Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

affingo: Difference between revisions

From LSJ

Λύπης ἰατρός ἐστιν ἀνθρώποις λόγος – For men reason is a healer of grief – Für Menschen ist der Trauer Arzt allein das WortMaeroris unica medicina oratio.

Menander, Sententiae, 452
(1)
m (Text replacement - "(?s)({{Lewis.*}}\n)({{.*}}\n)({{LaEn.*}}$)" to "$3 $1$2")
Line 1: Line 1:
{{LaEn
|lnetxt=affingo affingere, affinxi, affictus V TRANS :: add to, attach; aggravate; embellish, counterfeit, forge; claim wrongly
}}
{{Lewis
{{Lewis
|lshtext=<b>af-fingo</b>: ([[better]] adf-), inxi, ictum, 3, v. a.,<br /><b>I</b> to form, [[fashion]], [[devise]], [[make]], or [[invent]] a [[thing]] as an [[addition]] or [[appendage]] to [[another]].<br /><b>I</b> Lit. (esp. of artists).<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>(a)</b>&nbsp;&nbsp;&nbsp; With dat.: nec ei [[manus]] adfinxit, Cic. Tim. 6: saepta, adficta villae quae sunt, Varr. R. R. 3, 3, 2.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>(b)</b>&nbsp;&nbsp;&nbsp; Absol.: Nullam partem corporis [[sine]] aliquā [[necessitate]] adfictam reperietis, Cic. Or. 3, 45, 179.—<br /><b>II</b> Trop., to [[make]] up, [[frame]], [[invent]], to [[add]] [[falsely]] or [[without]] grounds: faciam ut intellegatis, [[quid]] [[error]] adfinxerit, [[quid]] [[invidia]] conflārit, Cic. Clu. 4: [[vitium]] hoc oculis adfingere noli, Lucr. 4, 386: [[neque]] vera [[laus]] ei detracta oratione nostrā, [[neque]] falsa adficta esse videatur, Cic. Imp. Pomp. 4, 10; so id. Phil. 1, 3; id. Or. 22; id. Tusc. 3, 33: addunt ipsi et adfingunt rumoribus [[Galli]], Caes. B. G. 7, 1: cui [[crimen]] adfingeretur, [[might]] be [[falsely]] imputed, Tac. A. 14, 62.—<br /><b>III</b> In a [[general]] signif.<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>A</b> To [[add]] or [[join]] to, to [[annex]] ([[always]] [[with]] the [[accessory]] [[idea]] of forming, fashioning, devising): sint cubilia gallinarum aut exsculpta aut adficta [[firmiter]], Varr. R. R. 3, 9, 7: [[multa]] [[natura]] aut adfingit (creating, she adds thereto) aut mutat aut detrahit, Cic. Div. 1, 62, 118: [[tantum]] alteri adfinxit, de altero limavit, id. de Or. 3, 9, 36.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>B</b> To [[feign]], [[forge]]: litteras, App. M. 4, 139, 34 Elm.
|lshtext=<b>af-fingo</b>: ([[better]] adf-), inxi, ictum, 3, v. a.,<br /><b>I</b> to form, [[fashion]], [[devise]], [[make]], or [[invent]] a [[thing]] as an [[addition]] or [[appendage]] to [[another]].<br /><b>I</b> Lit. (esp. of artists).<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>(a)</b>&nbsp;&nbsp;&nbsp; With dat.: nec ei [[manus]] adfinxit, Cic. Tim. 6: saepta, adficta villae quae sunt, Varr. R. R. 3, 3, 2.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>(b)</b>&nbsp;&nbsp;&nbsp; Absol.: Nullam partem corporis [[sine]] aliquā [[necessitate]] adfictam reperietis, Cic. Or. 3, 45, 179.—<br /><b>II</b> Trop., to [[make]] up, [[frame]], [[invent]], to [[add]] [[falsely]] or [[without]] grounds: faciam ut intellegatis, [[quid]] [[error]] adfinxerit, [[quid]] [[invidia]] conflārit, Cic. Clu. 4: [[vitium]] hoc oculis adfingere noli, Lucr. 4, 386: [[neque]] vera [[laus]] ei detracta oratione nostrā, [[neque]] falsa adficta esse videatur, Cic. Imp. Pomp. 4, 10; so id. Phil. 1, 3; id. Or. 22; id. Tusc. 3, 33: addunt ipsi et adfingunt rumoribus [[Galli]], Caes. B. G. 7, 1: cui [[crimen]] adfingeretur, [[might]] be [[falsely]] imputed, Tac. A. 14, 62.—<br /><b>III</b> In a [[general]] signif.<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>A</b> To [[add]] or [[join]] to, to [[annex]] ([[always]] [[with]] the [[accessory]] [[idea]] of forming, fashioning, devising): sint cubilia gallinarum aut exsculpta aut adficta [[firmiter]], Varr. R. R. 3, 9, 7: [[multa]] [[natura]] aut adfingit (creating, she adds thereto) aut mutat aut detrahit, Cic. Div. 1, 62, 118: [[tantum]] alteri adfinxit, de altero limavit, id. de Or. 3, 9, 36.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>B</b> To [[feign]], [[forge]]: litteras, App. M. 4, 139, 34 Elm.
