ἱερόγλωσσος: Difference between revisions
ἑτέρως ἠδύνατο βέλτιον ἢ ὡς νῦν ἔχει κατεσκευάσθαι → otherwise they could have been constructed better than they are now (Galen, On the use of parts of the body 4.143.1 Kühn)
m (Text replacement - "<span class="sense"><span class="bld">A<\/span> (?s)(?!.*<span class="bld">)(.*)(<\/span>)(\n}})" to "$1$3") |
|||
Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=ieroglossos | |Transliteration C=ieroglossos | ||
|Beta Code=i(ero/glwssos | |Beta Code=i(ero/glwssos | ||
|Definition=ον, | |Definition=ον, [[of prophetic tongue]], Epigr. ap. <span class="bibl">Paus.6.17.6</span>: <b class="b3">-γλωσσον, τό</b>, [[sacred formula]], PMag.Berol.2.69. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape |
Revision as of 10:55, 24 August 2022
English (LSJ)
ον, of prophetic tongue, Epigr. ap. Paus.6.17.6: -γλωσσον, τό, sacred formula, PMag.Berol.2.69.
German (Pape)
[Seite 1241] mit heiliger Zunge, von Wahrsagern, Κλυτίδαι Ep. ad. (App. 371) aus Paus. 6, 17.
Greek (Liddell-Scott)
ἱερόγλωσσος: -ον, ἔχων προφητικὴν γλῶσσαν, Ἀνθολ. Παλ. παράρτ. 371.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
à la voix sainte ou prophétique.
Étymologie: ἱερός, γλῶσσα.
Greek Monolingual
-η, -ο (Α ἱερόγλωσσος, -ον)
αυτός που έχει ιερή, προφητική γλώσσα.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ιερ(ο)- + -γλωσσος (< γλώσσα), πρβλ. ηδύγλωσσος, χρυσόγλωσσος].
Greek Monotonic
ἱερόγλωσσος: -ον (γλῶσσα), αυτός που μιλάει με προφητικά λόγια, προφητικός, σε Ανθ.
Russian (Dvoretsky)
ἱερόγλωσσος: обладающий пророческой речью, вещий (Κλυτίδαι Anth.).