χρυσοχάλινος: Difference between revisions
ἢ τοὺς πότους ἐρεῖς δῆλον ὅτι καὶ τὰ δεῖπνα καὶ ἐσθῆτα καὶ ἀφροδίσια, καὶ δέδιας μὴ τούτων ἐνδεὴς γενόμενος ἀπόλωμαι. οὐκ ἐννοεῖς δὲ ὅτι τὸ μὴ διψῆν τοῦ πιεῖν πολὺ κάλλιον καὶ τὸ μὴ πεινῆν τοῦ φαγεῖν καὶ τὸ μὴ ῥιγοῦν τοῦ ἀμπεχόνης εὐπορεῖν; → There you'll go, talking of drinking and dining and dressing up and screwing, worrying I'll be lost without all that. Don't you realize how much better it is to have no thirst, than to drink? to have no hunger, than to eat? to not be cold, than to possess a wardrobe of finery? (Lucian, On Mourning 16)
m (LSJ1 replacement) |
m (LSJ1 replacement) |
||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=chrysochalinos | |Transliteration C=chrysochalinos | ||
|Beta Code=xrusoxa/linos | |Beta Code=xrusoxa/linos | ||
|Definition=[ᾰ], ον, [[with goldstudded bridle]], ἵππος Hdt.9.20, [[Xenophon|X.]]''[[Cyropaedia|Cyr.]]''1.3.3, etc.; χ. πάταγον ψαλίων Ar.''Pax'' 155 (anap.). | |Definition=[ᾰ], ον, [[with goldstudded bridle]], ἵππος [[Herodotus|Hdt.]]9.20, [[Xenophon|X.]]''[[Cyropaedia|Cyr.]]''1.3.3, etc.; χ. πάταγον ψαλίων Ar.''Pax'' 155 (anap.). | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Latest revision as of 12:07, 4 September 2023
English (LSJ)
[ᾰ], ον, with goldstudded bridle, ἵππος Hdt.9.20, X.Cyr.1.3.3, etc.; χ. πάταγον ψαλίων Ar.Pax 155 (anap.).
German (Pape)
[Seite 1383] mit goldenem Zaume, Zügel; Ar. Pax 155; sp. D., ἡλίου δρόμος Pompej. 2 (VII, 219); ἵππος Xen. An. 1, 2,27 Cyr. 1, 3,3; Plut. Crass. 31.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
à frein d'or.
Étymologie: χρυσός, χαλινός.
Russian (Dvoretsky)
χρῡσοχάλῑνος: (ᾰ) с золотой или с золоченой уздечкой (ἵππος Her., Xen., Plut.): χ. πάταγος Arph. звякание золотой уздечки; χ. δρόμος ἠελίοιο Anth. путь, совершаемый солнцем на златосбруйных конях.
Greek (Liddell-Scott)
χρῡσοχάλῑνος: [ᾰ], -ον, ὁ ἔχων χαλινὸν χρυσοποίκιλτον, ἐπὶ τῶν ἵππων τῶν Περσῶν, Ἡρόδ. 9. 20, Ξεν. Κύρ. Παιδ. 1. 3, 3, κλπ· πάταγος ψαλίων χρυσοχάλινος Ἀριστοφ. Εἰρ 155, ὡσαύτως χρυσοχαλίνωτος, ον, Ἰω. Χρυσ. τ. 5, σελ. 115· 15.
Greek Monolingual
-ον, Α
αυτός που έχει χρυσά ή χρυσοστόλιστα χαλινάρια (α. «ἅρμα χρυσοχάλινον», ΠΔ
β. «ἵππον... χρυσοχάλινον», Ηρόδ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < χρυσ(ο)- + -χάλινος (< χαλινός), πρβλ. ἀργυροχάλινος].
Greek Monotonic
χρῡσοχάλῑνος: [ᾰ], -ον, αυτός που έχει χρυσό χαλινάρι, σε Ηρόδ., Ξεν.
Middle Liddell
χρῡσο-χᾰ́λῑνος, ον,
with gold-studded bridle, Hdt., Xen.
