γεωτόμος: Difference between revisions
Θεὸς συνεργὸς πάντα ποιεῖ ῥᾳδίως → Rem facile quamvis peragit adiutor deus → Wirkt Gott als unser Partner, macht er alles leicht
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2") |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ος, ον :<br />qui fend la terre ; qui cultive, laboure.<br />'''Étymologie:''' [[γῆ]], [[τέμνω]]. | |btext=ος, ον :<br />qui fend la terre ; qui cultive, laboure.<br />'''Étymologie:''' [[γῆ]], [[τέμνω]]. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''γεωτόμος:''' <b class="num">II</b> ὁ [[землепашец]], [[пахарь]] Anth.<br />роющий землю, пашущий ([[ὅπλον]] Anth.). | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
| Line 27: | Line 30: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''γεωτόμος:''' -ον ([[τέμνω]]), αυτός που σκάβει, ανοίγει το [[έδαφος]], που οργώνει, σε Ανθ. | |lsmtext='''γεωτόμος:''' -ον ([[τέμνω]]), αυτός που σκάβει, ανοίγει το [[έδαφος]], που οργώνει, σε Ανθ. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=[γῆ, [[τέμνω]]<br />[[cutting]] the [[ground]], [[ploughing]], Anth. | |mdlsjtxt=[γῆ, [[τέμνω]]<br />[[cutting]] the [[ground]], [[ploughing]], Anth. | ||
}} | }} | ||
Latest revision as of 12:35, 3 October 2022
English (LSJ)
ον, cutting the ground, ὅπλον AP 10.101 (Bian.).
Spanish (DGE)
-ον
• Alolema(s): γειοτόμος A.R.1.687, Opp.C.1.137, Nonn.D.2.411, 6.375, 37.400
que rotura la tierra, ἄροτρον A.R.l.c., Opp.l.c., ὅπλον AP 10.101 (Bianor), τρίαινα Nonn.D.2.411, cf. 6.375, ῥεέθρῳ ὄμβρου γειοτόμοιο ῥάχις κοιλαίνετο γαίης Nonn.D.37.400
•subst. ὁ γ. labrador, AP 9.741.
German (Pape)
[Seite 488] die Erde aufreißend, pflügend, ὅπλον Bian. (X, 101); ὁ, Ep. ad. 229 (IX, 741).
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui fend la terre ; qui cultive, laboure.
Étymologie: γῆ, τέμνω.
Russian (Dvoretsky)
γεωτόμος: II ὁ землепашец, пахарь Anth.
роющий землю, пашущий (ὅπλον Anth.).
Greek (Liddell-Scott)
γεωτόμος: -ον, ὁ κόπτων, ἀνοίγων τὸ ἔδαφος, γεωργῶν, Ἀνθ. II. 10. 101.
Greek Monolingual
γεωτόμος, -ον (Α)
αυτός που οργώνει τη γη.
[ΕΤΥΜΟΛ. < γεω - (< γη) + -τόμος < τόμος < τέμνω (πρβλ. βαλλαντιοτόμος, υλατόμος].
Greek Monotonic
γεωτόμος: -ον (τέμνω), αυτός που σκάβει, ανοίγει το έδαφος, που οργώνει, σε Ανθ.
