σπορητός: Difference between revisions
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{.*}}\n)({{elnl.*}}\n)({{elru.*}}\n)" to "$3$4$1$2") |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=οῦ (ὁ) :<br /><b>1</b> ensemencement;<br /><b>2</b> semence.<br />'''Étymologie:''' [[σπορά]]. | |btext=οῦ (ὁ) :<br /><b>1</b> ensemencement;<br /><b>2</b> semence.<br />'''Étymologie:''' [[σπορά]]. | ||
}} | |||
{{elnl | |||
|elnltext=σπορητός -οῦ, ὁ [~ [[σπείρω]]] [[gezaaid]] gewas. Aeschl. Ag. 1492. het zaaien. Xen. Hell. 4.6.13. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''σπορητός:''' ὁ<br /><b class="num">1)</b> [[сеяние]], сев Xen.;<br /><b class="num">2)</b> [[посеянное зерно]], [[посев]] Aesch. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
| Line 24: | Line 30: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''σπορητός:''' -οῦ, ὁ ([[σπορά]]),<br /><b class="num">1.</b> σπαρμένα [[σιτηρά]], [[σιτηρά]] που φύονται, σε Αισχύλ.<br /><b class="num">2.</b> η [[σπορά]] σιτηρών, σε Ξεν. | |lsmtext='''σπορητός:''' -οῦ, ὁ ([[σπορά]]),<br /><b class="num">1.</b> σπαρμένα [[σιτηρά]], [[σιτηρά]] που φύονται, σε Αισχύλ.<br /><b class="num">2.</b> η [[σπορά]] σιτηρών, σε Ξεν. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
Revision as of 00:09, 3 October 2022
English (LSJ)
ὁ, A sown corn, growing corn, A.Ag.1392. 2 sowing of corn, τὸν σ. διακωλύειν X.HG4.6.13; also σ. ὀσπρίων Thphr.HP8.2.8. 3 seed-time, Hp.Hebd.4 (σποράτος cod.).
German (Pape)
[Seite 924] ὁ, die Saat; Διὸς νότῳ γανᾷ σπορητός, Aesch. Ag. 1365; ἕως τὸν σπορητὸν διακωλύσῃ, Xen. Hell. 4, 6, 13, das Säen.
French (Bailly abrégé)
οῦ (ὁ) :
1 ensemencement;
2 semence.
Étymologie: σπορά.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
σπορητός -οῦ, ὁ [~ σπείρω] gezaaid gewas. Aeschl. Ag. 1492. het zaaien. Xen. Hell. 4.6.13.
Russian (Dvoretsky)
σπορητός: ὁ
1) сеяние, сев Xen.;
2) посеянное зерно, посев Aesch.
Greek (Liddell-Scott)
σπορητός: -οῦ, ὁ, σῖτος ἐσπαρμένος, σῖτος φυόμενος, Αἰσχύλ. Ἀγ. 1392. 2) ἡ σπορὰ γεννημάτων, τοῦ σπ. διακωλύειν Ξεν. Ἑλλ. 4. 6, 13· σπ. ὀσπρίων Θεοφρ. π. Φυτ. Ἱστ. 8. 2, 8. - Περί τοῦ τονισμοῦ ἴδε ἄμητος.
Greek Monolingual
ὁ, Α
1. το σιτάρι που έχει σπαρεί
2. η σπορά.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ετεροιωμένη βαθμίδα σπορτου σπείρω + -(η)τός, κατά τα ἀλοητός, ἀμητός].
Greek Monotonic
σπορητός: -οῦ, ὁ (σπορά),
1. σπαρμένα σιτηρά, σιτηρά που φύονται, σε Αισχύλ.
2. η σπορά σιτηρών, σε Ξεν.
Middle Liddell
σπορητός, οῦ, ὁ, σπορά
1. sown corn, growing corn, Aesch.
2. a sowing of corn, Xen.
