τυραννοκτόνος: Difference between revisions
τῶν δ᾽ ὀρθουμένων σῴζει τὰ πολλὰ σώμαθ᾽ ἡ πειθαρχία → But of those who make it through, following orders is what saves most of their lives (Sophocles, Antigone 675f.)
(1b) |
mNo edit summary |
||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=tyrannoktonos | |Transliteration C=tyrannoktonos | ||
|Beta Code=turanno/ktonos | |Beta Code=turanno/ktonos | ||
|Definition=(parox.), ὁ, ἡ, <span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> | |Definition=(parox.), ὁ, ἡ, <span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> [[tyrannicide]], [[slayer of a tyrant]], <span class="bibl">D.S.16.14</span>, Plu.2.256f, <span class="bibl">Luc. <span class="title">Tyr.</span>1</span>, <span class="bibl">Lib.<span class="title">Decl.</span>43.32</span>:—as Adj., [[τυραννοκτόνο πάθος]], [[τιμαὶ τυραννοκτόνοι]], [[of slaying a tyrant]], <span class="bibl">Phalar.<span class="title">Ep.</span>70.1</span>.</span> | ||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
| Line 26: | Line 26: | ||
}} | }} | ||
{{elnl | {{elnl | ||
|elnltext= | |elnltext=τυραννοκτόνος -ου, ὁ [[τύραννος]], [[κτείνω]] [[tirannendoder]]. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=τῠραννο-[[κτόνος]], ὁ, ἡ, [[κτείνω]]<br />[[slayer]] of a [[tyrant]], Luc. | |mdlsjtxt=τῠραννο-[[κτόνος]], ὁ, ἡ, [[κτείνω]]<br />[[slayer]] of a [[tyrant]], Luc. | ||
}} | }} | ||
Revision as of 14:09, 11 December 2019
English (LSJ)
(parox.), ὁ, ἡ,
A tyrannicide, slayer of a tyrant, D.S.16.14, Plu.2.256f, Luc. Tyr.1, Lib.Decl.43.32:—as Adj., τυραννοκτόνο πάθος, τιμαὶ τυραννοκτόνοι, of slaying a tyrant, Phalar.Ep.70.1.
Greek (Liddell-Scott)
τῠραννοκτόνος: ὁ, ἡ, ὁ φονεύων τύραννον, Λουκ. Τυραννοκτόνος 1, Λιβάν.· - ὡς ἐπίθετ., πάθος, τιμαὶ τ., ἀνήκων ἢ ἁρμόζων εἰς τὸν τυραννοκτόνον, Φαλάρ. Ἐπιστ. 106.
French (Bailly abrégé)
ου (ὁ) :
meurtrier d’un tyran.
Étymologie: τύραννος, κτείνω.
Greek Monolingual
ο, η, ΝΜΑ
1. ως επίθ. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται σε τυραννοκτόνο (α. «και τυραννοκτόνον ξίφος κρύπτοντας υπό μυρσίνας», Σούτσ. Α.
β. «τυραννοκτόνον πάθος», Φάλ.)
2. φονέας τυράννου
3. (το αρσ. στον πληθ.) οι τυραννοκτόνοι
οι Αθηναίοι Αρμόδιος και Αριστογείτων, οι οποίοι φόνευσαν τον τύραννο Ίππαρχο και τους οποίους τιμούσαν ως ήρωες στην αρχαία Αθήνα.
[ΕΤΥΜΟΛ. < τύραννος + -κτόνος (< κτόνος < κτείνω «σκοτώνω»), πρβλ. μητρο-κτόνος.
Greek Monotonic
τῠραννοκτόνος: ὁ, ἡ (κτείνω), φονιάς τυράννου, σε Λουκ.
Russian (Dvoretsky)
τῠραννοκτόνος: ὁ тиранноубийца Plut., Luc.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
τυραννοκτόνος -ου, ὁ τύραννος, κτείνω tirannendoder.
