περισσότης

English (LSJ)

Att. περιττότης, ητος, ἡ, (περισσός)
A extravagance, excess, in plural, Isoc.10.7; π. μιαιφονιῶν D.C.77.16; pomp, ἡ ἐν τοῖς βίοις π. καὶ πολυτέλεια Plb.9.10.5.
2 in style, redundancy, Hermog.Meth.5.
3 ἐκ περισσότητος [κατηγορεῖν], ex abundanti, Aps.Rh.p.223 H.
II eminence, excellence, D.S.1.94; ἡ κατὰ τὴν τέχνην π. Id.18.26.
III of numbers, unevenness, opp. ἀρτιότης, Arist.Metaph.1004b11.

German (Pape)

[Seite 593] ητος, ἡ, att. -ττότης, Überfluß, Übermaaß, Übertreibung; im plur., neben θαυματοποιίαι, Isocr. 10, 7; Pracht, Pol. 9, 10, 5; Gesuchtheit, z. B. im Styl; auch Vorzüglichkeit, D. Sic. 1, 94.

French (Bailly abrégé)

ητος (ἡ) :
excès, particul. excès de recherche, luxe, somptuosité.
Étymologie: περισσός.

Russian (Dvoretsky)

περισσότης: атт. περιττότης, ητος ἡ
1 чрезмерность, избыток Isocr.;
2 превосходство (ἡ κατὰ τὴν τέχνην π. Diod.);
3 изысканность, излишества (ἡ ἐν τοῖς βίοις π. Polyb.);
4 нечетность (sc. ἀριθμοῦ Arst.).

Greek (Liddell-Scott)

περισσότης: μεταγεν. Ἀττ. περιττ-, ητος, ἡ, (περισσὸς) τὸ περισσόν, ὑπερβολή, ἐν τῷ πληθ., Ἰσοκρ. 209C· π. μιαιφονίας Δίων Κ. 77. 16· ― μάλιστα ὑπερβολὴ κοσμημάτων, πομπή, ἡ ἐν τοῖς βίοις π. Πολύβ. 9. 10, 5· ― ἐπὶ ὕφους, πλεονασμός, περιττολογία, μνημονεύεται ἐκ τοῦ Διον. τοῦ Ἁλ. 2) ἐπὶ ἀριθμῶν τὸ εἶναι περιττόν, ἐν ἀντιθέσει πρὸς τὸ ἀρτιότης, Ἀριστ. μετὰ τὰ Φυσ. 3. 2, 18. ΙΙ. τὸ ἐξέχον, ὑπεροχή, Διόδ. 1. 94· ἡ κατὰ τὴν τέχνην π. 18. 26.

Greek Monolingual

-ητος, ἡ, ΜΑ
βλ. περιττότητα.

Greek Monotonic

περισσότης: μεταγεν. στην Αττ. περιττ-, -ητος, ἡ, πλενοασμός, περίσσευμα, σε Ισοκρ.

Middle Liddell

περισσότης, λατερ αττιξ περιττ-, ητος, ἡ, [from περισσός
superfluity, excess, Isocr.