δρύπτω: Difference between revisions
οὐ λήψει τὸ ὄνομα Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου ἐπὶ ματαίω → thou shalt not take the name of the Lord thy God in vain
(13_6b) |
(6_8) |
||
| Line 12: | Line 12: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0669.png Seite 669]] (vgl. [[δρέπω]]), <b class="b2">kratzen, zerkratzen</b>; bei Homer vielleicht nur in compos., ἀμφιδραπτω, [[ἀποδρύπτω]], [[περιδρύπτω]], vgl. [[ἀμφίδρυφος]] u. [[ἀμφιδρυφής]]; Odyss. 2, 153 von Weissagerögeln δρυψαμένω δ' ὀναχεσσι παρειὰς [[ἀμφί]] τε [[δειράς]], kann ἀμφιδρύπτω in tmes. sein; Odyss. 5, 426 [[ἔνθα]] κ' ἀπὸ ῥινοὺς δρύφθη u. Iliad. 16, 324 πρυμνὸν δὲ βραχίονα δουρὸς ἀκωκὴ δρύψ' ἀπὸ μυώνων werden wohl entschieden besser zu ἀποδραπτω gerechnet. – Als Aeußerung der Trauer u. des Schmerzes δρύπτε [[κάρα]] Eur. El. 150; [[μάτηρ]] δραπτεται παρειάν Hec. 655; αἱ γυναῖκες ἀναβοήσασαι ἐδρύπτοντο Xen. Cyr. 3, 1, 13; [[βλέφαρον]], <b class="b2">auskratzen</b>, Ap. Rh. 2, 109; Ἕκτορα πώλοις όστέα δρυπτόμενον, <b class="b2">abgeschunden</b> werden, Antp. Sid. 69 (VII, 2). Nach den Gramm. eigtl. vom Abschälen der Rinde von den Bäumen. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0669.png Seite 669]] (vgl. [[δρέπω]]), <b class="b2">kratzen, zerkratzen</b>; bei Homer vielleicht nur in compos., ἀμφιδραπτω, [[ἀποδρύπτω]], [[περιδρύπτω]], vgl. [[ἀμφίδρυφος]] u. [[ἀμφιδρυφής]]; Odyss. 2, 153 von Weissagerögeln δρυψαμένω δ' ὀναχεσσι παρειὰς [[ἀμφί]] τε [[δειράς]], kann ἀμφιδρύπτω in tmes. sein; Odyss. 5, 426 [[ἔνθα]] κ' ἀπὸ ῥινοὺς δρύφθη u. Iliad. 16, 324 πρυμνὸν δὲ βραχίονα δουρὸς ἀκωκὴ δρύψ' ἀπὸ μυώνων werden wohl entschieden besser zu ἀποδραπτω gerechnet. – Als Aeußerung der Trauer u. des Schmerzes δρύπτε [[κάρα]] Eur. El. 150; [[μάτηρ]] δραπτεται παρειάν Hec. 655; αἱ γυναῖκες ἀναβοήσασαι ἐδρύπτοντο Xen. Cyr. 3, 1, 13; [[βλέφαρον]], <b class="b2">auskratzen</b>, Ap. Rh. 2, 109; Ἕκτορα πώλοις όστέα δρυπτόμενον, <b class="b2">abgeschunden</b> werden, Antp. Sid. 69 (VII, 2). Nach den Gramm. eigtl. vom Abschälen der Rinde von den Bäumen. | ||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''δρύπτω''': Εὐρ. Ἠλ. 150· μέλλ. δρύψω (κατα-) Ἀνθ. Π. 5. 43· ἀόρ. ἔδρυψα, Ἐπ. δρύψα Ἰλ., πρβλ. ἀποδρύφω. ― Μέσ., Ἡσ., Εὐρ.· ἀόρ. δρυψάμενος Ὀδ. ― Παθ., Ἀνθ. Π. 7, 2· ἀόρ. ἐδρύφθην Βάβρ. 36. 10· ὑπερσυντ. δέδρυπτο Κόϊντ. Σμ. 14. 391· πρβλ. ἀμφι-, ἀπο-[[δρύπτω]]. (Ἐκ τῆς √ΔΡΥΦ, ἥτις φαίνεται ἐν τῷ συνθέτῳ ἀποδρύφω, καὶ ἐν τῷ [[δρυφή]], [[δρυφάζω]]). Ξέω. «τσουγγρανίζω», σπαράττω, [[σχίζω]], βραχίονα δουρὸς ἀκωκὴ δρύψ’ ἀπὸ μυώνων Ἰλ. Π. 324· καὶ ἐν τῷ μέσ., δρυψαμένω δ’ ὀνύχεσσι παρειὰς [[ἀμφί]] τε [[δειράς]], σπαράττοντες [[ἀλλήλων]]…, Ὀδ. Β. 153· ― κατὰ τὸ πλεῖστον εἰς ἔνδειξιν πένθους, δρύπτειν [[κάρα]] Εὐρ. Ἠλ. 150· [[ἑκάτερθε]] παρειὰς Ἀπολλ. Ρόδ. Γ. 672· καὶ ἐν τῷ μέσ., δρύπτεσθαι παρειάν, σπαράττω, [[κατασχίζω]] τὴν παρειάν μου, Λατ. genas lacerare, Εὐρ. Ἑκ. 655· καὶ [[οὕτως]] [[ἄνευ]] τοῦ παρειάν, Ξεν. Κύρ. 3. 1, 13· πρβλ. [[καταδρύπτω]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 10:51, 5 August 2017
English (LSJ)
E.El.150: fut. δρύψω (κατα-) v.l.in AP5.42 (Rufin.): aor. ἔδρυψα, Ep.
