καταστύφελος: Difference between revisions
From LSJ
Κατὰ τὴν ἰδίαν φρόνησιν οὐδεὶς εὐτυχεῖ → Suo arbitratu nullus est felix satis → Kein Mensch nach seinem eignen Denken glücklich ist
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{.*}}\n)({{elru.*}}\n)({{elnl.*}}\n)" to "$4$3$2$1") |
||
Line 16: | Line 16: | ||
|btext=ος, ον :<br /><b>1</b> très dur, très rude;<br /><b>2</b> très sec.<br />'''Étymologie:''' [[κατά]], [[στυφελός]]. | |btext=ος, ον :<br /><b>1</b> très dur, très rude;<br /><b>2</b> très sec.<br />'''Étymologie:''' [[κατά]], [[στυφελός]]. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{elnl | ||
| | |elnltext=κατα-στύφελος -ον zeer ruw, ruig. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''καταστύφελος:''' (ῠ) весьма твердый, каменистый ([[πέτρη]] HH; [[χῶρος]] Hes.). | |||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
Line 25: | Line 28: | ||
|lsmtext='''καταστύφελος:''' [ῠ], -ον, [[πολύ]] [[τραχύς]] ή [[απότομος]], σε Ησίοδ. | |lsmtext='''καταστύφελος:''' [ῠ], -ον, [[πολύ]] [[τραχύς]] ή [[απότομος]], σε Ησίοδ. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{ls | ||
| | |lstext='''καταστύφελος''': ῠ, ον, [[λίαν]] τραχὺς ἢ [[ἀπότομος]] πέτρη, [[χῶρος]] Ὕμ. Ὁμ. εἰς Ἑρμ. 125, Ἡσ. Θ. 806· «[[κατάξηρος]]» καθ’ Ἡσύχ. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=κατα-στῠ́φελος, ον<br />[[very]] [[hard]] or [[rugged]], Hes. | |mdlsjtxt=κατα-στῠ́φελος, ον<br />[[very]] [[hard]] or [[rugged]], Hes. | ||
}} | }} |
Revision as of 20:35, 2 October 2022
English (LSJ)
[ῠ], ον<, very hard or rugged, πέτρη, χῶρος, h.Merc. 124, Hes.Th.806.
German (Pape)
[Seite 1383] sehr hart, fest, πέτρη, χῶρος, H. h. Herc. 124 Hes. Th. 806.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
1 très dur, très rude;
2 très sec.
Étymologie: κατά, στυφελός.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
κατα-στύφελος -ον zeer ruw, ruig.
Russian (Dvoretsky)
καταστύφελος: (ῠ) весьма твердый, каменистый (πέτρη HH; χῶρος Hes.).
Greek Monolingual
καταστύφελος, -ον (Α)
πολύ σκληρός, τραχύς, απότομος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < κατ(α)- + στυφελός «τραχύς»].
Greek Monotonic
καταστύφελος: [ῠ], -ον, πολύ τραχύς ή απότομος, σε Ησίοδ.
Greek (Liddell-Scott)
καταστύφελος: ῠ, ον, λίαν τραχὺς ἢ ἀπότομος πέτρη, χῶρος Ὕμ. Ὁμ. εἰς Ἑρμ. 125, Ἡσ. Θ. 806· «κατάξηρος» καθ’ Ἡσύχ.