf.: Iliacos [[iterum]] audire labores Exposcit, Verg. A. 4, 79.—<br /><b>II</b> In partic., for the [[usual]] deposcere, to [[demand]] to be delivered up for [[punishment]], as a [[prisoner]], etc.: ad exposcendos eos legati [[extemplo]] Lacedaemonem missi sunt, Liv. 38, 31, 3 (cf. of the [[same]], ib. 33, 2, deposcendos): aliquem, Nep. Them. 8, 5; id. Hannib. 7, 6; cf.: [[Messene]] exposcentibus Achaeis noxios dedidit, Liv. 39, 50, 9.
|lshtext=<b>ex-posco</b>: pŏposci, 3, v. a.,<br /><b>I</b> to [[ask]] [[earnestly]], to [[beg]], [[request]], to [[entreat]], implore ([[rare]] [[but]] [[class]].).<br /><b>I</b> In gen.: [[quam]] (misericordiam) [[ipse]] non implorat, ego [[autem]] repugnante hoc et [[imploro]] et [[exposco]], * Cic. Mil. 34, 92: [[signum]] proelii, Caes. B. G. 7, 19, 4; for [[which]], absol.: exposcentibus militibus, id. B. C. 3, 90 fin.: pacem precibus, Liv. 1, 16, 3; 3, 5, 14; so, pacem deorum exposcentes, Just. 18, 6: ut acrius exposcerent quae sciebant negaturum, Tac. H. 4, 19: victoriam ab diis, Caes. B. C. 2, 5, 3; for [[which]]: [[quod]] deos immortales [[inter]] nuncupanda vota expoposci, Liv. 7, 40, 5. —With inf.: Iliacos [[iterum]] audire labores Exposcit, Verg. A. 4, 79.—<br /><b>II</b> In partic., for the [[usual]] deposcere, to [[demand]] to be delivered up for [[punishment]], as a [[prisoner]], etc.: ad exposcendos eos legati [[extemplo]] Lacedaemonem missi sunt, Liv. 38, 31, 3 (cf. of the [[same]], ib. 33, 2, deposcendos): aliquem, Nep. Them. 8, 5; id. Hannib. 7, 6; cf.: [[Messene]] exposcentibus Achaeis noxios dedidit, Liv. 39, 50, 9.
Line 7: Line 10:
{{Georges
{{Georges
|georg=ex-pōsco, popōscī, ere, I) [[dringend]]-, [[inständig]]-, [[ungeduldig]] [[verlangen]], -[[fordern]], [[erflehen]], [[anflehen]], A) im allg.: exp. [[signum]] proelii, [[dringend]]-, [[ungeduldig]] [[fordern]], Caes.: misericordiam, Cic.: [[mit]] folg. Infin., Verg. Aen. 4, 79. Sil. 15, 151. Tac. ann. 14, 13. – m. folg. Acc. u. Infin., Verg. 9, 193. Suet. Claud. 6, 1. – m. Acc. pers. u. folg. bl. Konj., precibus exp. plebem, unum [[sibi]] civem donarent, Liv. 2, 35, 5. – absol., exposcentibus militibus, Caes.: exposcentibus cunctis, Liv. – B) insbes.: 1) [[als]] t. t. der Religionsspr. = [[durch]] [[Gebet]], [[Gelübde]] [[etwas]] [[von]] den Göttern [[erflehen]], die G. um [[etwas]] [[anflehen]] (vgl. Drak. Liv. 3, 5, 14), victoriam ab [[dis]], Caes.: pacem deûm, pacem (deae) precibus u. dgl., Liv.: pacem deorum sanguine eorum, Iustin.: votis precibusque pacem, Verg.: opem Cupidinis timidis votis, Ov. – m. dopp. Acc., [[quod]] deos immortales expoposci, [[eius]] me compotem voti facere potestis, Liv. 7, 40, 5. – m. folg. ut u. Konj., te [[exposco]], ut [[hoc]] [[consilium]] Achivis [[auxilio]] [[fuat]], Enn. fr. scen. 177: omnibus [[hoc]], Italae gentes, exposcite votis, ut etc., Claud. epigr. 30, 3. – 2) jmds. [[Auslieferung]] [[verlangen]], um ihn zu [[strafen]], alqm, Nep. u. Liv.: alqm ad poenam, Tac. – II) [[erfordern]], [[nec]] [[opes]] exposcere parvas, Ov. [[met]]. 11, 201: [[maior]] [[pecunia]], [[quam]] [[ratio]] singulorum exposcit, Papin. dig. 46, 3, 97.
|georg=ex-pōsco, popōscī, ere, I) [[dringend]]-, [[inständig]]-, [[ungeduldig]] [[verlangen]], -[[fordern]], [[erflehen]], [[anflehen]], A) im allg.: exp. [[signum]] proelii, [[dringend]]-, [[ungeduldig]] [[fordern]], Caes.: misericordiam, Cic.: [[mit]] folg. Infin., Verg. Aen. 4, 79. Sil. 15, 151. Tac. ann. 14, 13. – m. folg. Acc. u. Infin., Verg. 9, 193. Suet. Claud. 6, 1. – m. Acc. pers. u. folg. bl. Konj., precibus exp. plebem, unum [[sibi]] civem donarent, Liv. 2, 35, 5. – absol., exposcentibus militibus, Caes.: exposcentibus cunctis, Liv. – B) insbes.: 1) [[als]] t. t. der Religionsspr. = [[durch]] [[Gebet]], [[Gelübde]] [[etwas]] [[von]] den Göttern [[erflehen]], die G. um [[etwas]] [[anflehen]] (vgl. Drak. Liv. 3, 5, 14), victoriam ab [[dis]], Caes.: pacem deûm, pacem (deae) precibus u. dgl., Liv.: pacem deorum sanguine eorum, Iustin.: votis precibusque pacem, Verg.: opem Cupidinis timidis votis, Ov. – m. dopp. Acc., [[quod]] deos immortales expoposci, [[eius]] me compotem voti facere potestis, Liv. 7, 40, 5. – m. folg. ut u. Konj., te [[exposco]], ut [[hoc]] [[consilium]] Achivis [[auxilio]] [[fuat]], Enn. fr. scen. 177: omnibus [[hoc]], Italae gentes, exposcite votis, ut etc., Claud. epigr. 30, 3. – 2) jmds. [[Auslieferung]] [[verlangen]], um ihn zu [[strafen]], alqm, Nep. u. Liv.: alqm ad poenam, Tac. – II) [[erfordern]], [[nec]] [[opes]] exposcere parvas, Ov. [[met]]. 11, 201: [[maior]] [[pecunia]], [[quam]] [[ratio]] singulorum exposcit, Papin. dig. 46, 3, 97.
}}
{{LaEn
|lnetxt=exposco exposcere, expoposci, - V :: request, ask for, demand; demand the surrender of
}}
}}

