ἀλάομαι

English (LSJ)

[ᾰλ], Ep. 3pl. ἀλόωνται, imper. ἀλόω (v. infr.), used by Hom. mostly in contr. forms ἀλᾶσθε, ἀλώμενος, impf. ἠλώμην, Ep. ἀλᾶτο: fut. ἀλήσομαι (ἀπ-) Hes.Sc.409 (

   A v.l. ἀπαλήσατο): Ep. aor. ἀλήθην Od.14.120, 362, Dor. part. ἀλᾱθείς A.Supp.870: pf. ἀλάλημαι (q.v.): (ἄλη) :—wander, roam, οἷά τε ληιστῆρες..τοί τ' ἀλόωνται ψυχὰς παρθέμενοι Od.3.73; ὅδε τις δύστηνος ἀλώμενος ἐνθάδ' ἱκάνει 6.206; μὴ πάθωμέν τι ἀλώμενοι Hdt.4.97; αἰσχρῶς ἀλῶμαι A.Eu.98; ἄσιτος νηλίπους τ' ἀ. S.OC349: esp. to be outcast, banished, ib.444, Th.2.102, Lys.6.30, D.19.310; ἐκσέθεν by thee, S.OC1363: —freq. with Preps., ἀνὰ στρατὸν οἶοι ἀλᾶσθε Il.10.141; κὰπ πεδίον..οἶος ἀλᾶτο 6.201; πολλὰ βροτῶν ἐπὶ ἄστἐ ἀλώμενος Od.15.492; γῆς ἐπ' ἐσχάτοις ὅροις A.Pr. 666; ἐπὶ ξένης χώρας S.Tr.300, cf. Isoc.4.168; οὕτω νῦν..ἀλόω κατὰ πόντον Od.5.377, cf. A.Supp.870; νομάδεσσι γὰρ ἐν Σκύθαις ἀλᾶται Ar.Av.942: c. acc. loci, ἀ. γῆν wander over the land, S.OC1686; πορθμοὺς ἀ. μυρίους E.Hel.532; οὔρεα Theoc.13.66.    2 c. gen., wander away from, miss a thing, εὐφροσύνας ἀλᾶται Pi.O.1.58; ψυχὴν ἀλᾶται τῆς πάροιθ' εὐπραξίας E.Tr.640.    II metaph., wander in mind, be perplexed, S.Aj.23.

German (Pape)

[Seite 89] aor. ἀλήθην, herumgetrieben werden, umherschweifen, Hom. oft, Il. 6, 201 Od. 5, 448. 14, 380; perf. ἀλάλημαι mit Präsensbdtg, daher accentuirt ἀλάλησθαι Od. 2, 370, ἀλαλήμενος 13, 333; Anacr. 56, 12; ἀλαθείς Aesch. Suppl. 849; Soph. in der Verbannung lebend, O. C. 1365, ἐκ σέθεν 1680 vgl. Eur. Phoen. 1705; übertr. ἴσμεν γὰρ οὐδὲν τρανὲς ἀλλ' ἀλώμεθα, wir sind irren Geistes, ungewiß, Ai. 23; – τί, durch einen Ort hindurchschweifen, πορθμούς Eur. Hel. 539, δρυμούς Theocr. 13, 66; -τινός, von etwas abschweifen, verfehlen, εὐφροσύνας, er ist der Freude untheilhaftig, Pind. Ol. 1. 58; τῆς πάροιθ' εὐπραξίας Eur. Tr. 635. – Selten in Prosa, Her. 4, 97 im praes., wie Hippocr. u. Thuc. 2, 102; ἐπὶ ξένης Isocr. 4, 168; Sp., wie Diod. 5, 59.

Greek (Liddell-Scott)

