γίγαρτον
Τὸ νικᾶν αὐτὸν αὑτὸν πασῶν νικῶν πρώτη τε καὶ ἀρίστη. Τὸ δὲ ἡττᾶσθαι αὐτὸν ὑφ' ἑαυτοῦ πάντων αἴσχιστόν τε ἅμα καὶ κάκιστον. → Τo conquer yourself is the first and best victory of all, while to be conquered by yourself is of all the most shameful as well as evil
English (LSJ)
[ῐ], A grape-stone, Simon.88, Ar.Pax634, Thphr.HP1.11.6, LXX Nu.6.4, Apollon.Mir.15, etc.; olive-stone, PSI4.430.1 (iii B. C.), Phlp. in Ph.629.16.
German (Pape)
[Seite 491] τό, Weinbeerenkern, im plur., Ar. Pax 617; Theophr.; Sp. = στέμφυλα, Geop.
Greek (Liddell-Scott)
γίγαρτον: [ῐ], ὁ πυρὴν (τὸ κουκοῦτζι) τῆς σταφυλῆς, Σιμων. 91· κατὰ πληθ. = σταφυλαί, Ἀριστοφ. Εἰρ. 634.
French (Bailly abrégé)
ου (τό) :
1 pépin de raisin;
2 pudenda muliebria.
Étymologie: DELG t. pop. et techn., donc étym. peu sûre.
Greek Monotonic
γίγαρτον: [ῐ], κουκούτσι σταφυλιού, σε Σιμων.· στον πληθ., σταφύλια, σε Αριστοφ.
Russian (Dvoretsky)
γίγαρτον: (ῐ) τό виноградная косточка Arph., Plut.
Frisk Etymological English
Grammatical information: n.
Meaning: grape-stone (Simon.); cf. Strömberg Theophrastea 140 for the names of kernels).
Derivatives: γιγαρτίς σταφίς H., γιγαρτώδης stone-like (Thphr.); γιγαρτώνιον unripe grape (Dsc.)
Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]X [probably]
Etymology: Reduplicated formation. Often connected with Lat. grānum, NHG Korn, Kern, which is formally improbable. Rather un-IE, i.e. a Pre-Greek word..
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
γίγαρτον -ου, τό druivenpit.
Middle Liddell
a grape-stone, Simon.: in pl. grapes, Ar.
Frisk Etymology German
γίγαρτον: {gígarton}
Grammar: n.
Meaning: Weinbeerkern (Simon., Ar. usw.; zu den Bezeichnungen verschiedener Kerne vgl. Strömberg Theophrastea 140).
Derivative: Davon γιγαρτίς· σταφίς H., γιγαρτώδης kernähnlich (Thphr.).
Etymology : Reduplizierte Bildung, gewöhnlich zur selben Familie wie lat. grānum, nhd. Korn, Kern usw. gezogen (s. γέρων); vgl. auch Schwyzer 423. — Fremder Ursprung ist selbstverständlich keineswegs ausgeschlossen.
Page 1,305