Line 4: Line 7:
{{Georges
{{Georges
|georg=af-[[fingo]] (ad-[[fingo]]), finxī, [[fictum]], ere, hinzubilden, anbilden, bildend [[anfügen]], I) eig., [[von]] Künstlern: alci [[manus]], Cic.: partem corporis, Cic. – [[multa]] [[natura]] [[aut]] affingit (bildet an) [[aut]] mutat, Cic.: gallinarum cubilia [[aut]] exsculpta [[aut]] afficta (angefügt), Varr.: bildl., ut [[non]] [[tamquam]] citharoedi [[prooemium]] affictum aliquod ([[nur]] [[äußerlich]] angefügtes), [[non]] [[cohaerens]] cum omni corpore [[membrum]] [[esse]] videatur, Cic. de or. 3, 325. – II) übtr.: 1) in der [[Vorstellung]] [[hinzu]]-, [[andichten]], ([[fälschlich]]) [[hinzudenken]], [[aliquid]], Cic.: [[qui]] [[nihil]] opinione affingat assumatque ad aegritudinem, Cic.: [[quia]] [[huic]] generi malorum [[non]] affingitur [[illa]] [[opinio]], [[jener]] [[Wahn]] [[nicht]] anhaftet, Cic. – 2) in der [[Darstellung]] [[fälschlich]] [[hinzufügen]] = [[hinzudichten]], jmdm. [[andichten]], [[quid]] [[error]] affinxerit, Cic.: [[multa]] rumore affingebantur, Caes.: u. so addunt et affingunt rumoribus ([[durch]] G.) m. folg. Acc. u. Infin., Caes. b.G. 7, 1, 2: [[neque]] [[vera]] [[laus]] ei detracta [[neque]] falsa afficta, Cic.: homines affingentes vana auditis, Liv.: alci rerum novarum [[crimen]] affingere, Tac. – 3) spätlat. = übh. [[erdichten]], ex tempore absurdum iocum, Apul. [[met]]. 1, 17: litteras, Apul. [[met]]. 4, 16: [[quae]] [[fabella]] istum numerum affinxit? Treb. Poll. Claud. 6, 5: dah. [[sich]] [[einbilden]], in der [[Phantasie]] [[sich]] [[vormalen]], [[dum]] [[sibi]] ad [[haec]] [[singula]] intuentium [[animus]] affingit [[aut]] Aegyptum furore posito quiescentem [[aut]] etc., Eumen. [[pro]] inst. schol. 21, 2.
|georg=af-[[fingo]] (ad-[[fingo]]), finxī, [[fictum]], ere, hinzubilden, anbilden, bildend [[anfügen]], I) eig., [[von]] Künstlern: alci [[manus]], Cic.: partem corporis, Cic. – [[multa]] [[natura]] [[aut]] affingit (bildet an) [[aut]] mutat, Cic.: gallinarum cubilia [[aut]] exsculpta [[aut]] afficta (angefügt), Varr.: bildl., ut [[non]] [[tamquam]] citharoedi [[prooemium]] affictum aliquod ([[nur]] [[äußerlich]] angefügtes), [[non]] [[cohaerens]] cum omni corpore [[membrum]] [[esse]] videatur, Cic. de or. 3, 325. – II) übtr.: 1) in der [[Vorstellung]] [[hinzu]]-, [[andichten]], ([[fälschlich]]) [[hinzudenken]], [[aliquid]], Cic.: [[qui]] [[nihil]] opinione affingat assumatque ad aegritudinem, Cic.: [[quia]] [[huic]] generi malorum [[non]] affingitur [[illa]] [[opinio]], [[jener]] [[Wahn]] [[nicht]] anhaftet, Cic. – 2) in der [[Darstellung]] [[fälschlich]] [[hinzufügen]] = [[hinzudichten]], jmdm. [[andichten]], [[quid]] [[error]] affinxerit, Cic.: [[multa]] rumore affingebantur, Caes.: u. so addunt et affingunt rumoribus ([[durch]] G.) m. folg. Acc. u. Infin., Caes. b.G. 7, 1, 2: [[neque]] [[vera]] [[laus]] ei detracta [[neque]] falsa afficta, Cic.: homines affingentes vana auditis, Liv.: alci rerum novarum [[crimen]] affingere, Tac. – 3) spätlat. = übh. [[erdichten]], ex tempore absurdum iocum, Apul. [[met]]. 1, 17: litteras, Apul. [[met]]. 4, 16: [[quae]] [[fabella]] istum numerum affinxit? Treb. Poll. Claud. 6, 5: dah. [[sich]] [[einbilden]], in der [[Phantasie]] [[sich]] [[vormalen]], [[dum]] [[sibi]] ad [[haec]] [[singula]] intuentium [[animus]] affingit [[aut]] Aegyptum furore posito quiescentem [[aut]] etc., Eumen. [[pro]] inst. schol. 21, 2.
}}
{{LaEn
|lnetxt=affingo affingere, affinxi, affictus V TRANS :: add to, attach; aggravate; embellish, counterfeit, forge; claim wrongly
}}
}}

