Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

affingo: Difference between revisions

From LSJ

Θεοὶ μὲν γὰρ μελλόντων, ἄνθρωποι δὲ γιγνομένων, σοφοὶ δὲ προσιόντων αἰσθάνονται → Because gods perceive future things, men what is happening now, but wise men perceive approaching things

Philostratus, Life of Apollonius of Tyana, VIII, 7
m (Text replacement - ":: ([\w\s'-]+)([,;]) ([\w\s'-]+)([,;]) ([\w\s'-]+)([,;]) ([\w\s'-]+)([,;]) ([\w\s'-]+)([,;]) ([\w\s'-]+)([,;]) ([\w\s'-]+) }}" to ":: $1$2 $3$4 $5$6 $7$8 $9$10 $11$12 $13 }}")
(CSV import)
 
Line 7: Line 7:
{{Georges
{{Georges
|georg=af-[[fingo]] (ad-[[fingo]]), finxī, [[fictum]], ere, hinzubilden, anbilden, bildend [[anfügen]], I) eig., [[von]] Künstlern: alci [[manus]], Cic.: partem corporis, Cic. – [[multa]] [[natura]] [[aut]] affingit (bildet an) [[aut]] mutat, Cic.: gallinarum cubilia [[aut]] exsculpta [[aut]] afficta (angefügt), Varr.: bildl., ut [[non]] [[tamquam]] citharoedi [[prooemium]] affictum aliquod ([[nur]] [[äußerlich]] angefügtes), [[non]] [[cohaerens]] cum omni corpore [[membrum]] [[esse]] videatur, Cic. de or. 3, 325. – II) übtr.: 1) in der [[Vorstellung]] [[hinzu]]-, [[andichten]], ([[fälschlich]]) [[hinzudenken]], [[aliquid]], Cic.: [[qui]] [[nihil]] opinione affingat assumatque ad aegritudinem, Cic.: [[quia]] [[huic]] generi malorum [[non]] affingitur [[illa]] [[opinio]], [[jener]] [[Wahn]] [[nicht]] anhaftet, Cic. – 2) in der [[Darstellung]] [[fälschlich]] [[hinzufügen]] = [[hinzudichten]], jmdm. [[andichten]], [[quid]] [[error]] affinxerit, Cic.: [[multa]] rumore affingebantur, Caes.: u. so addunt et affingunt rumoribus ([[durch]] G.) m. folg. Acc. u. Infin., Caes. b.G. 7, 1, 2: [[neque]] [[vera]] [[laus]] ei detracta [[neque]] falsa afficta, Cic.: homines affingentes vana auditis, Liv.: alci rerum novarum [[crimen]] affingere, Tac. – 3) spätlat. = übh. [[erdichten]], ex tempore absurdum iocum, Apul. [[met]]. 1, 17: litteras, Apul. [[met]]. 4, 16: [[quae]] [[fabella]] istum numerum affinxit? Treb. Poll. Claud. 6, 5: dah. [[sich]] [[einbilden]], in der [[Phantasie]] [[sich]] [[vormalen]], [[dum]] [[sibi]] ad [[haec]] [[singula]] intuentium [[animus]] affingit [[aut]] Aegyptum furore posito quiescentem [[aut]] etc., Eumen. [[pro]] inst. schol. 21, 2.
|georg=af-[[fingo]] (ad-[[fingo]]), finxī, [[fictum]], ere, hinzubilden, anbilden, bildend [[anfügen]], I) eig., [[von]] Künstlern: alci [[manus]], Cic.: partem corporis, Cic. – [[multa]] [[natura]] [[aut]] affingit (bildet an) [[aut]] mutat, Cic.: gallinarum cubilia [[aut]] exsculpta [[aut]] afficta (angefügt), Varr.: bildl., ut [[non]] [[tamquam]] citharoedi [[prooemium]] affictum aliquod ([[nur]] [[äußerlich]] angefügtes), [[non]] [[cohaerens]] cum omni corpore [[membrum]] [[esse]] videatur, Cic. de or. 3, 325. – II) übtr.: 1) in der [[Vorstellung]] [[hinzu]]-, [[andichten]], ([[fälschlich]]) [[hinzudenken]], [[aliquid]], Cic.: [[qui]] [[nihil]] opinione affingat assumatque ad aegritudinem, Cic.: [[quia]] [[huic]] generi malorum [[non]] affingitur [[illa]] [[opinio]], [[jener]] [[Wahn]] [[nicht]] anhaftet, Cic. – 2) in der [[Darstellung]] [[fälschlich]] [[hinzufügen]] = [[hinzudichten]], jmdm. [[andichten]], [[quid]] [[error]] affinxerit, Cic.: [[multa]] rumore affingebantur, Caes.: u. so addunt et affingunt rumoribus ([[durch]] G.) m. folg. Acc. u. Infin., Caes. b.G. 7, 1, 2: [[neque]] [[vera]] [[laus]] ei detracta [[neque]] falsa afficta, Cic.: homines affingentes vana auditis, Liv.: alci rerum novarum [[crimen]] affingere, Tac. – 3) spätlat. = übh. [[erdichten]], ex tempore absurdum iocum, Apul. [[met]]. 1, 17: litteras, Apul. [[met]]. 4, 16: [[quae]] [[fabella]] istum numerum affinxit? Treb. Poll. Claud. 6, 5: dah. [[sich]] [[einbilden]], in der [[Phantasie]] [[sich]] [[vormalen]], [[dum]] [[sibi]] ad [[haec]] [[singula]] intuentium [[animus]] affingit [[aut]] Aegyptum furore posito quiescentem [[aut]] etc., Eumen. [[pro]] inst. schol. 21, 2.
}}
{{LaZh
|lnztxt=affingo, is, inxi, ictum, ingere. 3. (''ei''.) :: 加。僞。作合式。— ei orationem 裝爲其言。— mores ejus 敎訓其行善。
}}
}}

