βαρύτλητος

English (LSJ)

Dor. -τλᾱτος, ον, A bearing heavy weight, dub. in Naumach. ap. Stob.4.22.32; unfortunate, Ἀττικίη β. AP7.343. II Pass., ill to bear, συμφορά B.13.4; ὀδύναι APl.4.245 (Leont.).

German (Pape)

[Seite 435] 1) schwer zu dulden, ὀδύναι Leont. 13 (Plan. 245). – 2) schwer duldend, Ἀττική Ep. ad. 690 (VII, 349); Naumach. Stob. fl. 58, 5.

Greek (Liddell-Scott)

βαρύτλητος: -ον, ὁ μέγα βάρος ὑπομένων, βαρὺ φορτίον φέρων, Ναυμάχ. παρὰ Στοβ. 420. 4· Ἀττικίηβαρ. Ἀνθ. Π. 7. 343. ΙΙ. παθ., ὃν δὲν δύναταί τις εὐκόλως νὰ ὑποφέρῃ, ὀδύναι Ἀνθ. Πλατ. 4. 245.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
1 difficile à supporter, intolérable;
2 qui supporte avec peine.
Étymologie: βαρύς, τλῆναι.

Spanish (DGE)

(βᾰρύτλητος) -ον

• Alolema(s): βᾰρύτλᾱτος B.14.4
1 difícil de soportar, intolerable ὀδύναι AP 16.245 (Leont.).
2 cargado de desgracia συμφορὰ ... β. μολοῦσα B.l.c., ref. a Ilitia λαγόνες Naumach.3 (cj.)
•fig. lacerado, desconsolado Ἀττικίη AP 7.343.

Greek Monolingual

βαρύτλητος, -ον (Α)
1. βαριόμοιρος, δύστυχος
2. (για συμφορά) ανυπόφορος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < α- στερ. + (θ.)τλᾱ-, τλήναι (πρβλ. άτλητος)).

Greek Monotonic

βᾰρύτλητος: -ον, I. αυτός που υπομένει βαρύ φορτίο, σε Ανθ.
II. Παθ., αυτός τον οποίο είναι δύσκολο να υποφέρει κανείς, δυσβάσταχτος, στο ίδ.

Russian (Dvoretsky)

βαρύτλητος: тяжело страдающий (sc. μήτηρ Anth.).

Middle Liddell

I. bearing a heavy weight, Anth.
II. pass. ill to bear, Anth.

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

βαρύτλητος -ον, Dor. βαρύτλᾱτος βαρύς, τλῆναι moeilijk te verdragen.