πολύκωμος: Difference between revisions
θεὸς δ' ἁμαρτάνουσιν οὐ παρίσταται → A peccatore sese numen segregat → Ein Gott steht denen, die da freveln, niemals bei
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2") |
|||
| Line 23: | Line 23: | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=<b>(I)</b><br />-ον Α<br /><b>1.</b> αυτός που μετέχει σε πολλούς κώμους, σε [[πολλά]] συμπόσια και χορούς, αυτός που διασκεδάζει [[συχνά]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>πολυ</i>- <span style="color: red;">+</span> -<i>κωμος</i> (<span style="color: red;"><</span> [[κῶμος]] «[[διασκέδαση]], [[εορτή]]»), | |mltxt=<b>(I)</b><br />-ον Α<br /><b>1.</b> αυτός που μετέχει σε πολλούς κώμους, σε [[πολλά]] συμπόσια και χορούς, αυτός που διασκεδάζει [[συχνά]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>πολυ</i>- <span style="color: red;">+</span> -<i>κωμος</i> (<span style="color: red;"><</span> [[κῶμος]] «[[διασκέδαση]], [[εορτή]]»), [[πρβλ]]. [[αγλαόκωμος]]].<br /> <b>(II)</b><br />-ον, Μ<br />(για [[τόπο]]) αυτός που έχει πολλές κώμες, [[πολλά]] χωριά.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>πολυ</i>- <span style="color: red;">+</span> -<i>κωμος</i> (<span style="color: red;"><</span> [[κώμη]] «[[χωριό]], [[συνοικία]]»), [[πρβλ]]. [[τρίκωμος]]]. | ||
}} | }} | ||
{{lsm | {{lsm | ||
Revision as of 11:17, 10 May 2023
English (LSJ)
ον, much-revelling, AP9.524.17, Anacrcont.40.14.
German (Pape)
[Seite 665] 1) viele Reigen od. Gelage feiernd, sie liebend; Bacchus, Hymn. (IX, 524, 17); δαῖτες, Anacr. 40, 13. – 2) mit vielen Dörfern, Sp.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui préside à des festins abondants (Dionysos).
Étymologie: πολύς, κῶμος.
Russian (Dvoretsky)
πολύκωμος: участвующий во множестве пирушек (Διόνυσος Anth.).
Greek (Liddell-Scott)
πολύκωμος: -ον, ὁ πολὺ κωμάζων, πολλοὺς κώμους τελῶν, πολὺ διασκεδάζων, Ἀνθ. Π. 9. 524, 17, Ἀνακρεόντ. 43. 14. ΙΙ. (κώμη) ὁ ἔχων πολλὰς κώμας, χωρία, Ἀθανάσ. τ. 2, σ. 304.
Greek Monolingual
(I)
-ον Α
1. αυτός που μετέχει σε πολλούς κώμους, σε πολλά συμπόσια και χορούς, αυτός που διασκεδάζει συχνά.
[ΕΤΥΜΟΛ. < πολυ- + -κωμος (< κῶμος «διασκέδαση, εορτή»), πρβλ. αγλαόκωμος].
(II)
-ον, Μ
(για τόπο) αυτός που έχει πολλές κώμες, πολλά χωριά.
[ΕΤΥΜΟΛ. < πολυ- + -κωμος (< κώμη «χωριό, συνοικία»), πρβλ. τρίκωμος].
Greek Monotonic
πολύκωμος: -ον, αυτός που διασκεδάζει πολύ, σε Ανθ.
