καλοδιδάσκαλος

English (LSJ)

ὁ, teacher of virtue, Ep.Tit.2.3.

German (Pape)

[Seite 1312] ὁ, ein guter Lehrer, N. T.

French (Bailly abrégé)

ου;
adj. m.
qui enseigne le bien, professeur de vertu.
Étymologie: καλός, διδάσκαλος.

Greek (Liddell-Scott)

κᾰλοδιδάσκαλος: ὁ, διδάσκαλος ἀρετῆς, Ἐπιστ. π. Τίτον β΄, 3.

English (Strong)

from καλός and διδάσκαλος; a teacher of the right: teacher of good things.

English (Thayer)

καλοδιδασκαλου, ὁ, ἡ (διδάσκαλος and καλόν, cf. ἱεροδιδασκαλος, νομοδιδάσκαλος, χοροδιδάσκαλος), teaching that which is good, a teacher of goodness: Titus 2:3. Nowhere else.

Greek Monolingual

καλοδιδάσκαλος, ὁ (Α)
αυτός που διδάσκει την αρετή.

Greek Monotonic

κᾰλοδιδάσκαλος: ὁ, δάσκαλος της αρετής, σε Καινή Διαθήκη

Russian (Dvoretsky)

καλοδιδάσκαλος: ὁ хороший наставник, учащий добру NT.

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

καλοδιδάσκαλος -ον [καλός, διδάσκαλος] het goede onderwijzend.

Middle Liddell

κᾰλο-διδάσκαλος, ὁ,
a teacher of virtue, NTest.

Chinese

原文音譯：kalodid£skaloj 卡羅-笛打士卡羅士
詞類次數：形容詞（1）
原文字根：完全的-教（者）
字義溯源：善的教師，教師，教人行善；由（καλός）*=美好的）與（διδάσκαλος）=教師）組成； （διδάσκαλος）出自（διδάσκω）=教）； （διδάσκω）出自（δαπάνη）Y*=學）
出現次數：總共（1）；多（1）
譯字彙編：
1） 教人行善（1） 多2:3