κλαμβός: Difference between revisions
Οὕτως γὰρ ἠγάπησεν ὁ Θεὸς τὸν κόσμον, ὥστε τὸν Υἱὸν τὸν μονογενῆ ἔδωκεν, ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων εἰς Αὐτὸν μὴ ἀπόληται ἀλλ᾽ ἔχῃ ζωὴν αἰώνιον → For God so loved the world that he gave his only begotten Son that whosoever believeth in him should not perish but have everlasting life (John 3:16)
(1b) |
|||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=klamvos | |Transliteration C=klamvos | ||
|Beta Code=klambo/s | |Beta Code=klambo/s | ||
|Definition=ή, όν, <span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> | |Definition=ή, όν, <span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> [[docked]], [[cropped]], ὦτα <span class="title">Hippiatr.</span>14, cf.17.</span> | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Revision as of 19:06, 29 June 2020
English (LSJ)
ή, όν,
A docked, cropped, ὦτα Hippiatr.14, cf.17.
German (Pape)
[Seite 1446] (κλάω?), verstümmelt, Sp.
Greek (Liddell-Scott)
κλαμβός: -ή, -όν, κολοβός, ἠκρωτηριασμένος, Ἱππιατρ. 54. 62.
French (Bailly abrégé)
ή, όν :
mutilé.
Étymologie: DELG κλάω.
Greek Monolingual
κλαμβός, -ή, -όν (Μ)
ακρωτηριασμένος, κολοβωμένος.
[ΕΤΥΜΟΛ. Αβέβαιης ετυμολ. Συνδέεται πιθ. με το κλάω / -ῶ, εμφανίζοντας κατάλ. -(μ)βός κατά τα σκαμβός, κολοβός. Θα μπορούσε όμως να θεωρηθεί και μεταγενέστερη φωνητική παραλλαγή του κράμβος.
Greek Monotonic
κλαμβός: -ή, -όν, κολοβός, ακρωτηριασμένος, σε Ιππιατρ.
Frisk Etymological English
Grammatical information: adj.
Meaning: cocked, cropped (ὦτα, Hippiatr.).
Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]
Etymology: Formation as κολοβός id., σκαμβός crooked etc. (Chantraine Formation 261, Schwyzer 496) from κλάω(?) (Pok. 547). (On Lith. klumbas limping, stumbling, OE lempi-healt limping, which Specht Ursprung 130f. connected wih κλαμβός, s. Fraenkel Wb. s. v. (to Lith. klùbti stumble) or Pok. 657 (to NEng. limp etc. (IE. *lemb-).) - A typically Pre-Greek word; cf. σκαμβός.
Middle Liddell
κλαμβός, ή, όν
mutilated, Hippiatr.
Frisk Etymology German
κλαμβός: {klambós}
Meaning: gestutzt, verstümmelt (ὦτα, Hippiatr.).
Etymology : Bildung wie κολοβός ib., σκαμβός krumm usw. (Chantraine Formation 261, Schwyzer 496) von κλάω (WP. 1, 440, Pok. 547). Über lit. klumbas hinkend, strauchelnd, ags. lempi-healt hinkend, die noch von Specht Ursprung 130f. mit κλαμβός verbunden werden, s. Fraenkel Wb. s. v. (zu lit. klùbti stolpern, straucheln) bzw. WP. 2, 433 und Pok. 657 (zu neng. limp hinken usw.; idg. lemb-).
Page 1,865-866
