ἀειθαλής: Difference between revisions
ἑτέρως ἠδύνατο βέλτιον ἢ ὡς νῦν ἔχει κατεσκευάσθαι → otherwise they could have been constructed better than they are now (Galen, On the use of parts of the body 4.143.1 Kühn)
mNo edit summary |
mNo edit summary |
||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=aeithalis | |Transliteration C=aeithalis | ||
|Beta Code=a)eiqalh/s | |Beta Code=a)eiqalh/s | ||
|Definition=ές, | |Definition=ές, [[evergreen]], AP7.195 (Mel.), 12.256 (Mel.); [[δένδρα]] Chor.p.87 B.: metaph., [[ever-blooming]], Χάριτες Orph.H.60.5; [[νέος]] (of [[Γάμος]] personified) Men.Rh.p.404S.; τὸ ἀειθαλὲς τῶν φύλλων Dsc.4.88. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
| Line 14: | Line 14: | ||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ἀειθᾰλής''': -ές, ὁ [[πάντοτε]] θάλλων, Ἀνθ. Π. 7. 195, 12. 256· μεταφ. ὁ ἀείποτε [[ζωηρός]], [[ἀκμαῖος]], Χάριτες, Ὀρφ. Ὕ. 60. 5· τὸ [[ἀειθαλές]] τῶν φύλλων, Διοσκ. 4. 88. | |lstext='''ἀειθᾰλής''': -ές, ὁ [[πάντοτε]] θάλλων, Ἀνθ. Π. 7. 195, 12. 256· μεταφ. ὁ ἀείποτε [[ζωηρός]], [[ἀκμαῖος]], Χάριτες, Ὀρφ. Ὕ. 60. 5· τὸ [[ἀειθαλές|ἀειθαλὲς]] τῶν φύλλων, Διοσκ. 4. 88. | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
| Line 20: | Line 20: | ||
}} | }} | ||
{{DGE | {{DGE | ||
|dgtxt=(ἀειθᾰλής) -ές<br /><b class="num">• Alolema(s):</b> ἀϊθᾰλής [ᾱῐ-] Orph.<i>H</i>.8.13, lat. aitales</i> Ps.Apul.<i>Herb</i>.124.11<br /><b class="num">I</b> <b class="num">1</b>[[siempre verde]], [[perenne]], [[perennifolio]], [[γήτειον]] <i>AP</i> 7.195 (Mel.), ἔρνος ἐλαίης <i>AP</i> 12.256 (Mel.), ὕλη Str.14.5.5, δένδρα Chor.<i>Or</i>.1.32, <i>Gp</i>.11.1<br /><b class="num">•</b>subst. [[τὸ ἀειθαλές]] = [[perennidad]] ἀείζῳον μέγα ... διὰ [[ | |dgtxt=(ἀειθᾰλής) -ές<br /><b class="num">• Alolema(s):</b> ἀϊθᾰλής [ᾱῐ-] Orph.<i>H</i>.8.13, lat. aitales</i> Ps.Apul.<i>Herb</i>.124.11<br /><b class="num">I</b> <b class="num">1</b>[[siempre verde]], [[perenne]], [[perennifolio]], [[γήτειον]] <i>AP</i> 7.195 (Mel.), ἔρνος ἐλαίης <i>AP</i> 12.256 (Mel.), ὕλη Str.14.5.5, δένδρα Chor.<i>Or</i>.1.32, <i>Gp</i>.11.1<br /><b class="num">•</b>subst. [[τὸ ἀειθαλές]] = [[perennidad]] ἀείζῳον μέγα ... διὰ τὸ [[ἀειθαλές|ἀειθαλὲς]] τῶν φύλλων Dsc.4.88, στέφεται δ' ἐλαίᾳ διὰ τὸ ἀειθαλές Corn.<i>ND</i> 9.<br /><b class="num">2</b> fig. [[siempre floreciente]], [[en la flor de la juventud]] Χάριτες Orph.