Latest revision as of 15:53, 12 June 2024

Latin > English

affingo affingere, affinxi, affictus V TRANS :: add to, attach; aggravate; embellish, counterfeit, forge; claim wrongly

Latin > English (Lewis & Short)

af-fingo: (better adf-), inxi, ictum, 3, v. a.,
I to form, fashion, devise, make, or invent a thing as an addition or appendage to another.
I Lit. (esp. of artists).
   (a)    With dat.: nec ei manus adfinxit, Cic. Tim. 6: saepta, adficta villae quae sunt, Varr. R. R. 3, 3, 2.—
   (b)    Absol.: Nullam partem corporis sine aliquā necessitate adfictam reperietis, Cic. Or. 3, 45, 179.—
II Trop., to make up, frame, invent, to add falsely or without grounds: faciam ut intellegatis, quid error adfinxerit, quid invidia conflārit, Cic. Clu. 4: vitium hoc oculis adfingere noli, Lucr. 4, 386: neque vera laus ei detracta oratione nostrā, neque falsa adficta esse videatur, Cic. Imp. Pomp. 4, 10; so id. Phil. 1, 3; id. Or. 22; id. Tusc. 3, 33: addunt ipsi et adfingunt rumoribus Galli, Caes. B. G. 7, 1: cui crimen adfingeretur, might be falsely imputed, Tac. A. 14, 62.—
III In a general signif.
   A To add or join to, to annex (always with the accessory idea of forming, fashioning, devising): sint cubilia gallinarum aut exsculpta aut adficta firmiter, Varr. R. R. 3, 9, 7: multa natura aut adfingit (creating, she adds thereto) aut mutat aut detrahit, Cic. Div. 1, 62, 118: tantum alteri adfinxit, de altero limavit, id. de Or. 3, 9, 36.—
   B To feign, forge: litteras, App. M. 4, 139, 34 Elm.

Latin > German (Georges)

af-fingo (ad-fingo), finxī, fictum, ere, hinzubilden, anbilden, bildend anfügen, I) eig., von Künstlern: alci manus, Cic.: partem corporis, Cic. – multa natura aut affingit (bildet an) aut mutat, Cic.: gallinarum cubilia aut exsculpta aut afficta (angefügt), Varr.: bildl., ut non tamquam citharoedi prooemium affictum aliquod (nur äußerlich angefügtes), non cohaerens cum omni corpore membrum esse videatur, Cic. de or. 3, 325. – II) übtr.: 1) in der Vorstellung hinzu-, andichten, (fälschlich) hinzudenken, aliquid, Cic.: qui nihil opinione affingat assumatque ad aegritudinem, Cic.: quia huic generi malorum non affingitur illa opinio, jener Wahn nicht anhaftet, Cic. – 2) in der Darstellung fälschlich hinzufügen = hinzudichten, jmdm. andichten, quid error affinxerit, Cic.: multa rumore affingebantur, Caes.: u. so addunt et affingunt rumoribus (durch G.) m. folg. Acc. u. Infin., Caes. b.G. 7, 1, 2: neque vera laus ei detracta neque falsa afficta, Cic.: homines affingentes vana auditis, Liv.: alci rerum novarum crimen affingere, Tac. – 3) spätlat. = übh. erdichten, ex tempore absurdum iocum, Apul. met. 1, 17: litteras, Apul. met. 4, 16: quae fabella istum numerum affinxit? Treb. Poll. Claud. 6, 5: dah. sich einbilden, in der Phantasie sich vormalen, dum sibi ad haec singula intuentium animus affingit aut Aegyptum furore posito quiescentem aut etc., Eumen. pro inst. schol. 21, 2.

Latin > Chinese

affingo, is, inxi, ictum, ingere. 3. (ei.) :: 加。僞。作合式。— ei orationem 裝爲其言。— mores ejus 敎訓其行善。