ἄνευθε: Difference between revisions
Κόλαζε τὸν πονηρόν, ἄνπερ δυνατὸς ᾖς → Malum castiga, maxime si sis potens → Den Schurken strafe, wenn du dazu fähig bist
(21) |
m (Text replacement - "{{Slater\n(.*?)\n}}" to "") |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=<i>c.</i> [[ἄνευθεν]]. | |btext=<i>c.</i> [[ἄνευθεν]]. | ||
}} | }} | ||
Revision as of 14:11, 17 August 2017
English (LSJ)
before a vowel ἄνευ-θεν· (ἄνευ):—Ep. and Lyr. word: 1 Prep. c. gen., like ἄνευ, without, οἶος ἄνευθ' ἄλλων Il.22.39; μούνω ἄνευθ' ἄλλων Od.16.239; ἄ. πόνου 7.192; ἄ. θεοῦ, = ἄνευ θεοῦ, 11.5.185, cf. Pi.O.9.103 (v.l.). 2 away from, ἄνευθεν ἄγων πατρός τε φίλων τε 11.21.78.—Hom.always puts it before its case, though sts. parted from it, as ἄ. δέ σε μέγα νῶϊν ib.22.88; later it freq. follows, as πατρὸς ἄνευθεν A.R.4.746. II Adv. far away, distant, αἱ δέ τ' ἄνευθε [νῆσοι] Od.9.26; τοὶ δ' ἄλλοι ἄνευθεν καίοντ' 11.23.241; ἐγγύθι μοι θάνατος κακὸς οὐδ' ἔτ' ἄνευθεν 22.300; οὐδέ . . ἄνευθ' ἔσαν ἀλλὰ μάλ' ἐγγύς 23.378; ἄ. λείπειν leave far away, Pi.P.1.10:—often with part., ἄ. ἐών 11.2.27, cf. 4.277.
German (Pape)
[Seite 227] vor einem Vokal ἄνευθεν, nur p., 1) c. gen. = ἄνευ, von Personen u. Sachen, οἶος ἄνευθ' ἄλλων Il. 22, 39; ἄνευθε πόνου Od. 7, 192; ἄνευθε θεοῦ, wie ἄνευ θεοῦ, Il. 5, 185; πατρὸς ἄνευθε, wider Willen des Vaters, Ap. Rh. 4, 746; vgl. 2, 1209. Bei Hom. steht es nie seinem Casus nach, wenn es auch zuweilendavon getrennt ist, vgl. Il. 22, 88. – 2) entfernt, fern ab, c. gen., Il. 21, 78. – 3) adv., ohne Casus, fern ab, bei Seite, im Ggstz von ἐγγύς, Il. 22, 300. 23, 241 Od. 9, 26. 11, 82; Iliad. 23, 378 οὐδέ τι πολλὸν ἄνευθ' ἔσαν ἀλλὰ μάλ' ἐγγύς; bes. beim partic. ἐών; auch öfter bei sp. D.
Greek (Liddell-Scott)
ἄνευθε: καὶ πρὸ φωνήεντος -θεν: ἐκ τοῦ ἄνευ, ὡς τὸ ἄτερθε ἐκ τοῦ ἄτερ: ― Ἐπ. λέξις: 1) πρόθ. μετὰ γεν. ὡς τὸ ἄνευ, οἶος, ἄνευθ’ ἄλλων (ὡς τὸ παρὰ μεταγεν. οἶος ἀπ’ ἄλλων) Ἰλ. Χ. 39˙ μούνω ἄνευθ’ ἄλλων Ὀδ. Π. 239˙ ἄνευθε πόνου Ἰλ. Η. 192˙ ἄνευθε θεοῦ, ἄνευ θεοῦ, Ἰλ. Ε. 185, πρβλ. Πινδ. Ο. 9. 156. 2) μακρὰν ἀπό, ἄνευθεν ἄγων πατρός τε φίλων τε Λῆμνον ἐς ἡγαθέην Ἰλ. Φ. 78: ― Ὁ Ὅμηρος ἀείποτε τάσσει τὸ μόριον τοῦτο πρὸ τῶν πτωτικῶν, ἂν καὶ ἐνίοτε παρεμπίπτει μεταξὺ αὐτῶν καὶ ἄλλη λέξις, ὡς π.χ. ἄνευθε δέ σε μέγα νῶϊν Ἰλ. Χ. 88˙ παρὰ μεταγεν. συχνάκις τὸ ἄνευθε ἐπιτάσσεται, ὡς π.χ. πατρὸς ἄνευθε Ἀπολλ. Ροδ. Δ. 746. ΙΙ. ὡς ἐπίρρ., μακράν, μακρὰν ἀπέχων, αἱ δέ τ’ ἄνευθε [νῆσοι] Ὀδ. Ι. 26˙ τοὶ δ’ ἄλλοι ἄνευθεν Ἰλ. Ψ. 241Ϗ ἐγγύθι μοι θάνατος κακὸς οὐδὲ τ’ ἄνευθεν Χ. 300˙ οὐδὲ ... ἄνευθ’ ἔσαν ἀλλὰ μάλ’ ἐγγὺς Ψ. 378˙ ἄν. λείπειν, ἐγκαταλείπειν μακράν, Πινδ. Π. 1. 19: ― συχνάκις συντάσσεται μετὰ τῆς μετοχῆς τοῦ εἰμί, ὤν, οὖσα, ὄν, ὡς π.χ. ὅς σευ ἄνευθεν ἐὼν Ἰλ. Β. 27, τῷ δέ τ’ ἄνευθεν ἐόντι Δ. 277.
French (Bailly abrégé)
c. ἄνευθεν.
