ἀνοιδέω

English (LSJ)

Ep. ἀνοιδ-είω Nic.Th.855: fut. -ήσω: aor. A ἀνῴδησα E.Hipp.1210, Pl.Ti.84e: pf. ἀνῴδηκα Hp.Acut.10:—swell up, Hp.l.c.; of a wave, E.l.c., cf. Alciphr.1.10; of wind in the body, Pl.l.c.; of figs ripening, Nic.l.c.; τὰ στέρνα ἀνῴδει Aeschin.Ep.1.2; τὸ κάλυμμα ἀνῳδηκός swollen out, inflated, Arist.HA625a2, cf. GA728b28. 2 metaph., θυμὸς ἀνοιδέει Hdt.7.39; ὀργαῖς . . -ούσαις Phld.Ir.p.63 W.; of anger, ἀνοιδήσας ὁ βασιλεύς Philostr.VA7.33 (so in Med., θυμὸν ἀνοιδήσαντο they swelled with rage, Q.S.9.345); ἀνοιδούσης τῆς νόσου Philostr.VA4.4.

Greek (Liddell-Scott)

ἀνοιδέω: Ἐπ. -είω (Νικ. Θ. 855): μέλλ. -ήσω: ἀόρ. ἀνῴδησα Εὐρ., Πλάτ.: - φουσκώνω, ἐξογκοῦμαι, Λατ. intumesco, Ἱππ. π. Διαίτ. Ὀξ. 385· ἐπὶ κύματος, Εὐρ. Ἱππόλ. 1210· ἐπὶ ἀνέμου, Πλάτ. Τίμ. 84Ε· ἐπὶ σύκων ἀρχομένων νὰ ὡριμάζωσι, Νίκ. ἔνθ. ἀνωτ., τὸ κάλυμμα ἀνῳδηκός, ἐξωγκωμένον, Ἀριστ. Ἱστ. Ζ. 9. 40, 22. πρβλ. π.Χ. γεν. 1. 20, 15. 2) μεταφ., θυμὸς ἀνοιδέει Ἡρόδ. 7. 39, πρβλ. Φιλόστρ. 313 (οὕτως ἐν τῷ μέσ., θυμὸν ἀνοιδήσαντο, ἐξωγκώθησαν ἐκ θυμοῦ, ἐνεπλήσθησαν ὀργῆς, Κόϊντ. Σμ. 9. 345)· ἀνοιδούσης τῆς νόσου Φιλόστρ. 142.

French (Bailly abrégé)

-ῶ :
ao. ἀνῴδησα, pf. ἀνῴδηκα;
s’enfler, se gonfler fig. θυμὸς ἀνοιδέει HDT le cœur se gonfle (de colère).
Étymologie: ἀνά, οἰδέω.

Spanish (DGE)

• Alolema(s): ép. ἀνοιδείω Nic.Th.855
1 hincharse de la cebada al cocer, Hp.Acut.10, de una mujer afectada de leucorrea, Hp.Mul.2.119, del aire dentro del cuerpo, Pl.Ti.84e, de los higos al madurar, Nic.l.c., τὰ στέρνα ἀνῴδει Aeschin.Ep.1.2, τὸ κάλυμμα ἀνῳδηκός la superficie externa abultada de un panal, Arist.HA 625^a2
•subir, crecer de una ola, E.Hipp.1210, de una laguna, Arist.Mir.841^a4, del mar, Heraclid.Pont.117.6, Plu.2.897b, Alciphr.1.10.1.
2 fig. inflamarse, hincharse θυμός Hdt.7.39, ὀργαῖς ... ἀνοιδούσαις Phld.Ir.p.63, ἀνοιδήσας δ' ὁ βασιλεύς irritándose el rey Philostr.VA 7.33
•tb. en v. med. θυμὸν ἀνοιδήσαντο se hincharon de rabia Q.S.9.345
•de una enfermedad agravarse ἀνοιδούσης τῆς νόσου Philostr.VA 4.4.

Greek Monotonic

ἀνοιδέω: Επικ. —είω, μέλ. -ήσω, αόρ. αʹ ἀνῴδησα·
1. φουσκώνω, λέγεται για κύμα, σε Ευρ.
2. μεταφ. λέγεται για το πάθος, σε Ηρόδ.

Russian (Dvoretsky)

ἀνοιδέω: вздуваться, набухать (κῦμ᾽ ἀνοιδῆσαν Eur.; ἀ. ὑπὸ τοῦ πνεύματος Arst.; ἡ θάλασσα ἀνοιδεῖ Plut.): θυμὸς ἀνοιδέει Her. душа закипает (гневом).

Middle Liddell

1. to swell up, of a wave, Eur.
2. metaph. of passion, Hdt.