Revision as of 08:20, 19 October 2022

Latin > English

affingo affingere, affinxi, affictus V TRANS :: add to, attach; aggravate; embellish, counterfeit, forge; claim wrongly

Latin > English (Lewis & Short)

af-fingo: (better adf-), inxi, ictum, 3, v. a.,
I to form, fashion, devise, make, or invent a thing as an addition or appendage to another.
I Lit. (esp. of artists).
   (a)    With dat.: nec ei manus adfinxit, Cic. Tim. 6: saepta, adficta villae quae sunt, Varr. R. R. 3, 3, 2.—
   (b)    Absol.: Nullam partem corporis sine aliquā necessitate adfictam reperietis, Cic. Or. 3, 45, 179.—
II Trop., to make up, frame, invent, to add falsely or without grounds: faciam ut intellegatis, quid error adfinxerit, quid invidia conflārit, Cic. Clu. 4: vitium hoc oculis adfingere noli, Lucr. 4, 386: neque vera laus ei detracta oratione nostrā, neque falsa adficta esse videatur, Cic. Imp. Pomp. 4, 10; so id. Phil. 1, 3; id. Or. 22; id. Tusc. 3, 33: addunt ipsi et adfingunt rumoribus Galli, Caes. B. G. 7, 1: cui crimen adfingeretur, might be falsely imputed, Tac. A. 14, 62.—
III In a general signif.
   A To add or join to, to annex (always with the accessory idea of forming, fashioning, devising): sint cubilia gallinarum aut exsculpta aut adficta firmiter, Varr. R. R. 3, 9, 7: multa natura aut adfingit (creating, she adds thereto) aut mutat aut detrahit, Cic. Div. 1, 62, 118: tantum alteri adfinxit, de altero limavit, id. de Or. 3, 9, 36.—
   B To feign, forge: litteras, App. M. 4, 139, 34 Elm.

Latin > German (Georges)

af-fingo (ad-fingo), finxī, fictum, ere, hinzubilden, anbilden, bildend anfügen, I) eig., von Künstlern: alci manus, Cic.: partem corporis, Cic. – multa natura aut affingit (bildet an) aut mutat, Cic.: gallinarum cubilia aut exsculpta aut afficta (angefügt), Varr.: bildl., ut non tamquam citharoedi prooemium affictum aliquod (nur äußerlich angefügtes), non cohaerens cum omni corpore membrum esse videatur, Cic. de or. 3, 325. – II) übtr.: 1) in der Vorstellung hinzu-, andichten, (fälschlich) hinzudenken, aliquid, Cic.: qui nihil opinione affingat assumatque ad aegritudinem, Cic.: quia huic generi malorum non affingitur illa opinio, jener Wahn nicht anhaftet, Cic. – 2) in der Darstellung fälschlich hinzufügen = hinzudichten, jmdm. andichten, quid error affinxerit, Cic.: multa rumore affingebantur, Caes.: u. so addunt et affingunt rumoribus (durch G.) m. folg. Acc. u. Infin., Caes. b.G. 7, 1, 2: neque vera laus ei detracta neque falsa afficta, Cic.: homines affingentes vana auditis, Liv.: alci rerum novarum crimen affingere, Tac. – 3) spätlat. = übh. erdichten, ex tempore absurdum iocum, Apul. met. 1, 17: litteras, Apul. met. 4, 16: quae fabella istum numerum affinxit? Treb. Poll. Claud. 6, 5: dah. sich einbilden, in der Phantasie sich vormalen, dum sibi ad haec singula intuentium animus affingit aut Aegyptum furore posito quiescentem aut etc., Eumen. pro inst. schol. 21, 2.