ἀθετέω

English (LSJ)

(ἄθετος)
A set at naught a treaty, promise, etc., πίστιν Plb. 8.36.5; θυσίαν LXX 1 Ki.2.17; διαθήκην Ep.Gal.3.15; θεόν 1 Ep.Thess. 4.8; σύμφωνον OGI444.18 (Ilium); deny, disprove, τἀληθές Phld.Rh. 1.5 S., cf. Sign.37 (Pass.):—Pass., to be struck off a register, PTeb.74.29 (ii B. C.); to be rejected, of a petition, POxy.1120.8(iii A. D):—Astrol., cancel, render ineffectual, Vett.Val.115.3, cf. 105.8 (Pass.).
2 c.dat., refuse one's assent, τοῖς ὑπὸ Τιμαίου εἰρημένοις Plb.12.14.6.
3 deal treacherously with, break faith with, τινά Plb.9.36.10, LXX Is.1.2, Ev.Marc.6.26; εἴς τινα LXX 3 Ki.12.19; ἐν Ἰσραήλ 4 Ki.1.1: abs., IG12(5).129 (Paros).
II Gramm., reject as spurious, D.H. Din.9, D.L.7.34, etc.
III abs., to be unsuitable, be unfit, Diph. 1 D.

Spanish (DGE)

I tr.
1 anular, no considerar válido πίστιν Plb.8.36.5, συνθήκας Plb.15.1.7, τιμάς Plb.27.18.1, διαθήκην Ep.Gal.3.15, cf. BGU 1123.11 (I a.C.), PMich.186.21 (I d.C.), en v. pas., de preceptos οὐκ ἀθετηθήσεται οὐδὲ ἕν no se anulará ni uno LXX 1Ma.11.36, ὠνόμασται δὲ τὸ ἀξίωμα ἀπὸ τοῦ ἀξιοῦσθαι ἢ ἀθητεῖσθαι Chrysipp.Stoic.2.193
•excluir, deducir en v. pas., tierras en un registro PTeb.74.59, 75.77 (ambos II a.C.), cf. BGU 1028.16 (II d.C.)
•gram. atetizar, considerar espurio D.H.Din.9.1
•astrol. hacer inofensivo, anular la fuerza nefasta Vett.Val.100.2, 109.16.
2 rechazar, recusar τὴν βουλήν Eu.Luc.7.30, τὴν ἐντολὴν τοῦ θεοῦ Eu.Marc.7.9, en v. pas., de una petición POxy.1120.8 (III d.C.), fig. οὐ γὰρ ἀνὴρ ἐνταῦθα ὁ ἀθετούμενος ἀλλ' αὐτὸς ὁ Χριστός Chrys.Sac.3.13.31
•refutar τἀληθές Phld.Rh.1.11Aur., cf. Sign.29.30, ἀθετείτω οὖν ὁ φιλόσοφος τῶν ἰδίων ἀποφάνσεων ὁποτέραν βούλεται Phlp.Aet.573.13
•negar τὸν Κύριον Herm.Mand.3.2, τὸ ἐκ πυρὸς εἶναι τὸν οὐρανόν Procl.in Ti.3.130.4
•c. dat. negarse a ἀθετεῖν τοῖς ὑπὸ Τιμαίου κατὰ Δημοχάρους εἰρημένοις Plb.12.14.6
•ser abandonado, caer en desuso en v. pas. ἠθετημένου χώματος SB 11654.5 (II d.C.).
3 maltratar, tratar traidoramente c. ac. de pers., Plb.9.36.10, (Ζεύς) οὐ ... ἀθετεῖ τοὺς ἀδελφούς Sch.Er.Il.15.190-1b, οὐκ ἀθετήσεις αὐτήν, διότι ἐταπείνωσας αὐτήν no la maltrates, porque ya la humillaste LXX De.21.14, cf. Is.1.2
•destruir, revolucionar τὴν παγαρχίαν PMasp.2.3.20 (VI d.C.)
•cometer infidelidad, cometer traición (πάντα τὰ ἀθετήματα) ἃ ἠθέτησάν σοι LXX 3Re.8.50.
II intr.
1 ser inadecuado Diph.126.
2 ser infiel, ser traidor c. εἰς y ac., LXX 3Re.12.19, ἐν Ἰσραήλ LXX 4Re.1.1, cf. Herm.Vis.2.2.2.
3 comportarse mal faltando a las obligaciones IG 12(5).129.18 (Paros II a.C.).
4 faltar a la propia palabra, PMasp.151.251 (VI d.C.).

