παῦλα: Difference between revisions
Λόγῳ με πεῖσον, φαρμάκῳ σοφωτάτῳ → Oratione leni, medicina optima → Mit Worten überzeuge mich, der klügsten Medizin
(31) |
(5) |
||
| Line 21: | Line 21: | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=η / παῡλα, ΝΑ<br />[[παύση]], [[κατάπαυση]], [[τέλος]], [[σταμάτημα]], [[διακοπή]] («παῡλα κακῶν», <b>Σοφ.</b>)<br /><b>νεοελλ.</b><br /><b>1.</b> <b>γραμμ.</b> [[σημείο]] στίξεως, αλλ. [[κεραία]] (—), με το οποίο σημαίνεται [[διακοπή]] της [[σειράς]] του λόγου, προκειμένου να παρεμβληθεί μια [[αυτοτελής]] ή παρενθετική [[φράση]] ή [[πρόταση]], η οποία μπορεί να τεθεί και [[μεταξύ]] δύο κομμάτων ή [[μέσα]] σε [[παρένθεση]]<br /><b>2.</b> <b>μουσ.</b> η [[παύση]]<br /><b>3.</b> <b>φρ.</b> «[[τελεία]] και [[παύλα]]» — λέγεται για [[δήλωση]] οριστικού τερματισμού και παραίτησης από [[κάθε]] [[περαιτέρω]] [[ενέργεια]] ή [[συζήτηση]] για ένα [[θέμα]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> θ. <i>παυ</i>- του [[παύω]] <span style="color: red;">+</span> [[επίθημα]] -<i>λ</i>-<i>α</i> (<b>πρβλ.</b> <i>τρώγ</i>-<i>λ</i>-<i>η</i>)]. | |mltxt=η / παῡλα, ΝΑ<br />[[παύση]], [[κατάπαυση]], [[τέλος]], [[σταμάτημα]], [[διακοπή]] («παῡλα κακῶν», <b>Σοφ.</b>)<br /><b>νεοελλ.</b><br /><b>1.</b> <b>γραμμ.</b> [[σημείο]] στίξεως, αλλ. [[κεραία]] (—), με το οποίο σημαίνεται [[διακοπή]] της [[σειράς]] του λόγου, προκειμένου να παρεμβληθεί μια [[αυτοτελής]] ή παρενθετική [[φράση]] ή [[πρόταση]], η οποία μπορεί να τεθεί και [[μεταξύ]] δύο κομμάτων ή [[μέσα]] σε [[παρένθεση]]<br /><b>2.</b> <b>μουσ.</b> η [[παύση]]<br /><b>3.</b> <b>φρ.</b> «[[τελεία]] και [[παύλα]]» — λέγεται για [[δήλωση]] οριστικού τερματισμού και παραίτησης από [[κάθε]] [[περαιτέρω]] [[ενέργεια]] ή [[συζήτηση]] για ένα [[θέμα]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> θ. <i>παυ</i>- του [[παύω]] <span style="color: red;">+</span> [[επίθημα]] -<i>λ</i>-<i>α</i> (<b>πρβλ.</b> <i>τρώγ</i>-<i>λ</i>-<i>η</i>)]. | ||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''παῦλα:''' ἡ ([[παύω]])·<br /><b class="num">1.</b> [[παύση]], [[ανάπαυση]], [[σταμάτημα]], [[τέλος]], [[ανάπαυλα]], σε Σοφ.· <i>οὐκ ἐν παύλῃ ἐφαίνετο</i>, φαίνεται πως δεν υπάρχει [[τέλος]] σ' αυτό, σε Θουκ.<br /><b class="num">2.</b> με γεν., [[παῦλα]] νόσον, [[παύση]] της ασθένειας ή [[τέλος]] αυτής, σε Σοφ.· <i>παῦλάν τιν'αὐτῶν</i>, κάποια μέσα για να σταματήσουν αυτούς, σε Ξεν. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 20:48, 30 December 2018
English (LSJ)
ἡ, (παύω)
A rest, pause, S.OC88 ; οὐκ ἐν παύλῃ ἐφαίνετο there seemed to be no end of it, Th.6.60. 2 c. gen., π. νόσου cessation or end of disease, S.Ph.1329, cf. Hp.Mul. 2.124 ; κακῶν S. Tr.1255, Plu.Thes.15 ; μόχθων prob. in B.9.8 ; παροξυσμοῦ Gal.10.604 ; παῦλαν ἔχον κινήσεως παῦλαν ἔχει ζωῆς Pl.Phdr.245c ; ἡδονὴν . . παῦλαν λύπης εἶναι Id.R.584b ; π. ταῖς γυναιξὶ τοῦ τεκνοῦσθαι Arist. HA585a35 ; ἡ π. τῆς τεκνοποιίας Id.Pol.1335a31 ; παῦλάν τιν' αὐτῶν some means of stopping them, X.An.5.7.32. (Written παῦλλα Puchstein Epigr.Gr.p.7.)
