φονολιβής: Difference between revisions
From LSJ
Ἐν πλησμονῇ τοι Κύπρις, ἐν πεινῶσι δ' οὔ → Ad ebrios it non ad impransos Venus → Bei Satten weilet Kypris, nicht bei Hungrigen
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2") Tags: Mobile edit Mobile web edit |
||
Line 15: | Line 15: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ής, ές :<br />dégouttant de sang (<i>litt. de</i> meurtre).<br />'''Étymologie:''' [[φόνος]], [[λείβω]]. | |btext=ής, ές :<br />dégouttant de sang (<i>litt. de</i> meurtre).<br />'''Étymologie:''' [[φόνος]], [[λείβω]]. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''φονολῐβής:''' [[струящийся или залитый кровью]] ([[θρόνος]], [[varia lectio|v.l.]] [[θᾶκος]] Aesch.). | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
Line 24: | Line 27: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''φονολῐβής:''' -ές ([[λίβος]]), αυτός που στάζει [[αίμα]], [[αιμοσταγής]], σε Αισχύλ. | |lsmtext='''φονολῐβής:''' -ές ([[λίβος]]), αυτός που στάζει [[αίμα]], [[αιμοσταγής]], σε Αισχύλ. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=φονο-λῐβής, ές [[λίβος]]<br />[[blood]]-[[dripping]], [[blood]]-reeking, Aesch. | |mdlsjtxt=φονο-λῐβής, ές [[λίβος]]<br />[[blood]]-[[dripping]], [[blood]]-reeking, Aesch. | ||
}} | }} |
Revision as of 16:46, 3 October 2022
English (LSJ)
ές, blood-dripping, θρόνος A.Eu.164 (lyr.); φονολιβὴς τύχα = murder, Id.Ag.1427 (lyr.).
German (Pape)
[Seite 1298] ές, von Mord, Blut triefend, Aesch. Ag. 1402 Eum. 158.
French (Bailly abrégé)
ής, ές :
dégouttant de sang (litt. de meurtre).
Étymologie: φόνος, λείβω.
Russian (Dvoretsky)
φονολῐβής: струящийся или залитый кровью (θρόνος, v.l. θᾶκος Aesch.).
Greek (Liddell-Scott)
φονολῐβής: -ές, ὁ στάζων αἷμα, θρόμβος Αἰσχύλ. Εὐμ. 164· φ. τύχη, φόνος, ἀνθρωποκτονία, ἀναίρεσις, ὁ αὐτ. ἐν Ἀγ. 1427.
Greek Monolingual
-ές, Α
1. αυτός που στάζει αίμα
2. φρ. «φονολιβὴς τύχα» — φόνος, ανθρωποκτονία (Αισχύλ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < φόνος + -λιβής (< λείβω «στάζω»)].
Greek Monotonic
φονολῐβής: -ές (λίβος), αυτός που στάζει αίμα, αιμοσταγής, σε Αισχύλ.