Revision as of 12:30, 19 October 2022

Latin > English

exposco exposcere, expoposci, - V :: request, ask for, demand; demand the surrender of

Latin > English (Lewis & Short)

ex-posco: pŏposci, 3, v. a.,
I to ask earnestly, to beg, request, to entreat, implore (rare but class.).
I In gen.: quam (misericordiam) ipse non implorat, ego autem repugnante hoc et imploro et exposco, * Cic. Mil. 34, 92: signum proelii, Caes. B. G. 7, 19, 4; for which, absol.: exposcentibus militibus, id. B. C. 3, 90 fin.: pacem precibus, Liv. 1, 16, 3; 3, 5, 14; so, pacem deorum exposcentes, Just. 18, 6: ut acrius exposcerent quae sciebant negaturum, Tac. H. 4, 19: victoriam ab diis, Caes. B. C. 2, 5, 3; for which: quod deos immortales inter nuncupanda vota expoposci, Liv. 7, 40, 5. —With inf.: Iliacos iterum audire labores Exposcit, Verg. A. 4, 79.—
II In partic., for the usual deposcere, to demand to be delivered up for punishment, as a prisoner, etc.: ad exposcendos eos legati extemplo Lacedaemonem missi sunt, Liv. 38, 31, 3 (cf. of the same, ib. 33, 2, deposcendos): aliquem, Nep. Them. 8, 5; id. Hannib. 7, 6; cf.: Messene exposcentibus Achaeis noxios dedidit, Liv. 39, 50, 9.

Latin > French (Gaffiot 2016)

exposcō,¹⁰ is, pŏposcī, poscĭtum, poscĕre, tr.
1 demander instamment, solliciter vivement : victoriam ab dis Cæs. C. 2, 5, 4, demander instamment la victoire aux dieux ; misericordiam implorare et exposcere Cic. Mil. 92, implorer et solliciter la pitié avec instance, cf. Cæs. G. 7, 19, 4 ; [avec inf.] Iliacos iterum audire labores exposcit Virg. En. 4, 79, elle demande à entendre une seconde fois les souffrances d’Ilion ; [avec prop. inf.] Virg. En. 9, 193 ; [aliquem et subj.] demander à qqn de : Liv. 2, 35, 5 ; [aliquem aliquid ] Liv. 7, 40, 5 ; [avec ut ] Enn. Scen. 177 ; Claud. Epigr. 30, 3
2 réclamer, exiger : exposcere aliquem Liv. 38, 31, 3 ; 39, 50, 9, réclamer qqn pour le punir, demander l’extradition d’un coupable.

Latin > German (Georges)

ex-pōsco, popōscī, ere, I) dringend-, inständig-, ungeduldig verlangen, -fordern, erflehen, anflehen, A) im allg.: exp. signum proelii, dringend-, ungeduldig fordern, Caes.: misericordiam, Cic.: mit folg. Infin., Verg. Aen. 4, 79. Sil. 15, 151. Tac. ann. 14, 13. – m. folg. Acc. u. Infin., Verg. 9, 193. Suet. Claud. 6, 1. – m. Acc. pers. u. folg. bl. Konj., precibus exp. plebem, unum sibi civem donarent, Liv. 2, 35, 5. – absol., exposcentibus militibus, Caes.: exposcentibus cunctis, Liv. – B) insbes.: 1) als t. t. der Religionsspr. = durch Gebet, Gelübde etwas von den Göttern erflehen, die G. um etwas anflehen (vgl. Drak. Liv. 3, 5, 14), victoriam ab dis, Caes.: pacem deûm, pacem (deae) precibus u. dgl., Liv.: pacem deorum sanguine eorum, Iustin.: votis precibusque pacem, Verg.: opem Cupidinis timidis votis, Ov. – m. dopp. Acc., quod deos immortales expoposci, eius me compotem voti facere potestis, Liv. 7, 40, 5. – m. folg. ut u. Konj., te exposco, ut hoc consilium Achivis auxilio fuat, Enn. fr. scen. 177: omnibus hoc, Italae gentes, exposcite votis, ut etc., Claud. epigr. 30, 3. – 2) jmds. Auslieferung verlangen, um ihn zu strafen, alqm, Nep. u. Liv.: alqm ad poenam, Tac. – II) erfordern, nec opes exposcere parvas, Ov. met. 11, 201: maior pecunia, quam ratio singulorum exposcit, Papin. dig. 46, 3, 97.