θειώδης

English (LSJ)

(A), ες, (θεῖον A) A sulphureous, of waters, etc., Anon.Lond. 24.45, Antyll. ap. Orib.10.2.3, Archig. ap. Aët.3.167, Phlp.in Mete.7.5; ὀδμή Str.1.3.18. 2 of colour, yellow, θώρακες Apoc.9.17.
θειώδης (B), ες, (θεῖος A) A divine. Adv. -δως by Imperial decree, PMasp.451.42,56 (vi A.D.).

German (Pape)

[Seite 1192] ες, 1) schwefelartig, -farbig, μέταλλα, Paul. Sil. Therm. pyth. 20 u. a. Sp. – 2) göttlich, Sp., auch adv.

Greek (Liddell-Scott)

θειώδης: -ες, (θεῖον) ὅμοιος πρὸς θεῖον, Λατ. sulfurous, μέταλλα Παῦλ. Σιλ. Θερμ. 20, Γαλην.

French (Bailly abrégé)

1ης, ες :
sulfureux.
Étymologie: θεῖον², -ωδης.

English (Strong)

from θεῖον and εἶδος; sulphur-like, i.e. sulphurous: brimstone.

English (Thayer)

θειωδες (from θεῖον brimstone (which see)), of brimstone, sulphurous: Lob. ad Phryn., p. 228; (Sophocles' Lexicon, under the word).

Greek Monolingual

(I)
θειώδης, -ῶδες (Μ)
θείος (Ι)]
αυτός που μοιάζει με τον θεό.
επίρρ...
θειωδώς (AM, Α παπ. και θειώδως)
με θείο τρόπο, θεϊκά
αρχ.
με αυτοκρατορικό διάταγμα.
(II)
-ες (Α θειώδης, -ῶδες)
1. αυτός που μοιάζει με θειάφι («θειώδους οσμῆς», Στράβ.)
2. αυτός που έχει το χρώμα του θειαφιού, κίτρινος ή κιτρινοπράσινος («ἔχοντας θώρακας θειώδεις», ΚΔ)
νεοελλ.
χημικός όρος που χαρακτηρίζει ορισμένες οξυγονούχες ενώσεις του θείου.
[ΕΤΥΜΟΛ. < θείο (ΙΙ) + κατάλ. -ώδης (πρβλ. δυσώδης, ζοφώδης). Με τη νεοελλ. σημασία η λ. είναι απόδοση στην ελλ. ξεν. όρου, πρβλ. γαλλ. sulfureux]].

Russian (Dvoretsky)

θειώδης: цвета серы (θώρακες NT).

Chinese

原文音譯：qeièdhj 帖-哦得士
詞類次數：形容詞（1）
原文字根：安置（的）
字義溯源：硫磺-似的，硫磺的；由（θεῖον）*=硫磺）與（εἶδος）=觀察）組成；而 （εἶδος）出自（οἶδα）*=看見）
出現次數：總共（1）；啓（1）
譯字彙編：
1） 硫磺（1） 啓9:17