δυσμήνιτος: Difference between revisions

From LSJ

χλανίσι δὲ δὴ φαναῖσι περιπεπεµµένοι καὶ µαστίχην τρώγοντες, ὄζοντες µύρου. τὸ δ’ ὅλον οὐκ ἐπίσταµαι ἐγὼ ψιθυρίζειν, οὐδὲ κατακεκλασµένος πλάγιον ποιήσας τὸν τράχηλον περιπατεῖν, ὥσπερ ἑτέρους ὁρῶ κιναίδους ἐνθάδε πολλοὺς ἐν ἄστει καὶ πεπιττοκοπηµένους → Dressed up in bright clean fine cloaks and nibbling pine-thistle, smelling of myrrh. But I do not at all know how to whisper, nor how to be enervated, and make my neck go back and forth, just as I see many others, kinaidoi, here in the city, do, and waxed with pitch-plasters.

Source
m (Text replacement - "(?s)({{LSJ.*}}\n)({{.*}}\n)({{DGE.*}}\n)" to "$1$3$2")
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1")
Line 15: Line 15:
{{pape
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0684.png Seite 684]] δένδρεα Antiphil. 37 (VII, 141), sehr verhaßt.
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0684.png Seite 684]] δένδρεα Antiphil. 37 (VII, 141), sehr verhaßt.
}}
{{bailly
|btext=ος, ον :<br /><i>c.</i> [[δύσμηνις]].
}}
}}
{{ls
{{ls
|lstext='''δυσμήνῑτος''': -ον, ἐφ’ ὃν ἐπιπίπτει [[μεγάλη]] [[ὀργή]], [[δυσμίσητος]], Ἀνθ. Π. 7. 141.
|lstext='''δυσμήνῑτος''': -ον, ἐφ’ ὃν ἐπιπίπτει [[μεγάλη]] [[ὀργή]], [[δυσμίσητος]], Ἀνθ. Π. 7. 141.
}}
{{bailly
|btext=ος, ον :<br /><i>c.</i> [[δύσμηνις]].
}}
}}
{{grml
{{grml

Revision as of 19:08, 1 October 2022

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: δυσμήνῑτος Medium diacritics: δυσμήνιτος Low diacritics: δυσμήνιτος Capitals: ΔΥΣΜΗΝΙΤΟΣ
Transliteration A: dysmḗnitos Transliteration B: dysmēnitos Transliteration C: dysminitos Beta Code: dusmh/nitos

English (LSJ)

ον, = δύσμηνις (wrathful), δένδρεα AP 7.141 (Antiphil.) ; ψυχαί Ptol. Tetr. 159 (-ίτας).

Spanish (DGE)

(δυσμήνῑτος) -ον
irritado, furioso fig. δένδρεα AP 7.141 (Antiphil.).

German (Pape)

[Seite 684] δένδρεα Antiphil. 37 (VII, 141), sehr verhaßt.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
c. δύσμηνις.

Greek (Liddell-Scott)

δυσμήνῑτος: -ον, ἐφ’ ὃν ἐπιπίπτει μεγάλη ὀργή, δυσμίσητος, Ἀνθ. Π. 7. 141.

Greek Monolingual

δυσμήνιτος, -ον (Α)
εκείνος στον οποίο πέφτει μεγάλη οργή.

Greek Monotonic

δυσμήνῑτος: ον (μηνίω), αυτός πάνω στον οποίο πέφτει μεγάλη οργή, πολυμίσητος, αδυσώπητος, σε Ανθ.

Russian (Dvoretsky)

δυσμήνῑτος: пораженный (чьим-л.) гневом (δένδρα Anth.).

Middle Liddell

δυσ-μήνῑτος, ον μηνίω
visited by heavy wrath, Anth.