ἐπίπολος: Difference between revisions
From LSJ
τούτων γάρ ἑκάτερον κοινῷ ὀνόματι προσαγορεύεται ζῷον, καί ὁ λόγος δέ τῆς οὐσίας ὁ αὐτός → and these are univocally so named, inasmuch as not only the name, but also the definition, is the same in both cases (Aristotle, Categoriae 1a8-10)
m (LSJ1 replacement) |
|||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=epipolos | |Transliteration C=epipolos | ||
|Beta Code=e)pi/polos | |Beta Code=e)pi/polos | ||
|Definition=ὁ, = [[πρόσπολος]], [[companion]], S.''OT''1322 (lyr.). | |Definition=ὁ, = [[πρόσπολος]], [[companion]], [[Sophocles|S.]]''[[Oedipus Tyrannus|OT]]''1322 (lyr.). | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Latest revision as of 11:15, 18 September 2023
English (LSJ)
ὁ, = πρόσπολος, companion, S.OT1322 (lyr.).
German (Pape)
[Seite 972] = πρόσπολος, Soph. O. R. 1323.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
compagnon.
Étymologie: ἐπί, πέλομαι.
Russian (Dvoretsky)
ἐπίπολος: ὁ спутник, помощник (μόνιμος Soph.).
Greek (Liddell-Scott)
ἐπίπολος: ον = πρόσπολος, σύντροφος, Σοφ. Ο. Τ. 1322.
Greek Monolingual
ἐπίπολος, -ον (Α)
ακόλουθος, σύντροφος, υπηρέτης («σὺ μὲν ἐμὸς ἐπίπολος ἔτι μόνιμος», Σοφ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < επί + -πoλος < πέλομαι (πρβλ. αιπόλος, ακροπόλος, ονειροπόλος κ.ά.)].
Greek Monotonic
ἐπίπολος: -ον (πολέω), = πρόσπολος, σύντροφος, σε Σοφ.
