θυροκόπος: Difference between revisions
Oἷς ὁ βιος ἀεὶ φόβων καὶ ὑποψίας ἐστὶ πλήρης, τούτοις οὔτε πλοῦτος οὔτε δόξα τέρψιν παρέχει. → To those for whom life is always full of fears and suspicion, neither wealth nor fame offers pleasure.
(1ab) |
|||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=thyrokopos | |Transliteration C=thyrokopos | ||
|Beta Code=quroko/pos | |Beta Code=quroko/pos | ||
|Definition=(parox.), ον, <span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> | |Definition=(parox.), ον, <span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> [[knocking at the door]], [[begging]], ψευδόμαντις <span class="bibl">A.<span class="title">Ag.</span>1195</span>.</span> | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Revision as of 14:20, 7 July 2020
English (LSJ)
(parox.), ον,
A knocking at the door, begging, ψευδόμαντις A.Ag.1195.
German (Pape)
[Seite 1227] an die Thür klopfend, bettelnd, Aesch. Ag. 1168; vgl. B. A. 42, 32.
Greek (Liddell-Scott)
θῠροκόπος: -ον, (κόπτω) ὁ κτυπῶν τὴν θύραν, ἐπαίτης, ψωμοζήτης, Αἰσχύλ. Ἀγ. 1195.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui frappe aux portes, mendiant.
Étymologie: θύρα, κόπτω.
Greek Monolingual
θυροκόπος, -ον (Α)
αυτός που χτυπά τις πόρτες, αυτός που ζητιανεύει, ο επαίτης.
[ΕΤΥΜΟΛ. < θύρα + -κόπος (< κόπος < κόπτω), πρβλ. ηλο-κόπος, ξυλο-κόπος.
Greek Monotonic
θῠροκόπος: -ον (κόπτω), αυτός που κρούει τη θύρα, ο ζητιάνος, αυτός που επαιτεί, σε Αισχύλ.
Russian (Dvoretsky)
θῠροκόπος: досл. стучащийся в дверь, перен. просящий подаяния Aesch.
