ἀποκλάω: Difference between revisions
Κατὰ τὴν ἰδίαν φρόνησιν οὐδεὶς εὐτυχεῖ → Suo arbitratu nullus est felix satis → Kein Mensch nach seinem eignen Denken glücklich ist
m (Text replacement - "''' <b class="num">I</b>" to "'''<br /><b class="num">I</b>") |
m (Text replacement - "<b class="b2">([\w]+ [\w]+)<\/b>" to "$1") |
||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=apoklao | |Transliteration C=apoklao | ||
|Beta Code=a)pokla/w | |Beta Code=a)pokla/w | ||
|Definition=<span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> | |Definition=<span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> [[break off]], τὸ κέρας <span class="bibl">Str.10.2.19</span>: aor. 2 part. ἀποκλάς <span class="bibl">Anacr.17</span>:—Med., <span class="title">AP</span>7.506 (Leon.):—Pass., σὺν ἱστίῳ . . ἄρμεν' ἀποκλασθέντα <span class="bibl">Theoc.22.14</span>. </span><span class="sense"> <span class="bld">2</span> [[dress vines]], <span class="bibl">Ar.<span class="title">Fr.</span>109</span> (unless from <b class="b3">ἀπ-οκλάζω</b> (B), q. v.). </span><span class="sense"> <span class="bld">3</span> dub. sens. in <span class="bibl">Hp.<span class="title">Off.</span>14</span> (s.v.l.).</span><br /><span class="bld">ἀποκλάω</span> <b class="b3">[ᾱ</b>], v. sub <b class="b3">ἀποκλαίω</b>. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Revision as of 15:03, 1 July 2020
English (LSJ)
A break off, τὸ κέρας Str.10.2.19: aor. 2 part. ἀποκλάς Anacr.17:—Med., AP7.506 (Leon.):—Pass., σὺν ἱστίῳ . . ἄρμεν' ἀποκλασθέντα Theoc.22.14. 2 dress vines, Ar.Fr.109 (unless from ἀπ-οκλάζω (B), q. v.). 3 dub. sens. in Hp.Off.14 (s.v.l.).
ἀποκλάω [ᾱ], v. sub ἀποκλαίω.
German (Pape)
[Seite 307] att. Form für ἀποκλαίω. (s. κλάω), abbrechen, Sp.; dav. ἀποκλάς für ἀποκλάσας Anacr. frg. 16 bei Ath. XI, 472 e, was Andere für subst. = ἀπόκλασμα nehmen.
Greek (Liddell-Scott)
ἀποκλάω: μέλλ. -άσω, ἀποθραύω, σπάνω τι ἀπό τινος, τὸ κέρας Στράβ. 458· ― μετοχ. ἐνεργ. ἀόρ. β΄ ἀποκλὰς Ἀνακρ. Ἀποσπ. 16: ― Μέσ., Ἀνθ. Π. 7. 506: ― Παθ., σὺν ἱστίῳ ἄρμενα... ἀποκλασθέντα Θεόκρ. 22. 14. 2) κλαδεύω ἀμπέλους, Ἀριστοφ. Ἀποσπ. 163.
French (Bailly abrégé)
1-ῶ :
briser.
Étymologie: ἀπό, κλάω².
2att. c. ἀποκλαίω.
Spanish (DGE)
• Morfología: [aor. part. ἀποκλάς Anacr.93.1]
1 quebrar, partir, romper ἰτρίου λεπτοῦ μικρὸν ἀποκλάς Anacr.l.c., τὸ κέρας Str.10.2.19, κλάδου ... ἀποκλωμένου Posidon.241, ἄκρα κορύμβου Nonn.D.12.343, ἥμισυ δὲ πρίστις ἀπεκλάσατο AP 7.506 (Leon.)
•en v. pas. χηνίσκον ἀποκεκλασμένον ID 366A.52 (III a.C.), cf. IG 11(2).161B.19 (Delos III a.C.), σὺν ἰστίῳ ἄρμενα πάντα ... ἀποκλασθέντα Theoc.22.14.
2 en v. med. curvarse (sc. σκέλος) ἀποκλᾶται Hp.Off.14.
v. ἀποκλαίω.
Greek Monolingual
(I)
ἀποκλάω αττ. (Α)
βλ. αποκλαίω.
(II)
ἀποκλάω (Α)
σπάω, τσακίζω.
Greek Monotonic
ἀποκλάω: Αττ. αντί ἀπο-κλαίω.
• ἀποκλάω: μέλ. -κλάσω [ᾰ], σπάζω, αποσπώ κάτι από κάτι άλλο — Μέσ., σε Ανθ. — Παθ. μτχ. αορ. αʹ ἀποκλασθέντα, σε Θεόκρ.
Russian (Dvoretsky)
ἀποκλάω:
I
1) отламывать, ломать (Anacr.; med. Anth.; ἄρμενα ἀποκλασθέντα Theocr.; ὁ φοίνιξ ὑπὸ τῶν πνευμάτων ἀποκλασθείς Plut.),;
2) подрезывать виноградные лозы Arph.
II атт. = ἀποκλαίω.
Middle Liddell
to break off:— Mid., Anth.: —Pass., aor1 part. ἀποκλασθέντα Theocr.
