ἐπικατάρατος

English (LSJ)

[ᾰρ], ον, accursed, LXX Ge.3.14, Ep.Gal.3.10,13, IG12(9).955 (Euboea); ταῖς ἀραῖς BMus.Inscr.918.6 (Halic.).

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
maudit.
Étymologie: ἐπικαταράομαι.

English (Strong)

from ἐπί and a derivative of καταράομαι; imprecated, i.e. execrable: accursed.

English (Thayer)

ἐπικατάρατον (ἐπικαταράομαι to imprecate curses upon), only in Biblical and ecclesiastical use, accursed, execrable, exposed to divine vengeance, lying under God's curse: R G; Sept. often for אָרוּר).

Greek Monolingual

-η, -ο (AM ἐπικατάρατος, -ον) επικαταρώμαι
1. αυτός που βαρύνεται με κατάρα, ο καταραμένος
2. αυτός που αξίζει να τον καταριέται κανείς.

Greek Monotonic

ἐπικατάρᾱτος: -ον, καταραμένος, σε Καινή Διαθήκη

Russian (Dvoretsky)

ἐπικατάρᾱτος: (τᾱ) проклятый NT.

Middle Liddell

ἐπι-κατάρᾱτος, ον
yet more accursed, NTest.

Chinese

原文音譯：™pikat£ratoj 誒披-卡特-阿拉拖士
詞類次數：形容詞（3）
原文字根：在上-向下-咒罵的 相當於： （אָרַר‎）
字義溯源：被咒詛的；由（ἐπί）*=在⋯上）與（καταράομαι）=咒罵）組成；其中 （καταράομαι）出自（κατάρα）=咒詛），而 （κατάρα）又由（κατά / καθεῖς / καθημέραν / κατακύπτω）*=下，按照）與（ἀρά）*=咒罵）組成。法利賽人說，不明白律法的百姓，是被咒詛的（ 約7:49）。經上說，不行律法的，就被咒詛（ 加3:10）。然而基督為我們成為咒詛，就贖我們脫離律法的咒詛（ 加3:10）
出現次數：總共（2）；加（2）
譯字彙編：
1） 都是被咒詛的（1） 加3:13；
2） 是被咒詛的（1） 加3:10