ἀγροῖκος: Difference between revisions
θεὸς δ' ἁμαρτάνουσιν οὐ παρίσταται → God doesn't stand by those who do wrong → A peccatore sese numen segregat → Ein Gott steht denen, die da freveln, niemals bei
mNo edit summary |
mNo edit summary |
||
| Line 6: | Line 6: | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ος, ον :<br /><b>1</b> [[qui vit à la campagne]], [[rustique]], [[rural]] ; rustre, grossier;<br /><b>2</b> [[des champs]], [[agreste]], [[non cultivé]], [[inculte]].<br />'''Étymologie:''' [[ἀγρός]], [[οἰκέω]]. | |btext=ος, ον :<br /><b>1</b> [[qui vit à la campagne]], [[rustique]], [[rural]] ; [[rustre]], [[grossier]];<br /><b>2</b> [[des champs]], [[agreste]], [[non cultivé]], [[inculte]].<br />'''Étymologie:''' [[ἀγρός]], [[οἰκέω]]. | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''ἀγροῖκος:''' или [[ἄγροικος]]<br /><b class="num">1</b> [[деревенский]], [[сельский]] ([[βίος]] Arph.; [[δίαιτα]] Plut.);<br /><b class="num">2</b> (в отличие от [[γενναῖος]]) дикорастущий, полевой ([[ὀπώρα]] Plat.);<br /><b class="num">3</b> [[невозделанный]], [[дикий]] ([[ὄρος]] Thuc. - v. l. Ἀγραικός);<br /><b class="num">4</b> [[мужицкий]], [[грубый]], [[некультурный]] (ἄ. καὶ [[δυσμαθής]] Arph.; ἀ. καὶ [[ἀπαίδευτος]] Plat.; [[ἀγράμματος]] καὶ ἀ. Plut.). | |elrutext='''ἀγροῖκος:''' или [[ἄγροικος]]<br /><b class="num">1</b> [[деревенский]], [[сельский]] ([[βίος]] Arph.; [[δίαιτα]] Plut.);<br /><b class="num">2</b> (в отличие от [[γενναῖος]]) дикорастущий, полевой ([[ὀπώρα]] Plat.);<br /><b class="num">3</b> [[невозделанный]], [[дикий]] ([[ὄρος]] Thuc. - v. l. Ἀγραικός);<br /><b class="num">4</b> [[мужицкий]], [[грубый]], [[некультурный]] (ἄ. καὶ [[δυσμαθής]] Arph.; ἀ. καὶ [[ἀπαίδευτος]] Plat.; [[ἀγράμματος]] καὶ ἀ. Plut.). | ||
}} | }} | ||
Revision as of 11:54, 29 January 2023
English (Woodhouse)
boorish, clumsy, coarse, peasant, rude, rural, rustic, unpolished, in bad taste, of manner, of manners, opposed to townsman, untaught
German (Pape)
[Seite 24] ον, 1) das Land bewohnend, ländlich, Ar. Nub. oft βίος, 44; ὀπώρα Plat. Legg. VIII, 844 d. – 2) Dah. bäurisch, grob, ungesittet, roh (VLL. σκληρὸς καὶ ἀπαίδευτος, vgl. Theoph. Char. 8. u. ἀγρ. καὶ τῶν κατ' ἄστυ πραγμάτων οὐκ ἔμπειρος Men. in Orion Gnomcl. 419), bei Plat., der auch σοφία ἀγρ. Phaedr. 229 e sagt, verb. mit ἀνελεύθερος, Legg. IX, 880 a; καὶ ἀπαίδευτος Theaet. 174 d; bes. ἀγρ. εἰπεῖν, einen derben, übertriebenen Kraftausdruck brauchen, wie ihn die attische Urbanität vermied; ebenso ἀγροίκως λοιδορεῖν; compar. ἀγροικοτέρως λέγειν Rep. II, 361 e; Xen. τὴν ψυχὴντέρως διακείμενος, grob, der nicht wiedergrüßt, Mem. 3, 13, 1; καὶ σκαιός Ephipp. com. bei Ath. XIII, 571 a. Die Gramm. unterschieden die Bedeutung durch den Accent, die meisten ἀγροῖκος für die erste bestimmend, Thom. Mag. aber erkl. ἄγροικος für die echt att. Form, die Bekk. auch überall aufgenommen.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
1 qui vit à la campagne, rustique, rural ; rustre, grossier;
2 des champs, agreste, non cultivé, inculte.
Étymologie: ἀγρός, οἰκέω.
Russian (Dvoretsky)
ἀγροῖκος: или ἄγροικος
1 деревенский, сельский (βίος Arph.; δίαιτα Plut.);
2 (в отличие от γενναῖος) дикорастущий, полевой (ὀπώρα Plat.);
3 невозделанный, дикий (ὄρος Thuc. - v. l. Ἀγραικός);
4 мужицкий, грубый, некультурный (ἄ. καὶ δυσμαθής Arph.; ἀ. καὶ ἀπαίδευτος Plat.; ἀγράμματος καὶ ἀ. Plut.).
