imploro

Latin > English

imploro implorare, imploravi, imploratus V :: appeal to, invoke; beg, beseech, implore; ask for help/favor/protection

Latin > English (Lewis & Short)

implōro: (inpl-), āvi, ātum, 1 (archaic form: endoplorato implorato, quod est cum questione inclamare: implorare namque est cum fletu rogare, quod est proprie vapulantis, Paul. ex Fest. p. 77 Müll.), v. a. in-ploro,
I to invoke with tears, call to one's assistance, call upon for aid; to invoke, beseech, entreat, implore (freq. and class.; cf. invoco).
I With personal objects: quem enim alium appellem? quem obtester? quem implorem? Cic. Fl. 2, 4; cf.: vos etiam atque etiam imploro et appello, sanctissimae deae ... deos deasque omnes imploro atque obtestor, id. Verr. 2, 5, 72, § 188: deos precari, venerari, implorare debetis, ut, etc., id. Cat. 2, 13, 29 fin.; cf.: nomen filii, i. e. filium nomine, id. Verr. 2, 5, 49, § 129: mulieres milites passis crinibus flentes implorabant, ne, etc., Caes. B. G. 1, 51 fin.: imploratus a Siculis in auxilium, Just. 23, 3; cf.: ad cujus auxilium Hamilcar imploratus, id. 22, 2: a Veiis exercitum Camillumque ducem implorabunt, Liv. 9, 4, 13.—With two acc. (very rare): Romanos imploratos auxilium adversus Philippum tulisse opem, Liv. 34, 23, 3.—
II With inanim. or abstr. objects, to pray earnestly for, to beseech, entreat, implore, appeal to: qui deus appellandus est? cujus hominis fides imploranda est? Cic. Quint. 30, 94 fin.: misericordiam, id. Mur. 40, 86; cf.: vestram fidem, dignitatem, religionem in judicando non imploro, id. Verr. 2, 3, 62, § 146; id. Mil. 34, 92: sensus vestros, id. Sull. 23, 64: Heracliti memoriam, id. Ac. 2, 4, 11: implorantes jura libertatis et civitatis, id. Verr. 2, 1, 3, § 7: mater filii nomen implorans, repeating aloud with tears, id. ib. 2, 5, 49, § 129: auxilium a populo Romano, Caes. B. G. 1, 31, 7; so, nequicquam ejus auxilium, si postea velit, senatum imploraturum, id. B. C. 1, 1 fin.: auxilium prope eversae urbi, Liv. 4, 9, 1: quae (altera pars) non oratoris ingenium, sed consulis auxilium implorat et flagitat, Cic. Rab. Perd. 3, 9; cf. id. de Or. 2, 33, 144; Caes. B. G. 1, 32, 4: unius opem, Cic. Rep. 1, 40; cf.: poscit opem chorus et ... Caelestes implorat aquas docta prece blandus, Hor. Ep. 2, 1, 135: leges, Liv. 3, 56, 12.— Rarely absol.: mederis erroribus, sed implorantibus, Plin. Pan. 46, 8.

Latin > French (Gaffiot 2016)

implōrō,⁹ āvī, ātum, āre (in, ploro), tr.,
1 invoquer avec des larmes : Cic. Verr. 2, 5, 129 ; 162
2 invoquer, implorer, aliquem, qqn : Cic. Fl. 4 ; Verr. 2, 5, 188, etc. || misericordiam Cic. Mur. 86, implorer la pitié ; jura libertatis Cic. Verr. 2, 1, 7, invoquer les droits de la liberté, cf. Cic. Verr. 2, 3, 146 ; Mil. 92 ; at ille Heracliti memoriam implorans... Cic. Ac. 2, 11, mais lui, faisant appel aux souvenirs d’Héraclite...
3 demander avec larmes, avec prières : auxilium a populo Romano Cæs. G. 1, 31, 7, implorer le secours du peuple romain, cf. Cic. de Or. 2, 144 || implorare ne Cæs. G. 1, 51, 3, supplier de ne pas. forme arch. indoploro P. Fest. 77.

Latin > German (Georges)

im-plōro, āvī, ātum, āre (in u. ploro), I) unter Tränen u. Flehen rufen, A) im allg.: nomen filii, den Sohn unter Tränen beim Namen rufen, Cic. Verr. 5, 129: u. so nomine Turnum, Verg. Aen. 12, 652. – B) insbes., jmd. od. jmds. Beistand od. Hilfe flehentlich in der Not anrufen, anflehen, deos, Cic.: alqm ad (in) auxilium, Iustin.: alcis auxilium, misericordiam, Cic.: alcis fidem, Acc. tr. u. Cic.: memoriam Heracliti, das Gedächtnis des H. um Beistand anflehen = sich an H. mit der Bitte wenden, seinem Gedächtnisse zu Hilfe zu kommen, Cic. – II) von jmd. etw. flehentlich erbitten, erflehen, jmd. um etw. flehentlich bitten, A) im allg.: auxilium ab alqo, Cic. u. Caes.: m. folg. ne u. Konj., quae (mulieres) milites passis crinibus flentes implorabant, ne se in servitutem Romanam traderent, Caes. – B) insbes., von der Gottheit, vom Himmel usw. etw. sich erbitten, erflehen, cum me... res publica implorarit, Cic.: aquas caelestes, Hor. – / Nbf. endoploro s. bes.

Latin > Chinese

imploro, as, are. :: 呼號。懇求。— deos et homines 呼號神人。— ejus auxilium vel — auxilium ab eo 求人救。