<i>H</i>.60.5, Ζεύς Orph.<i>H</i>.8.13, νέος Men.Rh.404<br /><b class="num">•</b>en lit. crist. [[eternamente nuevo]] de las palabras de Cristo, Gr.Naz.M.35.733A<br /><b class="num">•</b>subst. [[τὸ ἀειθαλές]] Clem.Al.<i>Paed</i>.1.12.98<br /><b class="num">•</b>[[perenne]], [[eterno]] de un fuego siempre encendido <i>IEphesos</i> 1063.2 (II d.C.).<br /><b class="num">II</b> bot. [[τὸ ἀειθαλές]] = [[siempreviva mayor]], [[Sempervivum tectorum L.]] <i>Cyran</i>.4.23.1, 4.39.12, Ps.Apul.l.c. | ||
}} | }} | ||
{{lsm | {{lsm | ||
Revision as of 16:06, 2 May 2022
English (LSJ)
ές, evergreen, AP7.195 (Mel.), 12.256 (Mel.); δένδρα Chor.p.87 B.: metaph., ever-blooming, Χάριτες Orph.H.60.5; νέος (of Γάμος personified) Men.Rh.p.404S.; τὸ ἀειθαλὲς τῶν φύλλων Dsc.4.88.
German (Pape)
[Seite 39] immer grün, Mel. 2 (XII, 256); Nic. Ih. 564, u. a. sp. D. – Nic. Th. 538 hat auch ἀειθάλλουσα, was getrennt zu schreiben.
Greek (Liddell-Scott)
ἀειθᾰλής: -ές, ὁ πάντοτε θάλλων, Ἀνθ. Π. 7. 195, 12. 256· μεταφ. ὁ ἀείποτε ζωηρός, ἀκμαῖος, Χάριτες, Ὀρφ. Ὕ. 60. 5· τὸ ἀειθαλὲς τῶν φύλλων, Διοσκ. 4. 88.
French (Bailly abrégé)
ής, ές :
toujours vert ; fig. toujours jeune.
Étymologie: ἀεί, θάλλω.
Spanish (DGE)
(ἀειθᾰλής) -ές
• Alolema(s): ἀϊθᾰλής [ᾱῐ-] Orph.H.8.13, lat. aitales Ps.Apul.Herb.124.11
I 1siempre verde, perenne, perennifolio, γήτειον AP 7.195 (Mel.), ἔρνος ἐλαίης AP 12.256 (Mel.), ὕλη Str.14.5.5, δένδρα Chor.Or.1.32, Gp.11.1
•subst. τὸ ἀειθαλές = perennidad ἀείζῳον μέγα ... διὰ τὸ ἀειθαλὲς τῶν φύλλων Dsc.4.88, στέφεται δ' ἐλαίᾳ διὰ τὸ ἀειθαλές Corn.ND 9.
2 fig. siempre floreciente, en la flor de la juventud Χάριτες Orph.H.60.5, Ζεύς Orph.H.8.13, νέος Men.Rh.404
•en lit. crist. eternamente nuevo de las palabras de Cristo, Gr.Naz.M.35.733A
•subst. τὸ ἀειθαλές Clem.Al.Paed.1.12.98
•perenne, eterno de un fuego siempre encendido IEphesos 1063.2 (II d.C.).
II bot. τὸ ἀειθαλές = siempreviva mayor, Sempervivum tectorum L. Cyran.4.23.1, 4.39.12, Ps.Apul.l.c.
Greek Monotonic
ἀειθᾰλής: -ές (θάλλω), αυτός που είναι πάντοτε ανθηρός, συνέχεια ανθισμένος, ακμαίος, σε Ανθ.
Russian (Dvoretsky)
ἀειθᾰλής:
1) вечно цветущий, вечнозеленый (δάφνη Plut.; γήτειον Anth.);
2) неувядаемый, бессмертный (πνεῦμα Plut.).
Middle Liddell
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
ἀειθαλής -ές ἀεί, θάλλω altijd groen; overdr. altijd jong. Plut. Per. 13.5.
