ἀποθραύω
ἀσκεῖν περὶ τὰ νοσήματα δύο, ὠφελεῖν ἢ μὴ βλάπτειν → strive, with regard to diseases, for two things — to do good, or to do no harm | as to diseases, make a habit of two things — to help, or at least, to do no harm
English (LSJ)
break off, νεὼς κόρυμβα A.Pers.410; τοὺς ὑπερέχοντας τῶν σταχύων D.H.4.56: metaph., τῆς ἐλευθερίας τὸ κεφάλαιον Jul.Mis.356b; τοῦ ἑνὸς τὸ μερικόν Dam.Pr.51:—Pass., to be broken off, Arist.Pr.967b5, Arr.Tact.2.4: metaph., ἀποθραυσθῆναι τῆς εὐκλείας to be broken off from one's fair fame, make shipwreck of it, Ar.Nu.997.
Spanish (DGE)
1 partir, romper νεὼς κόρυμβ' A.Pers.410, ἄκρον δόρυ E.Ph.1399, τοὺς ὑπερέχοντας τῶν σταχύων D.H.4.56
•en v. med. ἀποθραυομένων ... τῶν ἀνθράκων Arist.Pr.967b5, de los colmillos de los elefantes reforzados c. puntas de hierro τοῦ μὴ ἀ. εὐπετῶς Arr.Tact.2.4.
2 fig. destrozar, estropear τῆς ἐλευθερίας τὸ κεφάλαιον Iul.Mis.356b, τοῦ μὲν ἑνὸς ἀποθραύοντες τὸ μερικὸν τῇ προσθήκῃ τῶν πάντων Dam.Pr.51
•en v. pas. verse privado μήλῳ βληθεὶς ὑπὸ πορνιδίου τῆς εὐκλείας ἀποθραυσθῇς Ar.Nu.997.
German (Pape)
[Seite 303] (s. θραύω), abbrechen, zermalmen, ἀποθραύει Aesch. Pers. 402; τῆς εὐκλείας ἀποθραυσθῆναι, seinen guten Ruf verlieren, Ar. Nubb. 984; Arist. probl. 38, 8; τοὺς ὑπερέχοντας τῶν σταχύων Dion. Hal. 4, 56.
French (Bailly abrégé)
détacher en brisant, briser ; priver de en brisant.
Étymologie: ἀπό, θραύω.
Russian (Dvoretsky)
ἀποθραύω: разбивать, разламывать (Φινίσσης νεὼς κόρυμβα Aesch.; ὀστέον ἀποθραυσθέν Plut.): τῆς εὐκλείας ἀποθραυσθῆναι Arph. потерять доброе имя.
Greek (Liddell-Scott)
ἀποθραύω: θραύω καὶ ἀποκόπτω τὸ ἐξέχον μέρος τινός, ἦρξε δ’ ἐμβολῆς Ἑλληνικὴ ναῦς, κἀποθραύει πάντα Φοινίσσης νεὼς κόρυμβα Αἰσχύλ. Πέρσ. 410: ― Παθ., ἀποθραύομαι ἔκ τινος πράγματος καὶ ἀποχωρίζομαι, ἀποθραυομένων ἅμα καὶ καομένων τῶν ἀνθράκων Ἀριστ. Πρβλ. 38. 8, 1· μεταφ., ἐκπίπτω ἐκ τῆς θέσεως ἣν κατέχω, χάνω τὴν ὑπόληψίν μου, μηδ’ εἰς ὀρχηστρίδος εἰσᾴττειν, ἵνα μὴ πρὸς ταῦτα κεχηνώς, μήλῳ βληθεὶς ὑπὸ πορνιδίου, τῆς εὐκλείας ἀποθραυσθῇς Ἀριστοφ. Νεφ. 997: «καὶ σημειούσθων οἱ νέοι τὸ ἐπίχαρι ἅμα καὶ ἐναργὲς τῆς μεταφορᾶς τοῦ ἀποθραύεσθαι· ὀχήματι γὰρ παρεικάζει τὴν εὔκλειαν, ἦς ἀποθραύεται, τουτέστιν ἐκπίπτει, καὶ κατὰ τῆς γῆς πεσὼν ἀδόξως καὶ ἀθλίως συντρίβεται ὁ μὴ καλῶς ἐποχούμενος, τοῦτο δέ ἐστιν, ὁ μὴ ταῖς τοῦ λογισμοῦ ἡνίαις εὐθύνειν τὸ τῆς δόξης ὄχημα ἐπιστάμενος» (σημ. Κοραῆ εἰς Ἰσοκράτ. τόμ. Β΄, σ. 111).
Greek Monolingual
ἀποθραύω (Α)
1. κόβω, τσακίζω (συνήθως κάτι που προεξέχει)
2. (-ομαι) αποσπώμαι, αποχωρίζομαι από κάτι
3. φρ. «ἀποθραυσθῆναι τῆς εὐκλείας» — χάνω την υπόληψη μου.
Greek Monotonic
ἀποθραύω: μέλ. -σω, σπάζω και αποκόπτω το τμήμα που εξέχει από κάτι — Παθ., σπάζομαι σε κομμάτια· μεταφ., ἀποθραυσθῆναι τῆς εὐκλείας, εκπίπτω από τη θέση που κατέχω, χάνω την καλή μου φήμη, την υπόληψή μου, σε Αριστοφ.
Middle Liddell
to break off, Aesch.:—Pass. to be broken off: metaph., ἀποθραυσθῆναι τῆς εὐκλείας to be broken off from one's fair fame, make shipwreck of it, Ar.