French (Bailly abrégé)

ἀθετῶ :
mettre de côté :
1 violer un traité, un serment, etc.
2 agir avec perfidie : τινα, εἴς τινα, ἔν τινι NT envers qqn;
3 repousser : τινα ΝΤ qqn ; τινι POL refuser son assentiment à qch ; t. de gramm. rejeter (un mot, etc.) comme mauvais;
4 abs. violer la loi, se révolter : εἴς τινα, ἔν τινι NT contre qqn;
NT: invalider, annuler, briser.
Étymologie: ἄθετος.

German (Pape)

zu einem ἄθετον, ungesetzten, machen, d.h. ungültig machen, eine Bestimmung, Gesetz, Eid, Bund aufheben, z.B. μερισμόν Polyb. 31.18, der das Wort oft hat; πίστιν, die Treue brechen, 8.2.5, τοὺς ὅρκους 15.1.9, τὰς ὁμολογίας 15.17.3; τὴν ἐπαγγελίαν, fein Versprechen zurücknehmen, 30.3.7; c. dat., ἀθετεῖν τοῖς ὑπ' ἄλλου εἰρημένοις, dem Gesagten nicht belstimmen, 12.14.6; ἀθετείσθω, es soll ungültig sein, 16.12.11. Oft im NT; auch Plut. Cor. 38. – Bei den Gramm. als unecht verwerfen, sehr oft Scholl. Homer.; zu unterscheiden von οὐδὲ γράφειν, die Stelle gar nicht im Texte lassen; wer ἀθετεῖ, läßt die Stelle im Texte stehen, setzt aber vor jede Zeile einen Obelos (–). – Auch Luc. ver. hist. 2.20.

Russian (Dvoretsky)

ἀθετέω:
1 делать недействительным или объявлять недействительным, расторгать, разрывать (τοὺς ὅρκους καὶ τὰς συνθήκας Polyb.): ἀ. τοῖς ὑπό τινος εἰρημένοις Polyb. выразить несогласие с чьими-л. словами, дезавуировать кого-л.;
2 отвергать, отклонять (τι Plut., Diog. L.): ἀ. τινα NT отказывать кому-л.

Greek (Liddell-Scott)

ἀθετέω: μέλλ. -ήσω, (ἄθετος) = θέτω κατὰ μέρος, ἀμελῶ, ἀδιαφορῶ περὶ συνθήκης, ὅρκου, ὑποσχέσεως, νόμου, Συλλ. Ἐπιγρ. (προσθ.) 2374 e 19, Πολύβ. 8. 2, 5, καὶ ἄλλ. ἀθ. τινά, ἀρνοῦμαί τινα, ἀπορρίπτω τὴν αἴτησίν του, Εὐαγγ. Μάρκ. Ϛ΄, 26. 2) μ. δοτ., ἀρνοῦμαι τὴν συγκατάθεσίν μου εἴς τι, Πολύβ. 12. 14, 6. ΙΙ. παρὰ Γραμμ., ἀπορρίπτω ὡς νόθον, = ὀβελίζω, Διον. Ἁλ. περὶ Δεινάρχ. 9, Διογ. Λ. 7. 34, κτλ. ΙΙΙ. ἐπανίσταμαι, ἐπαναστατῶ, Ἑβδ. (Βασιλ. Β΄, ιγ΄, 3 καὶ ἀλλαχοῦ).

English (Abbott-Smith)

† ἀθετέω, -ῶ (< τίθημι), [in LXX for seventeen different words, פּשׁע, מרד, בּגד, מעל, etc., often meaning, as I Ki 13:3 (Heb., al.), to revolt; properly, to make ἄθετον, or do away with what has been laid down (v. DCG, i, 453 f.)].
1.to set aside, disregard (in Gramm., to reject as spurious): διαθήκην, Ga 3:16; ἐντολήν, Mk 7:9; νόμον. He 10:28; πίστιν, I Ti 5:12.
2.to nullify, make void: Lk 7:30 (v. Field, Notes, 59), I Co 1:19, Ga 2:21.
3.to reject: Mk 6:26 (Field, op. cit., 30), Lk 1O:16, Jo 12:48, I Th 48, Ju 8 (for exx. in π., v. MM, VGT, s.v.). †

English (Strong)

from a compound of Α (as a negative particle) and a derivative of τίθημι; to set aside, i.e. (by implication) to disesteem, neutralize or violate: cast off, despise, disannul, frustrate, bring to nought, reject.

