παρακοή: Difference between revisions
μὴ ἐν πολλοῖς ὀλίγα λέγε, ἀλλ΄ ἐν ὀλίγοις πολλά → don't say little in many words, but much in a few words (Stobaeus quoting Pythagoras)
(T22) |
(31) |
||
| Line 24: | Line 24: | ||
{{Thayer | {{Thayer | ||
|txtha=παρακοῆς, ἡ ([[παρά]] Latin praeter ([[see]] [[παρά]], IV:2));<br /><b class="num">1.</b> [[properly]], a [[hearing]] [[amiss]] ([[Plato]], epistles 7, p. 341b.).<br /><b class="num">2.</b> (unwillingness to [[hear]] i. e.) [[disobedience]]: Trench, § lxvi.) | |txtha=παρακοῆς, ἡ ([[παρά]] Latin praeter ([[see]] [[παρά]], IV:2));<br /><b class="num">1.</b> [[properly]], a [[hearing]] [[amiss]] ([[Plato]], epistles 7, p. 341b.).<br /><b class="num">2.</b> (unwillingness to [[hear]] i. e.) [[disobedience]]: Trench, § lxvi.) | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=η, ΝΑ [[παρακούω]]<br />[[άρνηση]] εκπλήρωσης εντολής, [[απείθεια]], [[ανυπακοή]]<br /><b>μσν.-αρχ.</b><br />αυτό που δεν άκουσε [[κάποιος]] καλά, [[παράκουσμα]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 12:13, 29 September 2017
English (LSJ)
ἡ,
A that which has been heard imperfectly, hearsay, Pl.Ep. 341b. 2 misunderstanding, Gal.4.764, 8.629. II defect of hearing, Id.7.108. III unwillingness to hear, disobedience, contumacy, Ep.Rom.5.19, 2 Ep.Cor.10.6.
German (Pape)
[Seite 484] ἡ, das Verhörte, was man falsch gehört, nicht recht gehört oder verstanden hat, mißverstandene Lehre, Sp.; auch das Nichthörenwollen, Ungehorsam, Galen. u. a. Sp. – Bei Plat. Ep. VII, 341 b das Nebenbeihören.
Greek (Liddell-Scott)
παρᾰκοή: ἡ, τὸ ἀτελῶς ἀκουσθέν, παράκουσμα, Πλάτ. Ἐπιστ. 341Β, Γαλην. ΙΙ. ὡς καὶ νῦν, τὸ παρακούειν, ἀπείθεια, ἰσχυρογνωμοσύνη, Ἐπιστ. πρ. Ρωμ. ε΄, 19, Β΄ πρ. Κορ. κ΄, 6, Συνέσ. 211Α, Φώτ., κλ.
French (Bailly abrégé)
ῆς (ἡ) :
I. action d’entendre ou d’écouter auprès;
II. en mauv. part;
1 action d’entendre à côté (càd à faux ou mal) : erreur, méprise;
2 mauvais vouloir, désobéissance.
Étymologie: παρακούω.
English (Strong)
from παρακούω; inattention, i.e. (by implication) disobedience: disobedience.
English (Thayer)
παρακοῆς, ἡ (παρά Latin praeter (see παρά, IV:2));
1. properly, a hearing amiss (Plato, epistles 7, p. 341b.).
2. (unwillingness to hear i. e.) disobedience: Trench, § lxvi.)
Greek Monolingual
η, ΝΑ παρακούω
άρνηση εκπλήρωσης εντολής, απείθεια, ανυπακοή
μσν.-αρχ.
αυτό που δεν άκουσε κάποιος καλά, παράκουσμα.