A δρύψα Il.16.324:—Med., Hes.Sc.243 (κατα-, tm.), E.Hec. 655 (lyr.): aor. δρυψάμενος Od.2.153:—Pass., AP7.2 (Antip. Sid.): plpf. δέδρυπτο Q.S.14.391:—tear, strip, βραχίονα δουρὸς ἀκωκὴ δρύψ' ἀπὸ μυώνων Il. l. c.:—Med., δρυψαμένω δ' ὀνύχεσσι παρειὰς ἀμφί τε δειράς tearing each other's cheeks and necks all round, Od. l. c.: mostly in sign of mourning, δρύπτεν κάρα E.El.150 (lyr.); ἑκάτερθε παρειάς A.R.3.672; also δρύπτεσθαι παρειάν to tear one's cheek, E. Hec.655; without παρειάν, X.Cyr.3.1.13. 2 metaph., τὴν δὲ χοῖρον αὐονὴ δρύπτει Herod.8.2.—Poet., X. and later Prose, as Philostr. VA3.38.
German (Pape)
[Seite 669] (vgl. δρέπω), kratzen, zerkratzen; bei Homer vielleicht nur in compos., ἀμφιδραπτω, ἀποδρύπτω, περιδρύπτω, vgl. ἀμφίδρυφος u. ἀμφιδρυφής; Odyss. 2, 153 von Weissagerögeln δρυψαμένω δ' ὀναχεσσι παρειὰς ἀμφί τε δειράς, kann ἀμφιδρύπτω in tmes. sein; Odyss. 5, 426 ἔνθα κ' ἀπὸ ῥινοὺς δρύφθη u. Iliad. 16, 324 πρυμνὸν δὲ βραχίονα δουρὸς ἀκωκὴ δρύψ' ἀπὸ μυώνων werden wohl entschieden besser zu ἀποδραπτω gerechnet. – Als Aeußerung der Trauer u. des Schmerzes δρύπτε κάρα Eur. El. 150; μάτηρ δραπτεται παρειάν Hec. 655; αἱ γυναῖκες ἀναβοήσασαι ἐδρύπτοντο Xen. Cyr. 3, 1, 13; βλέφαρον, auskratzen, Ap. Rh. 2, 109; Ἕκτορα πώλοις όστέα δρυπτόμενον, abgeschunden werden, Antp. Sid. 69 (VII, 2). Nach den Gramm. eigtl. vom Abschälen der Rinde von den Bäumen.
Greek (Liddell-Scott)
δρύπτω: Εὐρ. Ἠλ. 150· μέλλ. δρύψω (κατα-) Ἀνθ. Π. 5. 43· ἀόρ. ἔδρυψα, Ἐπ. δρύψα Ἰλ., πρβλ. ἀποδρύφω. ― Μέσ., Ἡσ., Εὐρ.· ἀόρ. δρυψάμενος Ὀδ. ― Παθ., Ἀνθ. Π. 7, 2· ἀόρ. ἐδρύφθην Βάβρ. 36. 10· ὑπερσυντ. δέδρυπτο Κόϊντ. Σμ. 14. 391· πρβλ. ἀμφι-, ἀπο-δρύπτω. (Ἐκ τῆς √ΔΡΥΦ, ἥτις φαίνεται ἐν τῷ συνθέτῳ ἀποδρύφω, καὶ ἐν τῷ δρυφή, δρυφάζω). Ξέω. «τσουγγρανίζω», σπαράττω, σχίζω, βραχίονα δουρὸς ἀκωκὴ δρύψ’ ἀπὸ μυώνων Ἰλ. Π. 324· καὶ ἐν τῷ μέσ., δρυψαμένω δ’ ὀνύχεσσι παρειὰς ἀμφί τε δειράς, σπαράττοντες ἀλλήλων…, Ὀδ. Β. 153· ― κατὰ τὸ πλεῖστον εἰς ἔνδειξιν πένθους, δρύπτειν κάρα Εὐρ. Ἠλ. 150· ἑκάτερθε παρειὰς Ἀπολλ. Ρόδ. Γ. 672· καὶ ἐν τῷ μέσ., δρύπτεσθαι παρειάν, σπαράττω, κατασχίζω τὴν παρειάν μου, Λατ. genas lacerare, Εὐρ. Ἑκ. 655· καὶ οὕτως ἄνευ τοῦ παρειάν, Ξεν. Κύρ. 3. 1, 13· πρβλ. καταδρύπτω.