ἀλάομαι: [ᾰλ], Ἐπ. γ΄ πληθ. ἀλόωνται, προστ. ἀλόω (ἴδε κατωτ.), ἀλλ’ ἐν χρήσει παρ’ Ὁμήρῳ τὸ πλεῖστον κατὰ συνῃρ. τύπους, ἀλᾶσθε, ἀλώμενος, παρατ. ἠλώμην, Ἐπ. ἀλᾶτο, μελλ. ἀλήσομαι (ἀπ-), Ἡσιόδ. Ἀσπ. 409 (ἀλλὰ δ. γρ. ἀπαλήσατο): Ἐπ. ἀόρ. ἀλήθην, Ὀδ. Ξ. 120, 362, Δωρ. μετοχὴ ἀλᾱθείς, Αἰσχύλ. Ἱκ. 870: πρβλ. ἀλάλημαι: παθ.: (ἄλη). Πλανῶμαι, παραπλανῶμαι, περιφέρομαι, Ὅμ., Ἡρόδ., καὶ Ἀττ. (ἂν καὶ παρὰ πεζοῖς πλανάομαι ἦτο ὁ κοινότερος τύπος), οἷά τε ληϊστῆρες..., τοί τ’ ἀλόωνται ψυχὰς παρθέμενοι, Ὀδ. Γ. 73· τις δύστηνος ἀλώμενος ἐνθάδ’ ἱκάνει, Ζ. 206· μὴ πάθωμέν τι ἀλώμενοι, Ἡρόδ. 4. 97· αἰσχρῶς ἀλῶμαι, Αἰσχύλ. Ἱκ. 98· ἄσιτος νηλίπους τ’ ἀλ., Σοφ. Ο. Κ. 349, ἰδίως πλανῶμαι μακρὰν τῆς πατρίδος, εἶμαι ἐξόριστος, ὡς τὸ φεύγειν, αὐτόθι 444, Θουκ. 2, 102, Λυσ. 105. 41, Δημ. 440. 21· ἐκ σέθεν δ’ ἀλώμενος... ἐπαιτῶ, σὺ εἶσαι ὁ καθαυτὸ αἴτιος ὅτι, Σοφ. Ο. Κ. 1363: ― συχνάκις μετὰ προθ., ἀνὰ στρατὸν οἶοι ἀλᾶσθε, Ἰλ. Κ. 141· κὰπ πεδίον... οἶος ἀλᾶτο, Ζ. 201· πολλὰ βροτῶν ἐπὶ ἄστε’ ἀλώμενος, Ὀδ. Ο. 492· γῆς ἐπ’ ἐσχάτοις ὄροις, Αἰσχύλ. Πρ. 666· ἐπὶ ξένης χώρας, Σοφ. Τρ. 300· πρβλ. Ἰσοκρ. 76Α· οὕτω νῦν... ἀλόω κατὰ πόντον, Ὀδ. Ε. 377· πρβλ. Αἰσχύλ. Ἱκ. 870· νομάδεσσι γὰρ ἐν Σκύθαις ἀλᾶται, Ἀριστοφ. Ὄρν. 941: ὡσαύτως μετ’ αἰτ. τύπου, ἀλ. γῆν, πλανῶμαι ἀνὰ τὴν χώραν, Σοφ. Ο. Κ. 1086· πορθμοὺς ἀλ., Εὐρ. Ἑλ. 532· ὤρεα, Θεόκρ. 13, 66· πρβλ. πλανάω ΙΙ. 2) πλανῶμαι μακρὰν ἀπό τινος, χάνω ἢ εἶμαι ἄνευ τινὸς πράγματος, εὐφροσύνας ἀλᾶται, Πινδ. Ο. 1. 94· ψυχὴν ἀλᾶται τῆς πάροιθ’ εὐπραξίας, Εὐρ. Τρῳ. 635. ΙΙ. μεταφ., περιπλανᾶται ὁ νοῦς μου, εὑρίσκομαι ἐν ἀπορίᾳ, Σοφ. Αἴ. 23.

French (Bailly abrégé)

impf. ἠλώμην, f. inus., ao. ἠλήθην, pf. au sens prés. ἀλάλημαι;
1 errer çà et là, être errant, vagabond : γῆν SOPH par une terre (lointaine) ; ἀλ. ἔκ τινος SOPH errer banni par qqn;
2 fig. avoir l’esprit agité, être perplexe.
Étymologie: ἄλη.

English (Autenrieth)

imp. ἀλόω, ipf. ἠλώμην, ἀλώμην, aor. ἀλήθην, pf. ἀλάλημαι, ἀλαλήμενος: wander, rove, roam, of adventurers, freebooters, mendicants, and homeless or lost persons. The perf. is only more intensive in meaning than the present, Od. 2.370, etc.

English (Slater)

ᾰλάομαι
   1 stray c. gen., from νομάδεσσι γὰρ ἐν Σκύθαις ἀλᾶται στρατῶν, ὃς ἀμαξοφόρητον οἶκον οὐ πέπαται fr. 105b. 1. met., εὐφροσύνας ἀλᾶται (sc. Tantalos.) (O. 1.58)