German (Pape)
[Seite 537] ἡ, Ruhe, Rast, das Aufhören; κακῶν, Soph. Trach. 1255; Ar. Lys. 772; νόσου, Soph. Phil. 1329; λύπης, Plat. Rep. IX, 584 b; κινήσεως, ζωῆς, Phaedr. 245 c; ἀγνοίας, Pol. 12, 28, 5; Folgde. Auch das Beendigen, Xen. An. 5, 7, 32.
Greek (Liddell-Scott)
παῦλα: -ης, -ἡ, (παύω) παῦσις, ἀνάπαυσις, σημεῖον ἀναπαύσεως, Σοφ. Ο. Κ. 88· οὐκ ἐν παύλῃ ἐφαίνετο, δὲν ἐφαίνετο τέλος αὐτοῦ, Θουκ. 6. 60. 2) μετὰ γενικ., π. νόσου, κακῶν, παῦσις ἢ τέλος ἀσθενείας, κτλ., ἢ ἀνάπαυσις ἀπό ..., Σοφοκλ. Φιλ. 1329, Τρ. 1255, Πλούτ., κτλ.· παῦλαν ἔχον τῆς κινήσεως παῦλαν ἔχει ζωῆς Πλάτ. Φαῖδρ 245C· ἡδονὴν … παῦλαν λύπης εἶναι ὁ αὐτ. ἐν Πολ. 584Β· π. ταῖς γυναιξὶ τοῦ τεκνοῦσθαι Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 7. 5, 2· ἡ π. τῆς τεκνοποιίας ὁ αὐτ. ἐν Πολ. 7. 16. 9· ― παῦλάν τιν’ αὐτῶν, μέσον τι πρὸς παῦσιν αὐτῶν, Ξεν. Ἀν. 5. 7. 32.
French (Bailly abrégé)
ης (ἡ) :
1 cessation, repos ; fin;
2 action ou moyen de faire cesser, gén..
Étymologie: παύω.
Greek Monolingual
η / παῡλα, ΝΑ
παύση, κατάπαυση, τέλος, σταμάτημα, διακοπή («παῡλα κακῶν», Σοφ.)
νεοελλ.
1. γραμμ. σημείο στίξεως, αλλ. κεραία (—), με το οποίο σημαίνεται διακοπή της σειράς του λόγου, προκειμένου να παρεμβληθεί μια αυτοτελής ή παρενθετική φράση ή πρόταση, η οποία μπορεί να τεθεί και μεταξύ δύο κομμάτων ή μέσα σε παρένθεση
2. μουσ. η παύση
3. φρ. «τελεία και παύλα» — λέγεται για δήλωση οριστικού τερματισμού και παραίτησης από κάθε περαιτέρω ενέργεια ή συζήτηση για ένα θέμα.
[ΕΤΥΜΟΛ. < θ. παυ- του παύω + επίθημα -λ-α (πρβλ. τρώγ-λ-η)].
Greek Monotonic
παῦλα: ἡ (παύω)·
1. παύση, ανάπαυση, σταμάτημα, τέλος, ανάπαυλα, σε Σοφ.· οὐκ ἐν παύλῃ ἐφαίνετο, φαίνεται πως δεν υπάρχει τέλος σ' αυτό, σε Θουκ.
2. με γεν., παῦλα νόσον, παύση της ασθένειας ή τέλος αυτής, σε Σοφ.· παῦλάν τιν'αὐτῶν, κάποια μέσα για να σταματήσουν αυτούς, σε Ξεν.
