ζῳογλύφος: Difference between revisions
Τὸ νικᾶν αὐτὸν αὑτὸν πασῶν νικῶν πρώτη τε καὶ ἀρίστη. Τὸ δὲ ἡττᾶσθαι αὐτὸν ὑφ' ἑαυτοῦ πάντων αἴσχιστόν τε ἅμα καὶ κάκιστον. → Τo conquer yourself is the first and best victory of all, while to be conquered by yourself is of all the most shameful as well as evil
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{.*}}\n)({{elru.*}}\n)({{elnl.*}}\n)" to "$4$3$2$1") |
||
| Line 16: | Line 16: | ||
|btext=ου (ὁ) :<br />sculpteur, statuaire.<br />'''Étymologie:''' [[ζωός]], [[γλύφω]]. | |btext=ου (ὁ) :<br />sculpteur, statuaire.<br />'''Étymologie:''' [[ζωός]], [[γλύφω]]. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{elnl | ||
| | |elnltext=ζῳογλύφος -ου, ὁ [ζῷον, γλύφω] beeldhouwer. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''ζῳογλύφος:''' (ῠ) ὁ ваятель, скульптор Anth. | |||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
| Line 25: | Line 28: | ||
|lsmtext='''ζῳογλύφος:''' [ῠ], ὁ ([[γλύφω]]), [[γλύπτης]] που απεικονίζει με τη [[σμίλη]] του θέματα παρμένα από τη [[φύση]], σε Ανθ. | |lsmtext='''ζῳογλύφος:''' [ῠ], ὁ ([[γλύφω]]), [[γλύπτης]] που απεικονίζει με τη [[σμίλη]] του θέματα παρμένα από τη [[φύση]], σε Ανθ. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{ls | ||
| | |lstext='''ζῳογλύφος''': ὁ, [[γλύπτης]] ζῴων, Ἀνθ. Π. 12. 56, 57. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=ζῳο-γλῠ́φος, ὁ, [[γλύφω]]<br />a [[sculptor]], Anth. | |mdlsjtxt=ζῳο-γλῠ́φος, ὁ, [[γλύφω]]<br />a [[sculptor]], Anth. | ||
}} | }} | ||
Revision as of 20:15, 2 October 2022
English (LSJ)
[ῠ], ὁ, sculptor, AP12.56 (Mel.), 57 (Id.); cf. ζωγλύφος.
German (Pape)
[Seite 1143] ὁ, Bildschnitzer, Bildhauer, Mel. 11. 12 (XII, 56. 57).
French (Bailly abrégé)
ου (ὁ) :
sculpteur, statuaire.
Étymologie: ζωός, γλύφω.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
ζῳογλύφος -ου, ὁ [ζῷον, γλύφω] beeldhouwer.
Russian (Dvoretsky)
ζῳογλύφος: (ῠ) ὁ ваятель, скульптор Anth.
Greek Monolingual
ο (Α ζωογλύφος)
γλύπτης ζώων, καλλιτέχνης γλυπτών παραστάσεων ζώων.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ζω(ο)- (ΙΙ) + -γλύφος (< γλύφω), πρβλ. εικονογλύφος, τοκογλύφος].
Greek Monotonic
ζῳογλύφος: [ῠ], ὁ (γλύφω), γλύπτης που απεικονίζει με τη σμίλη του θέματα παρμένα από τη φύση, σε Ανθ.
Greek (Liddell-Scott)
ζῳογλύφος: ὁ, γλύπτης ζῴων, Ἀνθ. Π. 12. 56, 57.