English (Thayer)

(ῶ; future ἀθετήσω; 1st aorist ἠθέτησα; a word met with first (yet very often) in the Sept. and Polybius;
a. properly, to render ἄθετον; do away with θετόν τί, i. e. something laid down, prescribed, established: διαθήκην, πίστιν, to break one's promise or engagement, Polybius 8,2, 5; 11,29, 3, others; Diodorus excerpt. (i. e. de virt. et vit.), p. 562,67). Hence,
b. to thwart the efficacy of anything, nullify, make void?, frustrate: τήν βουλήν τοῦ Θεοῦ, τήν συνέσω to render prudent plans of no effect, κρύψω, yet cf. Bos's note)).
c. to reject, refuse, slight; τήν χάριν τοῦ Θεοῦ, καταφρόνειν is used in the parallel passage Sophocles' Lexicon, under the word.)

Greek Monotonic

ἀθετέω: μέλ. -ήσω, θέτω κατά μέρος, στην άκρη, αμελώ, αδιαφορώ· ἀθετῶτινα, αρνούμαι κάποιον, απορρίπτω το αίτημά του, σε Καινή Διαθήκη

Middle Liddell

[From ἄθετος
to set aside: ἀθ. τινα to deny one, refuse his request, NTest.

Chinese

原文音譯：¢qetšw 阿帖帖哦
詞類次數：動詞（16）
原文字根：不-安置 相當於： （נָאַץ‎）
字義溯源：廢棄，廢掉，忽視，不理，棄絕，推辭；由（α / ἄλφα）= （ἄνευ）*=不）與（τίθημι）*=設立，安放）組成。這字用來說到人‘干犯’神的律法（ 來10:28）；人‘廢棄’神的誡命（ 可7:9）；人‘棄絕’主的門徒（ 路10:16）；人‘輕慢’主治的（ 猶1:8）；人因起了誓就不肯‘推辭’他所說的（ 可6:26）。
同義字：1） （ἀθετέω）廢棄 2） （ἀκυρόω）作廢 3） （καταργέω）使完全無用 4） （κενόω）成空，空談
出現次數：總共（16）；可（2）；路（5）；約（1）；林前（1）；加（2）；帖前（2）；提前（1）；來（1）；猶（1）
譯字彙編：
1） 棄絕（6） 路10:16； 路10:16； 路10:16； 路10:16； 約12:48； 帖前4:8；
2） 干犯（1） 來10:28；
3） 輕慢（1） 猶1:8；
4） 你們⋯廢棄（1） 可7:9；
5） 她們廢棄了（1） 提前5:12；
6） 我⋯廢掉（1） 加2:21；
7） 棄絕的（1） 帖前4:8；
8） 廢棄了（1） 路7:30；
9） 廢棄（1） 林前1:19；
10） 能廢棄（1） 加3:15；
11） 推辭（1） 可6:26

Translations

reject

Arabic: رَفَضَ; Armenian: մերժել; Azerbaijani: rədd etmək; Basque: atzera bota; Bulgarian: отхвърлям; Catalan: rebutjar, refusar; Chinese Hokkien: khì-choa̍t, kū-choa̍t; Mandarin: 拒絕, 拒绝; Cornish: denagha; Czech: odmítnout, zamítnout; Danish: afvise; Dutch: verwerpen, afwijzen; Esperanto: malakcepti, malagnoski; Finnish: hylätä, torjua; French: rejeter; Galician: rexeitar; German: verwerfen, ablehnen, zurückweisen; Gothic: 𐍆𐍂𐌰𐌺𐌿𐌽𐌽𐌰𐌽, 𐌱𐌹𐍅𐌰𐌽𐌳𐌾𐌰𐌽; Greek: απορρίπτω; Ancient Greek: ἀθετέω, ἀναίνομαι, ἀπαξιόω, ἀποδοκιμάζω, ἀποκοντόω, ἀποποιέω, ἀπορράσσω, ἀποτρίβω, ἀπωθέω, ἐκτοξεύω, παρεκβάλλω; Hungarian: visszautasít, elvet, elutasít, visszadob; Icelandic: hafna; Indonesian: menolak; Ingrian: hylätä; Irish: eitigh; Italian: respingere, rifiutare; Japanese: 拒絶する; Khmer: ច្រានចោល; Korean: 거절하다; Latin: nego, sperno; Lithuanian: atmesti; Maori: ākiri, hape, whakahoe, hoehoe; Norwegian: avslå, avvise; Old English: āweorpan; Polish: odrzucać, odrzucić; Portuguese: rejeitar; Romanian: respinge, refuza; Russian: отвергать, отвергнуть, отметать, отмести; Sanskrit: स्फुरति; Scottish Gaelic: rach an aghaidh, diùlt; Spanish: rechazar, desestimar, inadmitir; Swedish: avslå, avvisa, avfärda, rata; Telugu: తిరస్కరించు; Thai: ปฏิเสธ; Turkish: reddetmek; Ukrainian: відкидати, відкинути; Vietnamese: từ chối