ἀθέτησις

English (LSJ)

ἡ,
A a setting aside, abolition, ἁμαρτίας Ep.Heb.9.26, cf. S.E.M.8.142; 'annulling' of a deed, PLond.2.142.24 (i A. D.).
II rejection (of a spurious passage), A.D.Synt.5.8, D.L.3.66; generally, rejection, opp. ἐποχή, Cic.Att.6.9.3.
III breach of faith, Vett.Val.191.24 (pl.).

Spanish (DGE)

-εως, ἡ
I 1anulación, abrogación ἐντολῆς Ep.Hebr.7.18, ἁμαρτίας Ep.Hebr.9.26, en la fórmula εἰς ἀθέτησιν καὶ ἀκύρωσιν para su anulación y abrogación de documentos, convenios, etc. PLond.142.24 (I d.C.), 332.21 (II d.C.), BGU 196.21, PMil.Vogl.225.16, PWisc.13.8 (todos II d.C.), πρὸς ἀθέτησίν τι τούτων ἄγειν POxy.492.9 (II d.C.), cf. PMed.7.24 (I d.C.)
•eliminación δογμάτων Phlp.Aet.512.12
•refutación S.E.M.8.142.
2 rechazo Cic.Att.123.3, ἀθετήσεις σωφροσύνης Pall.V.Chrys.20.610, ἄρνησίν τε καὶ ἀθέτησιν τῆς ἀληθινῆς θεότητος Gr.Nyss.Eun.3.6.4
•filol. atétesis (de pasajes espúreos), A.D.Synt.5.8, D.L.3.66, Basil.M.29.89A.
3 infidelidad de David para con su rey Saúl, LXX 1Re.24.12, de las mujeres ἀθετήσεις καὶ δόλοι γυναικῶν Vett.Val.187.2, cf. 182.1.
II engaño, falacia, Gloss.2.38.

French (Bailly abrégé)

εως (ἡ) :
1 abolition, annulation, rejet en gén.
2 t. de gramm. rejet d'une leçon vicieuse, athétèse (indiquée par l'ὀβελός —, Zénodote d'Éphèse).
Étymologie: ἀθετέω.

German (Pape)

ἡ, das Verwerfen, Cic. Att. 6.9; NT. – Als krit. Kunstausdruck, das für unecht erklären einer Stelle, in demselben Sinne wie ἀθετεῖν, oft Scholl. Homer.

Russian (Dvoretsky)

ἀθέτησις: εως ἡ устранение или отклонение, отмена Sext., Diog. L., NT.

Greek (Liddell-Scott)

ἀθέτησις: ἡ, τὸ θέτειν κατὰ μέρος, παραμελεῖν, κατάργησις, Σέξτ. Ἐμπ. Μ. 8. 142. ΙΙ. ἀπόρριψις (νόθου χωρίου συγγραφέως), Διογ. Λ. 3. 66, πρβλ. Κικ. πρὸς Ἀττ. 6. 9.

English (Abbott-Smith)

† ἀθέτησις, -εως, ἡ (< ἀθετέω), [in LXX, usually of unfaithful, rebellious action: I Ki 24:12 (פֶּשַׁע), Je 12:1 (בֶּגֶד), Da TH 9:7 (מַעַל), II Mac 14:28 *;]
a disannulling, setting aside: He 7:18 9:26 (for similar usage in π., v. Deiss., BS, 228 f.; MM, VGT, s.v.). †

English (Strong)

from ἀθετέω; cancellation (literally or figuratively): disannulling, put away.

English (Thayer)

(εως, ἡ (ἀθετέω, which see; like νουθέτησις from νουθετεῖν), abolition: Cicero, ad Att. 6,9; Diogenes Laërtius 3,39, 66: in the grammarians rejection; more frequently in ecclesiastical writings).

Chinese

原文音譯：¢qšthsij 阿-帖帖西士
詞類次數：名詞（2）
原文字根：不-安置（著）
字義溯源：除掉，除去，廢掉；源自（ἀθετέω）=廢棄）；由（α / ἄλφα）= （ἄνευ）*=不）與（τίθημι）*=設立，安放）組成。 （ἀθετέω）=廢棄，動詞。 （ἀθετέω）=廢掉，名詞。在（ 來7:18; 9:26）兩次使用就說明這字的含意與用法
出現次數：總共（2）；來（2）
譯字彙編：
1） 除去（1） 來9:26；
2） 廢掉了（1） 來7:18