ψωραλέος: Difference between revisions
Εὐφήμει, ὦ ἄνθρωπε· ἁσμενέστατα μέντοι αὐτὸ ἀπέφυγον, ὥσπερ λυττῶντά τινα καὶ ἄγριον δεσπότην ἀποδράς → Hush, man, most gladly have I escaped this thing you talk of, as if I had run away from a raging and savage beast of a master
Line 26: | Line 26: | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''ψωρᾰλέος:''' пораженный кожной болезнью, покрытый струпьями Xen. | |elrutext='''ψωρᾰλέος:''' [[пораженный кожной болезнью]], [[покрытый струпьями]] Xen. | ||
}} | }} | ||
{{elnl | {{elnl |
Revision as of 12:00, 20 August 2022
English (LSJ)
α, ον, A itchy, scabby, mangy, ζῷα X.Cyr.1.4.11; βόες Longus 3.29.
German (Pape)
[Seite 1406] krätzig, räudig, mit juckendem Hautausschlage behaftet, von Menschen u. Thieren, auch von einzelnen Gliedern des menschlichen Leibes, Xen. Cyr. 1, 4,11. – Von Bäumen, an zu vielem Moose oder an der Baumkrätze leidend, Theophr.
Greek (Liddell-Scott)
ψωρᾰλέος: -α, -ον, πλήρης ψώρας, «ψωριασμένος», Λατ. scabiosus, ζῷα Ξεν. Κύρου Παιδ. 1. 4, 11· βόες Λόγγος 3. 29.
French (Bailly abrégé)
α, ον :
galeux.
Étymologie: ψώρα.
Greek Monolingual
-α, -ο / ψωραλέος, -α, -ον, ΝΜΑ
αυτός που πάσχει από ψώρα, ψωριάρης (α. «ένας ψωραλέος σκύλος» β. «ζῷα μικρὰ καὶ ψωραλέα», Ξεν.)
νεοελλ.
1. μτφ. πάμπτωχος, άθλιος, δυστυχής
2. το θηλ. ως ουσ. βλ. ψωραλέα
αρχ.
(για ασθένεια) αυτός που εμφανίζεται με τη μορφή ψώρας («λοιμώδους καὶ ψωραλέας νόσου», Ευσ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < ψώρα + κατάλ. -αλέος (πρβλ. λυσσ-αλέος)].
Greek Monotonic
ψωρᾰλέος: -α, -ον, ψωριάρης, ψωριασμένος, σε Ξεν.
Russian (Dvoretsky)
ψωρᾰλέος: пораженный кожной болезнью, покрытый струпьями Xen.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
ψωραλέος -α -ον [ψώρα] schurftig.