εὐεπίτακτος: Difference between revisions
From LSJ
αἰὲν ἀριστεύειν καὶ ὑπείροχον ἔμμεναι ἄλλων → always strive for excellence and prevail over others (Iliad 6.208, 11.784)
m (Text replacement - " <span class="bld">" to "<span class="bld">") |
|||
| Line 26: | Line 26: | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''εὐεπίτακτος:''' послушный, податливый (sc. [[γυνή]] Anth.). | |elrutext='''εὐεπίτακτος:''' [[послушный]], [[податливый]] (sc. [[γυνή]] Anth.). | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=εὐ-επίτακτος, ον<br />[[easily]] put in [[order]], [[docile]], Anth. | |mdlsjtxt=εὐ-επίτακτος, ον<br />[[easily]] put in [[order]], [[docile]], Anth. | ||
}} | }} | ||
Revision as of 11:13, 20 August 2022
English (LSJ)
ον, A submissive, εἴς τι AP 11.73 (Nicarch.).
German (Pape)
[Seite 1065] dem man leicht befehlen kann, gehorsam, Nicarch. 4 (XI, 73).
Greek (Liddell-Scott)
εὐεπίτακτος: -ον, εὐχερῶς εἰς τάξιν τιθέμενος, εὐάγωγος, Ἀνθ. Π. 11. 73.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui obéit sans peine, docile.
Étymologie: εὖ, ἐπιτάσσω.
Greek Monolingual
εὐεπίτακτος, -ον (Α)
υπάκουος σε διαταγές.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ευ + επί-τακτος (< επι-τάσσω)].
Greek Monotonic
εὐεπίτακτος: -ον, αυτός που εύκολα τίθεται σε τάξη, ευπειθής, υπάκουος, σε Ανθ.
Russian (Dvoretsky)
εὐεπίτακτος: послушный, податливый (sc. γυνή Anth.).
